Hier bij ons worden de veulens natuurlijk meestal niet bij de moeder gelaten tot ze groot genoeg zijn. heb gisteren nog gezien dat ze 3 veulens, allemaal van verschillende leeftijd zonder boe of ba bij hun moeder weghaalden en bij 2 andere oudere veulens zetten. 2 van de moeders staan in een paddock ernaast en horen en zien hun veulens. de vraag: wat gebeurt er met de moeder en haar melk bij jullie. Hoe gebeurt het op een diervriendelijke manier (voor zover het veulen wegrukken bij de moeder al diervriendelijk is). heb gezien dat 1 van de moeders deze morgen bijna niet kon lopen, zo gezwollen en pijnlijk was alles. Ze zeggen hier dat de moeder normaal gezien geen eten mag krijgen de dag van de scheiding (lijkt me enkel maar barbaars) om de melkproduktie te remmen. Nu ben ik geen dierenspecialist maar wel meer dan ervaren moeder en ik kan me niet voorstellen dat hun gedachtegang klopt. graag jullie ervaringen.
groetjes
belinda

belinda defraene schreef op woensdag 5 juli 2006, 21:20:


Hoi Belinda, dat radicaal weghalen is voor de moeder ook niet leuk. De melkgift blijft komen en je krijgt een ontzettend grote druk in de uier. Een uieronsteking (mastitis) is niet denkbeeldig. Ze kunnen daar echt krom van lopen. Ga maar na... als een veulen ongeveer 3 maand oud is gaat de melkproductie op de top draaien! Dat kan wel 5 liter per dag zijn. Geeft behoorlijk druk... Wat wij eens gedaan hebben, bij een 1) overleden veulen; 2) doodgeboren veulen, is een z.g. stopper in de kwartieren spuiten... De kwartieren zijn die gaatjes in de tepels.... Dit is een stompe spuit met een anti-bioticum, eigenlijk bedoeld voor koeien. Je voorkomt hiermee mastitis maar kunt de druk niet voorkomen...
En ja, de eerste dagen dien je de merrie dan zo sober mogelijk te houden. Dan zal na een paar dagen de melkproductie stoppen. Ook niet aan de uiers zitten, dit stimuleert de handel juist weer...

De vriendelijkste methode is niet afspenen. Het veulen bij de moeder laten lopen tot zij zelf vind dat het tijd is dat ie ophoepelt met lurken. Meestal als het volgende veulen op komst is... Geleidelijk aan wordt de band dan vanzelf losser....

Groetjes,
Wil.

belinda defraene schreef op woensdag 5 juli 2006, 21:20:


Hoi Belinda.
Ik vind dat van dat niet mogen eten en drinken maar onnodig barbaars; net wat je zelf al schrijft.
Melk wordt in de uier gewonnen uit bloed (niet uit het vocht wat de moeder drinkt; in tegenstelling tot wat velen denken, maar het is precies zoals bij mensen) en het heeft dan ook geen enkele zin om een paard een vocht- of voedseltekort op te dringen in de hoop dat haar lichaam minder bloed/melk gaat aanmaken.
Het enige gevolg is dat de merrie dorst (honger) krijgt, en dat nog eens bovenop het verlies van haar veulen, lijkt me niet erg gezond en zeker niet aan te raden.

Dat zonder boe of bah weghalen is in mijn ogen ook niet nodig; waarom niet geleidelijk afspenen, beter voor de gezondheid en de gemoedstoestend van het veulen, de merrie en haar uier.

Wel is het zo dat er een tendens is om merrie en veulen in elkaars nabijheid te houden, zodat ze elkaar wel kunnen zien, ruiken, en voelen.
Het veulen komt dan niet in een veulengroep, maar in een leeftijds gemengde groep, zodat het opgevoed en gekoesterd kan worden door de andere paarden. Er zijn altijd wel hebberige peettantes voorhanden....

Spirit hebben wij met 12 maanden gespeend van zijn moeder omdat zijn moeder erg mager werd en hij bovendien dekneigingen vertoonde.

