hoi,

Ik heb wel eens gehoord dat mensen, moeder en veulen naast elkaar op de wei zetten. De tijd dat moeder en veulen uit elkaar zijn (en de tijd dat het veulen niet kan drinken) wordt langzaam opgebouwd.
ik denk niet dat je hiermee te vroeg moet beginnen, de afstand tussen moeder en veulen moet zonder stress wat groter kunnen zijn.

groetjes Debbie

Spirithorses schreef op donderdag 6 juli 2006, 0:07:


Zorgen dat de merrie goed in beweging blijft zodat de uier wat slank blijft. Evt. een beetje uitmelken. Niet eten lijkt me onnodig en onnodig stresserend.

Wil schreef op woensdag 5 juli 2006, 22:44:


Hoi Wil,

Ik heb een shetlandermerrie met veulen en één groot stuk land wat moeilijk af te zetten is. Nu is het veulen inmiddels twee jaar en drinkt nog steeds af en toe bij de moeder. De moeder vind het prima en als ik apart met ze ga wandelen geeft dat geen problemen.
Kan het geen kwaad dat het veulen nog steeds bij de moeder drinkt en stopt dit vanzelf? Of moet ik toch een oplossing zien te verzinnen om ze te gaan scheiden? De merrie wordt niet meer opnieuw gedekt.

Groetjes Fleur

fleur schreef op donderdag 6 juli 2006, 10:59:


Hallo Fleur, ik heb geen ervaring met 2-jarigen die drinken bij hun moeder.
Maar ach, je geeft het zelf eigenlijk al aan. De moeder heeft er geen problemen mee, jij hebt er geen problemen mee.... Dan zou ik ook geen probleem ervan maken.
Denk niet dat het kwaad kan. Ik vraag me wel of of het mogelijk is dat jouw merrie nog steeds echt melk geeft.... Of dat het lurken van het veulen een gewoonte is en er helemaal geen melk is....

Groetjes,

Wil.

Wil schreef op donderdag 6 juli 2006, 11:17:


Hoi Wil,

Ze geeft nog steeds echt melk. De uiers zijn nog dikker dan normaal en van de week heb ik erin geknepen en kwamen er nog stralen melk uit.
De moeder is eerder te dik dan te mager dus in dat op zicht is het ook geen probleem.

Ik maak me verder geen zorgen meer en laat ze lekker bij elkaar.

Dank je voor je reaktie,

Groetjes Fleur

fleur schreef op donderdag 6 juli 2006, 12:46:


Hoi Fleur,

Ik heb hetzelfde met mijn merrie en veulen. Mijn veulen is in mei 2 jaar geworden en ze drinkt nog steeds bij moeders. Ik dacht eerst dat er wel niet veel uit zou komen maar onlangs keek ik eens mee en de melk spoot er zowat uit. Moeders vindt het prima en is ook eerder te dik dan te mager dus ik laat het ook lekker zo hoor! De natuur doet zijn werk vanzelf wel.

Monique

fleur schreef op donderdag 6 juli 2006, 10:59:


Als het merrietje dit nog aan kan is er geen probleem als ze echter begint te vermageren omdat dit toch al grote veulen nog zoogt dan moet je wel ingrijpen ? Blaakt mammie en jonkie van gezondheid moet je je geen zorgen maken vroeg of laat zal zij zelf wel laten weten aan junior wanneer het welletjes is geweest.

Over het algemeen speen ik vrij laat, zo rond de zesde maand, meestal zo rond half oktober. Dan gaat de winter ongeveer in, moet er bijvoer komen, wat niet al. Het veulen is dan reeds vrij zelfstandig, drinkt nauwelijks nog bij Ma, die is dan meer een wandelend colablikje. Tijdens de eerste 6 maanden loopt het veulen regelmatig mee tijdens de (les-)uren, gewoon gezellig samen naar het bos. Daar begin ik al mee als ze ongeveer 2 weken oud zijn. Zo leren ze mensen kennen, situaties inschatten, stukje van de wereld zien. Niets inspannends en als ze willen drinken wacht de hele groep. Eerst 1 uurtje mee, na een maand misschien 2 keer, per week. Zoals dat ook bij mensenkinderen gaat, de lust om mee te gaan om inkopen te doen of gewoon wat wandelen, verdwijnt al spoedig: "laat mij maar thuis...", waarbij 'thuis' wel een wei is waar nog meerdere paarden achterblijven, ook andere veulens. Vaak zie ik ook dat andere moeders het niet erg vinden als 'Truusje óók blijft mee-eten'... Het veulen staat dus nooit alleen, altijd zijn er tantes bij en broertjes of zusjes. Na verloop van tijd kan moeders wat langer wegblijven, zeg 2 uur. Het feit dat Ma uiteindelijk weer terugkomt, legt reeds het vertrouwen vast dat het wel weer goed komt. Moeders kan nu steeds vaker en steeds langer afwezig zijn, veulen maakt zich geen zorgen en kan bovendien elders mee eten. Zo rond de 6e maand dus zet ik moeders, veulens en een oom appart weg. Nu neem ik eerst één moeder mee, ze komt niet meer terug en ze gaat naar een wei kilometers verderop. Na een paar dagen herhaalt zich dit met de anderen, een oom komt erbij, een moeder vertrekt. Goed, er wordt natuurlijk nog wel droef gehinnikt, vergelijkbaar met de heimwee-traantjes, zowel door veulen als door moeder, maar het ebt weg.
Binnen twee weken is iedereen afgespeend, het drinken bij de moeders was reeds een bijzaak, dus daar zijn geen complicaties. Pas als veulen en moeder een paar maanden later opnieuw bij elkaar komen, ja, dan is er even sprake van hevige teleurstelling, want Ma is nu niet meer verknocht als veulen zou willen. Maar ook daar komt het wel weer overheen.
Aldus heb ik ieder jaar gelukkige veulens, die niet getraumatiseerd zijn bij het afscheid, die reeds gewent zijn mee te wandelen, rustig in het verkeer en mak bij mensen. Wat wil je nog meer?