van lennep schreef op donderdag 20 juli 2006, 9:24:


Hm nee
bij mij is juichen, juichen met stem en aaien ofzo, schouderklopje, snoepje in beginstadium!
jaaaaa goedzoooooo oohooooooo noouuuu zeg!!! jaaa braaaafff ooohh fahya toocchhhh!!! juuiiiiistttt .... etc etc
hahaha! lekker juichen dus, niet springen. maar ik las dat Piet wel eens over enthausiast werd en dan ook staat te huppelen, en het paard ook. dat is natuurlijk ook een geweldige ervaring lijkt mij: allebei blij met elkaar :)

gr Marielle

Huertecilla schreef op donderdag 20 juli 2006, 13:20:


Als je er toch bent, vraag hem dan meteen even uit over alle inns&outs van exotische muildiermedjes... ervaringsdeskundigheid is nooit weg

Ik bedoel de vraag wel serieus trouwens. Paarden en ezelachtigen combineren van nature slecht, vandaar de traditionele lalandage teneinde ze toch nog verenigd te krijgen.

groeten, Egon
Elementary, Watson! - Sherlock Holmes

jose schreef op donderdag 20 juli 2006, 11:47:


Het wordt hoe langer hoe onnavolgbaarder op dit forum. Tortelduifjesvertoon, termstrooigeilheid, ego-expositie, territoriumdrift, übermenschgedrag, verzuiling, suppressiviteit, praalhanserij... in Duitsland bestaat er een perfekt woord voor: Wichtigmacherei.
Het wordt voor de argeloze lezer steeds moeilijker om het kaf van het koren te scheiden en vooral: de kern te vatten van de soms zeer nuttige wetenswaardigheden.

Mij is bijvoorbeeld nog steeds niet duidelijk waarom je op een Malibaud niet centered mag/kunt riden omdat het een schakel van een andere ketting is. Maar het uitoefenen van dit is dan voor mij waarschijnlijk ook niet weggelegd, dus ik mis niets.

Aan de andere kant heb ik bijvoorbeeld wel wat gehad aan het synchroon versus meegaan-verhaal. Ben ook zeer verrijkt door de hoeven-bijdragen.

Kort gezegd: als de berichten verzanden in bovenstaande kwalificaties, ga ik geen moeite meer doen om ze toch te begrijpen, ik haal tegenwoordig mijn schouders op. De moeite nemen om kennis delen is een schoon goed; dit op een toegankelijke manier te doen is een welhaast nog zwaardere taak.

Dat vind ik en als iemand een andere meninig is toegedaan en inhoudelijk wil knippen, kan ik daar zeer goed mee leven.

Susanne van Eijk schreef op donderdag 20 juli 2006, 12:26:


Ik ken Egon ook niet, maar hij lijkt mij een toffe peer, omdat ie dat zo belangeloos voor je wilt doen, een wildvreemde notabene.

ingrid van der post schreef op woensdag 19 juli 2006, 21:04:


Hier ook gezien. paard gekapt, lange wandeling gemaakt en dag daarna de typische houding. Hoefbevangen en stalrust. reden: te hard gewerkt na net beslagen te zijn. Dierenarts en Smid zijn goed op elkaar afgestemd hier: even fout bezig.
Dit weekend heb ik echter een andere Dierenarts gezien die beginnende hoefbevangenheid vermoedde en toen ik vroeg wat t beste was voor het paard zei die buiten maar uiteindelijk heeft hij dat niet tegen de eigenaar gezegd. Ze zullen t nooit leren.
gr
b

Pas maar op met die Egon hoor; de laatset keer dat ik hem zag woog ie 120 kilo met Heineken spoiler, nu zag ik een sixpack op dat filmpje. Volgens mij had ie iemand ingehuurd of heeft ie de hele tijd zijn adem zitten inhouden.

Groot gelijk dat je hem niet vertrouwt....Wist je al dat hij ponnies in zijn huis houdt? Tis een rare hoor, hij loopt ook nog op klompen en hij heeft zo'n rare pijp in zijn mond.

Een gladde maatpakkenjoep met flitsende gsm en supersnelle auto had vást meer vertrouwen ingeboezemd....

Nee hoor Sanne, alle gekheid op een stokje voor jou als nieuwkomer; ga alsjeblieft naar Egon; je paard is bij hem in goede handen, echt waar! (En hij heeft al een vriendin!).

Succes met je beslissing, wacht niet te lang.
Pien

e m kraak schreef op woensdag 19 juli 2006, 17:43:


Ja en in dat monotone hebben we de paarden in opgesloten.
Nieuwsgierigheid is het stuk natuur waar veel paarden niet aan toe komen. Daarom ben ik ook zo blij op het grensgebied te rijden van stad en land. Ben de veluwe ontvlucht waar ik telkens de vier rondjes moest rijden, met paden van een half uur rechtuit. Vreselijk , ha ha, nu in een uurtje rijden hebben we alles in bereik, bossen, vaarten, heuvels, bruggetjes in alle maten, bij de schapen en geiten kijken, de hengsten opgewonden laten worden, kinderen laten knuffelen, al die vreemde tuinen en voertuigen, de winkelstraat door en dan een galopje door het park, over of onder het spoor door weer naar huis. Zelfs een water om door heen te plensen. En dat miniatuur landschap met zijn eidelose mogelijkheden blijft zich herhalen in en rondom Zwolle als we verder gaan dan 1 uur van huis af.

