eva sychold schreef op zaterdag 19 augustus 2006, 20:08:

Wat het snoepje betreft, ik vind het effectiever om het snoepje te geven NADAT je erop bent geklommen, met een duidelijke beloning (kriebelen, stem). Reken maar dat dat na verloop van tijd duidelijk wordt dat dat bij elkaar hoort, het gaat dan een beetje functioneren als veiligheidsklep: eerst het snoepje en dan pas wegstappen (op je vraag om weg te stappen natuurlijk).

De eerste paar keren is het natuurlijk handig om dan iemand je paard te laten vasthouden zodat jij rustig vanuit het zadel dat brokje kan geven.

Zo heb ik mijn Arabiertje-die-hopeloos-was-in-stilstaan (nooit geleerd) zover gekregen om de aandacht goed bij het stil staan te houden en niet te pas en te onpas weg te schieten als ik erop wilde klimmen of meteen in beweging te komen als je aanstalten maakt om erop te stappen (of al hupsend rondjes te draaien). Wat ook hielp was het Parelli truukje om even aan de schoft van je paard heen-en-weer te trekken zodat je hem uitnodigt 4 hoeven goed stevig neer te planten. De stimulans omin beweging te komen is veel minder als die hoeven lekker stevig staan, soms vergeet je paard dat en door het plotselinge drukverschil is de eerste stap zo gezet.

eva sychold schreef op zaterdag 19 augustus 2006, 20:08:

Geen benen geven , hoe doe je dat dan met zijgangen of appuyeren ? Wijken voor het been ?

Wil schreef op zondag 20 augustus 2006, 1:07:


BESLUIT : koop alleen gecertifieerd-bio dat volgens lastenboek
gekweekt én gekontroleerd werd !
en niet bij de kartonnen biobordjes.......

Peter Donck schreef :


Tis net als met "natuurlijk paardrijden"
Wordt net zo goed met bit en ijzers gedaan en de paarden staan in een houten stal ipv in een betonnen stal.

Pien

We laten haar niet zijwaarts gaan want dan denkt ze dat ze vooruit moet.
Ik woon in schilde bij antwerpen .
We rijden eigenlijk bijna alleen in het bos .
Ik zou ook graag in de padok willen rijden, dit ging in het begin goed maar nu legt ze ook haar oren aan en als ik vraag om in galop te gaan wordt ze nog kwader, ze zwiept met haar staart en haar kont komt lichtjes met haar kont van de grond.
Toen we haar nog maar net hadden stijgede ze ook vaak als ze haar zin niet kreeg .(bij een splitsing,plas,vertragen vond ze ook niet leuk).(toen reden we nog wel met een bit dat haar pijn deed aan de wolfstandjes ).Nu rijden we ofwel met touwhalster of bosal.Mijn vader heeft de zadeldels uitelkaar gegooit en de polyester boom aan haar rug aangepast. Thuis hebben we ook een boomloos zadel (van mijn mama) maar we zagen geen verschil.
Ze is niet schichtig ,en loopt op de wei bijna altijd hengstig rond (op de wij naast haar staat een hengst ).