Gisteren kawam ik in de manege en een of andere mafkees had een bultje hooi in de binnenbak gelegd. Ik heb me er niets van aangetrokken en ben gewoon gaan rijden op een gegeven moment dat het even heel goed ging dacht ik even een kleine pauze in te lassen en deed dat bij de plek waar het hooi lag zodat Heidi even wat kon eten.
Maar vervolgens toen ik weer begon te rijden ging het hellemaal niet meer. Heidi reageerde slecht op mijn aanwijzingen ging haar eigen weg wilde niet over de hoefslag zo was het vandaag ook weer.

Ik kan me bijna niet voorstellen dat het komt van die kleine pauze bij het hooi maar ik heb Heidi dan nu ook geen hap meer laten eten van het hooi aangezien het er nog steeds ligt.
Heidi staat niet bekend om het makkelijkste en onderdanigste karakter.

Marleen den Arend schreef op maandag 14 augustus 2006, 17:22:



Mee eens hoor...alleen is daar het probleem dat mensen, vooral onwetende of met een vershillende visie nu juist die afzonderlijke voorvallen...en dan bedoel ik de slechte....onthouden en ook aangrijpen als verweer tegen een methode cq behandeling , geloof , of hoe je het ook noemen wil.
De goede berichten vergeet men snel.
Dit is met alles zo..dus zal ook hiermee geen uitzondering zijn?

Nick

Gerda9 schreef op maandag 14 augustus 2006, 17:22:


heey,
ik denk wel dat het door het hooi komt, omdat Heidi nu de smaak van het hooi te pakken heb en meer wil. als je dan weer aan het werk gaat vind ze dat niet leuk omdat ze liever van dat lekker hooi eet en daarom reageerd ze niet meer, ze wil naar dat hooi!
maar wat hooi in een rijbak moet vreemd...
het zou ook kunnen wezen dat het paard uit dr consentratie is geraakt door de pauze, in kombinatie met hooi, en dat ze zich daarna net meer kon consentreren op haar werk. dat laatste valt me erg op bij me eigen paarden, ze kunnen zich na een pauze niet meer concentreren, daarom ga ik altijd maar wat met ze spelen.. anders verpest je je werk van daarvoor weer..

groetjes muriela

Ans Jondral schreef op maandag 14 augustus 2006, 13:43:


ik heb een 18 jarige pony gehad met vergevorderde botwoekeringen(hoge overhoef),op de foto's duidelijk te zien maar ook vanaf de buitenkant te voelen en te zien als harde bobbels.
het paardje was behoorlijk kreupel en stond zoals op de manege gewoonlijk was in die tijd(15 jaar geleden) de hele dag op stal en was er alleen uit als ik kwam.
de dierenarts wilde haar in laten slapen maar de eigenaresse wist een goede smid die er speciaal beslag onderdeed.
ik heb haar toen in het land kunnen zetten daar het zomer werd en ze verloor de ijzers en heeft ze daarna niet meer onder gehad en liep redelijk.
ze kwam daarna eind zomer weer op stal en ben iedere dag gaan stappen tot ze vanachter instapte,vervolgens draf en galop,dit allemaal aan de longe met gebruik van de hele bak en gedurende maanden.
kon daarna weer voorzichtig rijden behalve kleine voltes.
een paar jaar daarna kwam ze thuis te staan inmiddels in de 20 jaar in grote zandbak met uitloop stal en dag en nacht los .
ze is niet meer kreupel geweest en de botwoekeringen zijn op wonderbaarlijke manier helemaal verdwenen.
de dierenarts zei dat de beweging het belangrijkste was voor genezing.
groetjes.

Nick Altena schreef op zondag 13 augustus 2006, 10:22:


Klopt Nick. Hoewel het een zeer goed type zadel is kan je er heel ongelukkig op zijn en je paard er heer ongelukkig onder. Idem Malibaud en vergelijkbare zadels. Idem portugees-type zadels, zij het dat daarbij het type paard waar het voor bedoeld is, snel beter af is dan de ruiter.
De modale NL ruiter kan helemaal niets met dergelijke zadels omdat er bij de meesten in de buurt helemaal geen kader voor is. Geen lesgeefmensen, niets. Ze kunnen er nog het beste mee naar een western-georienteerde rijschool.

Er zijn meer verschillend opgebouwde vaquera zadels dan engels type zadels.
Van boomloos tot flexibele boom tot houten boom (zelfs scharnierende houten bomen), van roggestro tot carbon-fiber, van 8 tot 24 kilo van rejoneo-kort tot western-lang, met verschilende types voorsteunen en behoorlijk verschillende dekken.
Bijna zonder uitzondering met een enkele oversingel doch een achtersingel is wel mogelijk.