Aan dat spenen was al een hele geleidelijke weg vooraf gegaan: We zijn op de leeftijd van een maand begonnen Holly af en toe weer te berijden en Spirit koos er zelf op een gegeven moment voor om niet meer steeds mee te gaan.
Soms tjoepte hij onder de bakrand door om effe te komen dinken, maar het was Holly die daar op een gegeven moment zelf een eind aan maakte door hem af te wijzen als zij aan het werk was, daarin hebben wij tot onze eigen verbazing geen enkele invloed op hoeven hebben. Moet er wel bij zeggen dat Spirit een stel fantastische peetmoeders en - vaders had die zich om hem bekommerden als Holly er niet bij was.
Voordeel van een verticale leeftijdsopbouw (dat is één van de redenen dat ik tegen veulenopfok met alleen maar veulens zonder volwassen paarden ben).
Holly zelf vond dat ook allemaal best. Tijdens het rijden was ze er helemaal en daarna was ze er voor haar veulen, no problem.

Toen Spirit een maand of 8 was kon Holly zonder enig probleem een paar uur weg, hij hinnikte dan wat als ze wegging, maar ging vrij snel hooi staan eten met de rest van de oppasmoeders. En Holly leek het altijd wel best te vinden zo.

Toen hij vervolgens 11 maanden was werd hij steeds vaker en langer in ene andere naastliggende groep geplaatst zodat hij nog veel contact met zijn moeder had, maar niet meer steeds kon drinken en op de leeftijd van 12 maanden hebben we toen Holly 3 weken bij een vriendin op de wei gezet. Daarna is ze teruggekomen en dat was genoeg voor haar om Spirit niet meer te willen laten drinken. De foto hier links van mijn groep paarden is genomen toen Holly weer terug kwam na die 3 weken.

De eerste dagen na het spenen was de uier van Holly ook wel wat gespannen, maar door het geleidelijk afbouwen heeft dat maar een dag of 2 geduurd, toen was het over. Ik heb niks gekoeld, niks minder te eten of drinken gegeven, ze heeft geen ontstekingen gehad, niks erin gespoten (bleh, moet er niet aan denken....), gewoon niks, behalve in de gaten houden of haar temperatuur niet omhoog liep en de uier soepel werd.
Ook niks geen antibioticum uit voorzorg, waarom zouden we?

Peyote gaat definitief weg op de leeftijd van een maand of 6 en ook bij haar zullen wij haar en Bombita geleidelijk aan los moeten maken van elkaar, zodat de schok dan niet te groot is. We beginnen hiermee noodgedwongen al wanneer Peyo 1 maand oud is, te beginnen met 2 minuutjes.
Overigens is dit niet onze keuze , maar het was de afspraak tussen de eigenaar van Peyote en ons. Als ik het helemaal voor het zeggen zou hebben zou ik hun nooit met 6 maanden uit elkaar halen!

Hopelijk heb je hier voor de toekomst wat aan.

Groet, Pien

hoi,

Ik heb wel eens gehoord dat mensen, moeder en veulen naast elkaar op de wei zetten. De tijd dat moeder en veulen uit elkaar zijn (en de tijd dat het veulen niet kan drinken) wordt langzaam opgebouwd.
ik denk niet dat je hiermee te vroeg moet beginnen, de afstand tussen moeder en veulen moet zonder stress wat groter kunnen zijn.

groetjes Debbie

Spirithorses schreef op donderdag 6 juli 2006, 0:07:


Zorgen dat de merrie goed in beweging blijft zodat de uier wat slank blijft. Evt. een beetje uitmelken. Niet eten lijkt me onnodig en onnodig stresserend.

Wil schreef op woensdag 5 juli 2006, 22:44:


Hoi Wil,

Ik heb een shetlandermerrie met veulen en één groot stuk land wat moeilijk af te zetten is. Nu is het veulen inmiddels twee jaar en drinkt nog steeds af en toe bij de moeder. De moeder vind het prima en als ik apart met ze ga wandelen geeft dat geen problemen.
Kan het geen kwaad dat het veulen nog steeds bij de moeder drinkt en stopt dit vanzelf? Of moet ik toch een oplossing zien te verzinnen om ze te gaan scheiden? De merrie wordt niet meer opnieuw gedekt.

Groetjes Fleur

fleur schreef op donderdag 6 juli 2006, 10:59:


Hallo Fleur, ik heb geen ervaring met 2-jarigen die drinken bij hun moeder.
Maar ach, je geeft het zelf eigenlijk al aan. De moeder heeft er geen problemen mee, jij hebt er geen problemen mee.... Dan zou ik ook geen probleem ervan maken.
Denk niet dat het kwaad kan. Ik vraag me wel of of het mogelijk is dat jouw merrie nog steeds echt melk geeft.... Of dat het lurken van het veulen een gewoonte is en er helemaal geen melk is....

