3 keer voor 1 kwartje

1: deze paarden hebben een leuk kleurtje haha!

2: alle foto's behalve de laatste geven mij zo snel de indruk dat hoewel het er niet netjes uitziet, de hoef wel "a la natuur" op lengte gehouden wordt

3: de scheur op de laatste foto, dat vind ik wel een flinke. Je kan van zo'n foto niet zien of het dier er last van heeft of gaat krijgen, maar mijn eerste, niet wilde-paarden-gerichte, reactie zou zijn dat ik daar iets aan zou willen doen. Of dat nodig is en mogelijk is bij dit in het "wild" levende exemplaar I don't know.

Waar breng ik mijn kwartje nu heen?

Groetjes Karin

e m kraak schreef op vrijdag 4 augustus 2006, 15:11:

Fred schreef op vrijdag 4 augustus 2006, 13:39:


In de zucht kan ik me wel vinden. Kunnen we niet opnieuw, met een schone lei met zijn allen beginnen met communiceren ervan uitgaande dat iedereen op zijn/haar manier zijn/haar best doet? Lijkt me zinvoller dat de concurrent uithangen in een slangenkuil vol kleine baasjes. Ikzelf ben slechts academisch geïnteresseerd en behoef geen "klanten", da's alvast makkelijk.

Ik denk dat er nog niet van een methode gesproken kan worden, behalve misschien de traditionele methode van de smeden maar die is nmm erg achterhaald. Het "natuurlijk bekappen" als geheel is nmm nog teveel in ontwikkeling en in beweging om van een methode te kunnen spreken.
Ik doe het bekappen vast het langst van iedereen hier op dit forum maar leer ook bij! Wat ik in Ramey herken is de (persoonlijke) trend te leren minder te willen doen, te zoeken naar het verleggen van net die drempelwaarden die tot zelfherstel leiden.

Alles bij elkaar lijdt nmm vooral onder gebrek aan begrip van wat hoeven van nature doen, wat het evolutionair voor dingen zijn en hoe ze zich onder uiteenlopende omstandigheden gedragen. Met name Jackson baseert zijn ideeën op wat hij post mortem bij verwilderde paarden in de USA gevonden heeft doch dat is ook niet meer dan een optie; Ramey (die mij altijd weer heel open en eerlijk over komt) verwondert zich terecht over wat hij in N-Zeeland waarneemt.

Waar ik me over verwonder is dat er gezegd is dat die verwilderde paarden in de USA allemaal zonder uitzondering als vanzelf zulke prachtige "modelhoeven" verkrijgen.
Dit op grond van mijn eigen waarnemingen die meer spreken voor een flinke genetische spreiding, maar misschien zijn de uitvallers in amerika te snel dood om aan het "wild-beeld" mee te doen... in ieder geval heb ik sterk de indruk dat hier iets niet klopt.

Egon,
Met groeten uit de mistige regionen van Mars

e m kraak schreef op vrijdag 4 augustus 2006, 15:11:
Roept u maar....

Nou, ik ben geen deskundige, nooit een cursus gedaan, maar wellicht zijn mijn fouten leerzaam voor iedereen en bovendien vind ik het wel een leuk kwisje .

foto 1 weinig te zien, stuk eraf, droogte? aan een bekapbeurt toe ziet er dan waarschijnlijk weer netjes uit?

foto 2 plat model hoeven? dan slecht onderhouden - flares! enorme flares indien geen plat model hoeven, scheuren in aanmaak ook

foto 3 zelfde paard als foto 2? flares ook weer aan de zijkanten, moet flink wat af denk ik? scheur chronisch vanuit kroonrand (oude beschadiging)?

foto 4 zit de rest onder het zand? Hoef staat op het punt om aan zelfbekapping te gaan doen?

foto 5 hoefbevangenheidspatient?

foto 6 weet niet - enge scheur! paniek. komt wel van onder. hoewel, grasspriet ervoor, is de scheur wel door en door of istie oppervlakkig? die linker verticale ribbel is me onduidelijk.

wie loopt mank? ik gok op 3 of 5

Ik zou er een deskundige bijhalen! Kom je snel met de goede antwoorden?

wie heeft ervaring hiermee, vreten kippen alle wormen op of blijven er nog genoeg over. we hebben hier 4 kippen loslopen. ik las net op site van de levende tuin dat kippen die wormen erg lekker vinden.

e m kraak schreef op vrijdag 4 augustus 2006, 15:11:


3 x maar?? Jammer.....

