Isabel van der Made schreef op vrijdag 4 augustus 2006, 10:18:


Die soaking boots zien er echt goed uit, goeie tip! Bij mijn paarden verschilt het erg, de een houdt echt geen stralen meer over in de natte tijd, de ander heeft geen problemen. Ik gebruik dus ook altijd betadine scrub, maar zonder dit soort boots is de inwerktijd natuurlijk beperkt. Ik ga es kijken of ik zelf wat kan fabrieken hier om als soaking boots te gebruiken.
Groetjes Anna

Michiel schreef op vrijdag 4 augustus 2006, 22:16:


Super site Michiel! Echt leuk om naar te kijken. En wat een mooie omgeving hebben jullie! Zoveel mogelijkheden om vanalles te doen met je paard buiten dat zou ik ook wel willen. Gaan jullie ook nog aan de hand wandelen/grondwerk doen/spelen daar buiten? Met Jur zwemmen in dat watertje?

Met vriendelijke groeten,
Nathalie

Hoi allemaal,

Jullie hadden het eigenlijk wel over gevoelige stralen maar ik heb er ook weer even nood aan mijn verhaal te vertellen. Ik denk niet dat het de stralen zijn die gevoelig zijn bij Lolita. Het is hoofdzakelijk de (dunne) platte zool en de hoefbevangenheid die nooit erg geweest is maar die ook niet overgaat tot nu toe.
Nu is Lolita nog gevoeliger geworden door het bekappen, wat ik niet verwacht had. Ik ben een maand of twee terughoudend geweest met het bekappen van de hoefwand, op advies van de dierenarts die vond dat de zool veel te dicht bij de grond zat. Uiteraard kwam er zo steeds meer flare in de hoefwand, wat volgens natuurlijk bekappen op zich pijnlijk kan zijn en de wittelijnseparatie onderhoud bij elke afwikkeling. Na verschillende adviezen en recent doorlezen van de site van Ramey besluit ik dan toch maar de hoefwand terug gelijk met de zool te maken (zoveel moest er niet af, niks aan de teen en 5mm aan de hielen), hierop liep ze nog ongeveer even goed. Een week later ook de mustangrol gemaakt tot net in de witte lijn (hiermee is ook de opvallendste flare verdwenen) en nu loopt ze wel slechter. Op vlak beton en tegels: voorzichtig draaien, heel kort draven, wisselend mank in stap. Alsof de bevangenheid weer erger is, maar het is wel te toevallig dat het na mijn bekapping is. Terwijl ik uit het paardnatuurlijk boek oa. juist begreep dat afraspen van flares juist de pijn in de hoef zou verminderen omdat het paard niet meer over de uitstekende hoefwand die trekt aan de verzwakte witte lijn afwikkelt. Heeft iemand een idee?
De enige verklaring voor de toegenomen gevoeligheid die ik kan bedenken is dat de zool zodanig plat is (de straalgroeve komt aan de straalpunt maar een paar mm van de grond, itt. de 3/4 inch die het volgens Ramey moeten zijn in een gezonde hoef) dat die ook de minieme bobbeltjes in het beton voelt, of dat de zool gewoon bij elke stap grotendeels de grond raakt? Op zachte bodem loopt ze nog steeds redelijk goed gelukkig. Als ik met een hoevenkrabber in de straal duw krijg ik geen pijnreactie, nu, ook als ik op de zool duw niet, mijn testduwen is niks in vergelijking met een heel paard dat op een hoef landt natuurlijk.

Ik weet het niet meer.
Nathalie