sandratien schreef op vrijdag 30 juni 2006, 9:38:
> sandratien schreef op vrijdag 30 juni 2006, 9:18:
>
>> Ans Jondral schreef op donderdag 29 juni 2006, 21:47:
> ze dan ook . Het heeft een tijdje geduurd voordat dat eruit
> was. Natuurlijk de adviezen van Pien opvolgen maar niet gelijk
> de moed laten zakken als het niet lukt. Je moet eigenlijk
> gewoon een nieuwe manier van communiceren vinden.
Dit kan ik beamen. Ik heb mijn ex-renpaard met redelijk strakke teugel gereden en laat hem sinds een paar maanden zo veel mogelijk los. In het begin was hij zo kijkerig dat we regelmatig naast het pad in het bos belanden. En een drafje of galopje ging steeds harder en harder tot ik ingreep. Inmiddels gaat het een stuk beter. Hij kijkt nog steeds om zich heen, maar kijkt ook beter waar hij loopt en als het nodig is begrens ik hem vooral met mijn benen, zit en desnoods een licht teugeltje. Ook in draf en galop kan ik vrij vaak de teugels lang laten, al moet ik af en toe hem iets terugnemen als hij de kolder in zijn kop krijgt en dieper zitten niet helpt. Maar ik heb ook ontdekt dat 'hooooohh' zeggen werkt... tja, daar moet je dan 38 voor worden om dat te ontdekken, maar goed... Het gaat in elk geval steeds beter, houd moed!
Liesbet.
Warboel