Interessant Egon! Leuk idee van jou!
Nu, sowieso achterstallig of geheel geen onderhoud, dus waarschijnlijk wilde (?) paarden of pony's. Natuurlijk gehouden zonder onderhoud.... zachte ondergronden, ik zie geen stenige grond....

Foto 1: lijkt alsof de hele voet scheef t.o.v. het been staat... gebrokkels, flares, uitgegroeide kwartieren.... fijne (haar) droogtescheurtjes. Zit glans op de hoef, lijkt wel gezond.

Foto 2: dit is achterstallig onderhoud. Veels te lange tonen en ondergeschoven verzenen... prachtige bloemkoolvorm! Vermoed dat deze voeten wel gezond zijn.

Foto 3: traumatische hoornwandgroei, veels te grote druk op de toon gehad, afgebroken, kroonrandbetrapping waardoor hoornscheur. Is er achter een stuk verdwenen? Verder verschrikkelijk steil.

Foto 4: denk ook een gezonde hoef. Dat stuk wand zal gewoon afbreken, deze hoef trimt zichzelf mits het dier ook weleens op hardere ondergrond komt i.p.v. zanderig...
Door de lengte zal ie misschien last van de pezen krijgen...

Foto 5: ai, vreselijke traumaringen in deze voeten. Dit dier heeft veel (voedsel?) veranderingen meegemaakt of trauma's.... Het lijken wel veulenhoefjes.

Foto 6: denk hoefbevangen geweest. Wat een scheur(en) zeg. Het bovengedeelte groeit weer mooi uit. Met goed bekappen moet dit weer goedkomen. Om de toon te ontlasten zou ik hier een mega mustangrol op maken...

Nu, rol maar over mij, arme amateur, heen......

Leuk om te doen! )

Wil.

marjolijn schreef op vrijdag 4 augustus 2006, 15:55:


Voorlopig niet, was het plan. Modderen jullie maar lekker een tijdje onderling aan Er is een boel te zien en te concluderen, dacht ik zo...

Egon,
Met groeten uit de mistige regionen van Mars

e m kraak schreef op vrijdag 4 augustus 2006, 16:24:


Ijslanders in een natuurgebied? Ondanks het karige gras toch hoefbevangen geweest?

gr,Hennie

e m kraak schreef op vrijdag 4 augustus 2006, 16:24:


Volgens mij, geheimzinnige Alien, ga jij helemaal in een deuk liggen.

Wanneer krijgen we de onthulling uit die mistige regionen?

Ik vind het eigenlijk zo'n goed idee..... dat we dit veel vaker zouden moeten doen!

Groet,
Wil.

Geertje schreef op woensdag 2 augustus 2006, 21:39:


Mijn arabische merrie wordt als ze hengstig is ook constant gedekt door een haflinger ruin. Ik vroeg me af of het gewicht van die ruin, die steeds op haar rug springt niet schadelijk is voor haar rug en gewrichten, aangezien ze vier jaar is.
Of slaat dit nergens op en is het gewoon natuurlijk. Zij zelf vind het zo te zien niet erg vervelend, eerder prettig :)

Groetjes Fleur

Nick Altena schreef op woensdag 2 augustus 2006, 22:15:


Zelf ben ik gereedschapsslijper parttime voor beroep. Een zaag slijpen is secuur werk. Als je de ene tand meer slijpt dan de ander dan is de zaag niets meer waard. Want dan komt er een tand lager te liggen dan de ander en dan krijg je gehakkel en onbalans. (Bij een kettingzaag niet ongevaarlijk!)
Dus elk tandje evenveel slijpen, al is die ene scherper dan de ander. Is er een tand gebroken dan moet de gehele zaag vertand worden, maar dit is moeilijk bij een kettingzaag. Dan moet je een nieuwe ketting(zaag) erop zetten. Nils Holgersson (natuurlijk bekapper: zie lijst) is van beroep boomverzorger en werkt dagelijks met kettingzagen, misschien kun je die om raad vragen. Ik slijp alleen gereedschap voor de metaalindustrie (cirkelzagen, boren en frezen). Succes.