Jur geef ik alle vrijheid om zich hier nieuwsgierig in uit te leven, op zijn eigen manier. Zijn behoefte aan een monotoon leven, daar lijken onze ritten prima in te passen. Lijkt me paardvriendelijker dat de paarden opsluiten in een natuurgebied, waar buiten de vogels, andere paarden en het weer, alles het zelfde is, jaar in jaar uit.

Michiel

Huertecilla schreef op donderdag 20 juli 2006, 12:58:


Ik volg dit topic met belangstelling, maar eea is me toch niet duidelijk. Ik ken de malibaud zadels en camarque zadels, ze passen echter niet op mijn paarden.
Maar daarmee zeg jij dat ik dus die (solinski) weg niet kan volgen, want ik heb het paard (zadel) er niet voor? Mijn ketting heeft dus zwakke schakels ? Ook al wil ik dit nog zo graag, die (onafhankelijke, niet volgende) zit kan ik nooit hebben of leren?
Ook niet met de Orthoflex (waar jullie ook mee rijden), hetgeen toch een heel ander zadel is?

Kun je me, zonder meteen naar je genoemde boeken te verwijzen, want mijn boekenkast puilt al uit,
uitleggen waar die zit van jou het dichts bij komt? Penquit, Podhajsky, Swift, Hempfling, Deb Bennett of ?
Wil je de beweging van je bekken uitleggen in de verschillende gangen?
Want uiteindelijk gaat het daar om en misschien dat er dan een kwartje valt over waar jij het nou over hebt...wat is er nou zo speciaal aan die beweging?

Karin

Angel schreef op woensdag 12 juli 2006, 11:56:


ik heb van iemand ook een tip gekrege om naar het boek van monty roberts te gaan kijken.. ik heb het ook meteen gekocht en bestudeerd. eerst heb ik een aantal dingen uitgeprobeerd (zoals join up) op me andere 2 paarden, die reageren er heel goed op. nu heb ik ook een aantal sesies gehad met me arab de eerste 2 sesies gingen goed, ze liep rustig rondjes om me heen met dr hals ontspannen en met dr neus naar de grond. met de 3e sesie was ze heel nerveus en wilde na 10 min nog niet ontspannen en ben er daarom ook direct mee gestopt, heb dr nog even in de round pen rustig laten stappen maar ze bleef nerveus. ik heb dr daarna nog even afgeborsteld waar ze wel weer een beetje rustig van werd, ik heb dr beloond en weer op het land gezet. ik heb later presies het zelfde gedaan met me pony waar ik het nooit eerder mee gedaan heb maar die reageerde wel goed, ontspannen en we berijkten binnen een kwartier het moment van join up. daarom begrijp ik ook niet wat er fout zou kunnen zijn gegaan. zou iemand misschien weten wat ik fout zou kunnen hebben gedaan of dat ik het anders aan moet pakken bij een trauma paard dan bij een 'normaal' paard??

Piet schreef op donderdag 20 juli 2006, 12:51:


Zo is 't, Pietsie.
Wat me vooral in het verkeerde keelgat schiet is dat in aansluiting op "bij uitzondering een keer aardig en vriendelijk" er slechts OVER je geluld wordt i.p.v. MET je.
Maar ik ben nu weer gewoon mijn eigen vervelende, hautaine, ongenaakbare, onaardige zelfje hoor!

groeten, Egon
Elementary, Watson! - Sherlock Holmes

Huertecilla schreef op donderdag 20 juli 2006, 13:20:


Ha, ha, ha, ha, ha. Kunnen rijden wordt echt niet beschermd door auteursrechtelijke beschermingen HC hoor. Tsjonge, tsjonge, leef je nou echt in de veronderstelling dat jij het ei van columbos gevonden heb en dat dit ultieme rijden jou geestelijk eigendom is?

Laat gewoon eens in een filmpje zien wat jij op een paard zit te doen.
Je kan wel blijven pronken en opscheppen en dat geeft jou een zeer voornaam jasje. Maar mogen we het ook eens zien?

Anky maakt ook gewoon cd's hoor. Ook van Heather en co. zijn ongetwijfeld alle uitleggen van de wereld op schrift en op beeld te vinden.

Laat me niet lachen HC.
Jij praalt gewoon graag met de kennis van anderen, dat maakt jou interessant.
Hoe ontoegankelijker en exclusiever de namen, hoe beter.

Namen als Sally Swift en Heather Moffet zijn al te veel massagoed geworden, hè.
Daar kan je niet meer mee pronken.

Oh, nogmaals je site is mij allang bekend hoor.

Huertecilla schreef op donderdag 20 juli 2006, 11:47:


Ken die krengen ook , typisch voor mediterannee ?