Groetjes,

Wil.

Wil schreef op donderdag 6 juli 2006, 11:17:


Hoi Wil,

Ze geeft nog steeds echt melk. De uiers zijn nog dikker dan normaal en van de week heb ik erin geknepen en kwamen er nog stralen melk uit.
De moeder is eerder te dik dan te mager dus in dat op zicht is het ook geen probleem.

Ik maak me verder geen zorgen meer en laat ze lekker bij elkaar.

Dank je voor je reaktie,

Groetjes Fleur

fleur schreef op donderdag 6 juli 2006, 12:46:


Hoi Fleur,

Ik heb hetzelfde met mijn merrie en veulen. Mijn veulen is in mei 2 jaar geworden en ze drinkt nog steeds bij moeders. Ik dacht eerst dat er wel niet veel uit zou komen maar onlangs keek ik eens mee en de melk spoot er zowat uit. Moeders vindt het prima en is ook eerder te dik dan te mager dus ik laat het ook lekker zo hoor! De natuur doet zijn werk vanzelf wel.

Monique

fleur schreef op donderdag 6 juli 2006, 10:59:


Als het merrietje dit nog aan kan is er geen probleem als ze echter begint te vermageren omdat dit toch al grote veulen nog zoogt dan moet je wel ingrijpen ? Blaakt mammie en jonkie van gezondheid moet je je geen zorgen maken vroeg of laat zal zij zelf wel laten weten aan junior wanneer het welletjes is geweest.

Over het algemeen speen ik vrij laat, zo rond de zesde maand, meestal zo rond half oktober. Dan gaat de winter ongeveer in, moet er bijvoer komen, wat niet al. Het veulen is dan reeds vrij zelfstandig, drinkt nauwelijks nog bij Ma, die is dan meer een wandelend colablikje. Tijdens de eerste 6 maanden loopt het veulen regelmatig mee tijdens de (les-)uren, gewoon gezellig samen naar het bos. Daar begin ik al mee als ze ongeveer 2 weken oud zijn. Zo leren ze mensen kennen, situaties inschatten, stukje van de wereld zien. Niets inspannends en als ze willen drinken wacht de hele groep. Eerst 1 uurtje mee, na een maand misschien 2 keer, per week. Zoals dat ook bij mensenkinderen gaat, de lust om mee te gaan om inkopen te doen of gewoon wat wandelen, verdwijnt al spoedig: "laat mij maar thuis...", waarbij 'thuis' wel een wei is waar nog meerdere paarden achterblijven, ook andere veulens. Vaak zie ik ook dat andere moeders het niet erg vinden als 'Truusje óók blijft mee-eten'... Het veulen staat dus nooit alleen, altijd zijn er tantes bij en broertjes of zusjes. Na verloop van tijd kan moeders wat langer wegblijven, zeg 2 uur. Het feit dat Ma uiteindelijk weer terugkomt, legt reeds het vertrouwen vast dat het wel weer goed komt. Moeders kan nu steeds vaker en steeds langer afwezig zijn, veulen maakt zich geen zorgen en kan bovendien elders mee eten. Zo rond de 6e maand dus zet ik moeders, veulens en een oom appart weg. Nu neem ik eerst één moeder mee, ze komt niet meer terug en ze gaat naar een wei kilometers verderop. Na een paar dagen herhaalt zich dit met de anderen, een oom komt erbij, een moeder vertrekt. Goed, er wordt natuurlijk nog wel droef gehinnikt, vergelijkbaar met de heimwee-traantjes, zowel door veulen als door moeder, maar het ebt weg.
Binnen twee weken is iedereen afgespeend, het drinken bij de moeders was reeds een bijzaak, dus daar zijn geen complicaties. Pas als veulen en moeder een paar maanden later opnieuw bij elkaar komen, ja, dan is er even sprake van hevige teleurstelling, want Ma is nu niet meer verknocht als veulen zou willen. Maar ook daar komt het wel weer overheen.
Aldus heb ik ieder jaar gelukkige veulens, die niet getraumatiseerd zijn bij het afscheid, die reeds gewent zijn mee te wandelen, rustig in het verkeer en mak bij mensen. Wat wil je nog meer?