De meest tradionele uitvoeringen hebben aan de onderzijde kussens van linnen met paardenhaar gevuld die pas na dagen naar de rug van het paard staan. Ze dienen zonder dekje gebuikt te worden.
Die traditionele zadels hebben ook een met kapok gevulde zalea welke pas na vele dagen naar de kont van de rijder staat.
Deze zadels dien je daarom zeer zorgvuldig in te rijden.
De gewichtsverdeling is daarna echter zo goed als het bestaat. De modale ruiter maakt de daarvoor benodigde tijd echter niet in een half jaar.....
Vandaar dat grote fabrieken meer voor generale consumentenproducten zijn gaan maken.

Zaldi is een grote zadelfabriek en de zadels zijn consumenten-artikelen van goed kwaliteit. Prima prijs - kwaliteit.
Marjoman is een andere grote in het segment er net onder.
Bij Sevilla in Ecija zit Sayra-Armenta en dat is een zeer bekende ambachtelijke zadelmaker.
Tussen die twee fabriken en S.A. zit een half dozijn producentjes.
Op kleinschaliger niveau zijn er dozijnen maker. Bij ons vlakbij zit in een bergdorpje een oud zadelmakertje bijvoorbeeld.

Op H&H staan verschillende voorbeelden van verschillende fabrikanten met verschillende types opbouw. Rita heeft een breed assortiment opgebouwd.

In NL kun je bij trekkingzadels een zaldi vaquera te proberen huren en dat is een erg goed idee.

Twee kanttekeningen.
1. ze moeten net als elk zadel wel gewoon goed passen, van welk type ze ook zijn
2. deze zadels zijn doorgaans allemaal NIET geschikt voor de modale NL-ruiter vanwege de totaal andere rijstijl welke essentieel is. Het is een woonzadel, een zadel om dagen in te verblijven, geen verfijnd dressuur-product. Dit geeft al enigzins aan waarom de rijstijl echt anders zijn MOET.

Moraal van dit verhaal.
- gebruiksdoel, rijstijl, zadel, belering, type paard zijn allemaal gelijkwaardige schakels in een ketting en dienen uit de aard der zaak naadloos bij elkaar te passen.

HC

Wil schreef op zondag 13 augustus 2006, 23:52:


ik lees hier over hoefbevangen paarden maar ik heb een pony die jaren geleden spierbevangen is geweest door schrikreaktie.
ook zei liep met rechte voorbeentjes en een afgezakt kontje,in haar hals voor haar schoft ontwikkelde zich een ophoping wat er net zo uit zag als bij een te dik bevangen pony.
het verschil was alleen dat ze niet dik was.
ik ben in oktober begonnen met n.b. en haar eeuwige eendebekken zijn verdwenen en ze is vreselijk lenig en energiek mar ook stresserig(welshje).
haar passen zijn heel ruim geworden en ze land op platte voet.
de dikke bult in de nek voor de schoft verdween helemaal,ik denk door het anders neerzetten van de benen.
nu was ik haar van de week aan het bekappen en ze schrok en stond zoals sidonia,verder niets aan de hand met lopen erna,tot de volgende dag toen was ze helemaal stijf en liep weer met rechte voorbeentjes,het probleem is nu heb ik gezien dat ze haar voetjes al plat neerzette en nu extra ver moet strekken voor ze de grond raken doordat ze de beentjes niet wil buigen.
het is nu weer over doordat ze in de natte bak loopt en wel moet''baggeren''.
ze liep vreselijk op het harde en op de rubbermatten in de stal.
groetjes.

mijn paard loopt de hele dag los in bak van 20 bij 20 mtr. met inloopstal.
normaal gesproken loopt hij te spele en rennen met de andere pony's.
nu is de bak vol met water,net een vennetje en hij is bang om nat te worden van de regen en wil ook geen natte voeten.
stond hij gistermiddag na de hele ochtend en middag regen op stal met olifantsbenen en ik schrok me rot.
na controle had hij geen wondjes of mok en ben met hem gaan stappen in het water wat niet meeviel.
vandaag waren de benen iets dunner en ben hem toch gaan stappen aan de longe en tussendoor drafjes.
resultaat de benen waren bijna weer normaal.
hij krijgt alleen vers hooi en kreeg voor het slapen gaan vuistje bix.
dat was waarschijnlijk al te veel omdat hij de hele dag had stil gestaan.
weer wat geleerd ,ook als het regent moet ik eraan geloven.
groetjes

Huertecilla schreef op maandag 14 augustus 2006, 17:55:


Hee. Hasjee....
Klinkt misschien vreemd....maar toch blij weer eens iets van je te lezen :)
Dit omdat je lange tijd afwezig was en gezien je verhalen over gevaarlijke nachtelijke ritten vreesde sommige hier al het ergste.
We dachten al dat je ditmaal de berg af gevallen was ipv. op

Nu even terug naar je zadelverhaal...
Vanuit dit punt gezien....waar plaats je dan het boomloze ?

