sandratien schreef op dinsdag 25 juli 2006, 0:09:
> Isabel van der Made schreef op maandag 24 juli 2006, 21:05:
>
>> sandratien schreef op maandag 24 juli 2006, 20:28:
>
> Heel zielig voor die mensen dat ze
> gehandicapt zijn maar daarom hoeven die paarden daar niet onder
> te lijden. Toch?
Dat is dan jouw manier om in het leven te staan. Je zou ook ja kunnen zeggen en er aan meehelpen dat er op een manier gereden en verzorgd kan worden die paardvriendelijk is. Mensvriendelijk is het nl. beslist al wel.
Wat een antwoorden zeg. Hippotherapie is prachtig, en het werkt! De paarden en ponies die ik al aan het 'werk' gezien heb hebben geen rugklachten. Die zijn gezond en wel op pre-pensioen.
Jullie zitten aan hobbelende scheefzittende paralympicstoestanden te denken (ook niet mijn favoriete onderdeel) maar het is echt wel veel meer en gewoonlijk iets compleet anders dan dat. Gewoon zelfstandig een paard aaien of borstelen kan al een uitdaging zijn voor iemand met beperkte verstandijke of fysieke mogelijkheden. Je hebt er geen idee van hoe makkelijk contact met een paard mensen kan motiveren om een stapje verder te zetten dan wat ze dachten te kunnen.
Enzovoort.. je kan er hele boeken over volschrijven.
Elke
Warboel