Nu even niet vanuit de drukverdeling gezien (die evt. met een simpele aanpassing te verhelpen is nmm. ) ...maar puur het verhaal zoals je hierboven beschrijft.

Dit dus in vergelijk met je uitleg over engelse boomzadels, je spaanse zadels enz.enz. lijkt het me voor de ruiter die niet al te zwaar is en in verhouding weinig en kort rondhobbeld (zoals ik) dat een boomloos zadel toch niet zo'n gekke keus is ?
Zeker ook kijkend naar het paard dat regelmatig van vorm veranderd ?

Nick

Margot van Lare schreef op maandag 14 augustus 2006, 11:46:




Ik heb het bij optie 2 niet over strasser, maar over het natuurlijke bekappen wat nu al bij dit paard gebeurt. Dan wordt er niet in de zool gesneden en heb je dat probleem dus niet.

Ans Jondral schreef op maandag 14 augustus 2006, 14:02:

>

Voor mij is het de afweging kwaliteit van leven boven kwantiteit. En dan eerst nog de vraag kan het paard nog als paard rondlopen? Dus geen pijn, wei, vriendjes, keertje sprintje trekken, misschien wandelingetje, etc. voor de afwisseling. En is het paard daar happy mee?

Daarna pas komt de vraag over bruikbaarheid en wat ik er nog mee kan. En als dat niks is, en ik het paard niet kan houden is de kans heel groot dat het een enkeltje slager of spuit gaat worden. Waarom? Heel simpel. Ik ben er verantwoordelijk voor het welzijn van mijn paard. En dat betekent ook dat je de verantwoordelijkheid van een ziek dier niet aan iemand anders overlaat die een leuk verhaaltje ophangt en vervolgens het dier het handelaarscircuit ingooit met een lading dope om hem aan de gang te houden.


Nee, operaties zijn zwaar, zeker voor een dier dat je niet kan uitleggen waarom het pijn doet en dat hij nu XYZ allemaal niet mag.


De beslissing nemen om de operatie uit te laten voeren ligt nog altijd bij de eigenaar, die moet danook goed doorvragen wat er gaat gebeuren, wat de kansen zijn, etc.
En beslissen wat voor het paard het beste is. Niet opereren omdat de eigenaar geen afscheid kan nemen, maar omdat de operatie het paard een betere kwaliteit van leven zal geven. En dan nog moet je zeker weten wat het voorland voor je paard is tijdens de revalidatie en of je dat wil meemaken.

En nee dat zijn geen makkelijke beslissingen. Ik heb ze gelukkig nog niet hoeven nemen, maar ik heb ook met een kreupel paard getobt. En toen wel gezegd : als het aan het eind van het weideseizoen niet duidelijk verbeterd is/ over is gaat hij weg (slager) verkopen kan niet, en ik hoor teveel verhalen over zgn. weidemaatjes die verkeerd terecht komen.

Ik heb dit paard gelukkig nog steeds en ben er erg happy mee.

Huertecilla schreef op maandag 14 augustus 2006, 17:55:


Yep , als je echter 5 tot 8U in het zadel vertoeft is zo'n zadel je woonkamer keuken en badkamer tegelijk . En ik rijdt er ook mijn dresuurlessen mee net omdat het zadel in mijn kont staat gegrift . Andere mensen vinden het nogal diep zitten .

Ans Jondral schreef op maandag 14 augustus 2006, 15:50:


Sterven is helaas niet het ergste wat een levend wezen kan overkomen.


Kwaliteit boven kwantiteit stellen. Geldt ook voor alle levende wezens, maar doodgaan is in de medische wereld eigenlijk verboden. Hoewel dat is sommige gevallen wel het beste is. En ja, dat is een heel moeilijke beslissing en dat moet het ook zijn. Toch is dat ook een verantwoordelijkheid die je als eigenaar hebt en niet opzij mag schuiven omdat jij het niet leuk vindt.

Nick Altena schreef op zondag 13 augustus 2006, 23:20:


geen 3 stuks maar 1 in een hokje van 4 bij 4 en met zn alle op de wei. helaas voorlopig geen mogelijkheid tot ruimere loopstallen voor meerdere paarden.

anneke