Fred Emmerig schreef op dinsdag 29 augustus 2006, 23:23:



Tenzij een paard linksgericht zit, dan zit ratio weer rechts natuurlijk. Maar zonder dollen, hebben de paardenhersenen diezelfde verdeling als mensenhersenen?

Ronald Inthout schreef op woensdag 30 augustus 2006, 10:21:


Ja, hoefbevangenheid is niet te zien in het bloed. Maar zo langzamerhand is wel duidelijk dat hoefbevangenheid geen hoevenprobleem is, maar een stofwisselingsprobleem. Ik krijg de indruk dat het in de hand wordt gewerkt door een mineralen/spoorelemententekort. Tekorten zijn moeilijk aan te tonen in het bloed dus dat zegt niets. Loopt een paard slecht, ondanks goed bekappen, dan is er meer aan de hand.
Hoeft niet perse direct insulineresistentie te zijn, zeker niet bij paarden van 6 jaar, maar kan dus ook een mineralentekort zijn, slechte klierwerking etc. Met als evt. later gevolg insulineresistentie/glucose intolerantie. Door een voedingsstoffen tekort raakt de stofwisseling zeer gevoelig: er hoeft maar dat mis te gaan en de boel is weer ontregeld. Ook een seleniumtekort kan trouwens kreupelheid veroorzaken.
Laatst nog een hele studie gelezen over de flinke schaarste aan selenium in de bodem in Europa en de gevolgen daarvan.
Je paard niet bijvoeren (alleen gras, hooi) kan vanwege de verarming en verzuring van de bodem langzamerhand toch tekorten in de hand werken waardoor de stofwisseling vertoort raakt. Teveel verkeerd krachtvoer (commerciele goedkopere brokken met hoge suiker/zetmeelwaardes) belemmert de opname ook en overspoelt het systeem, ook niet goed dus.
Lees eens de artikelen op de zeer uitgebreide site van www.st-hippolyt.de Wellicht herken je verschijnselen die hier beschreven worden. Hippolyt is kwalitatief hoogwaardig voer uit goede grondstoffen zonder troep. Wil je geen grote hoeveelheden brok of muesli voeren dan hebben zij ook alternatieven in de vorm van geconcentreerde mineralenbrokjes wat je met 1 a 2 handjes voert per dag. Zij raden StrukturEnergikum in combinatie met MicroVital aan bij hoefbevangen patienten en zien daar goede resultaten mee.

Dit kwam ik nog op bokt tegen: vond ik ook een zeer interessante site
http://www.equilife.co.uk/ Lijkt aardig onderbouwde informatie en een goed product, heb alles nog niet gelezen. De bijbehorende laminitis clinic lijkt me ook het lezen waard trouwens.

Zij hebben trouwens ook frog-support kussentjes.

Isabel van der Made schreef op woensdag 30 augustus 2006, 10:14:


Hallo, Ingrid,
Kan het misschien aan de natte periode liggen die we nu hebben? Indy haar hoeven werden daardoor altijd wat zacht, ze vond het niet fijn als zand in de straalgroeven bleef plakken, en liep op het harde dan wat gevoelig. Krabde ik de hoeven uit, was het in orde. Duurde de regenperiode lang, dan vond ze zand ook niet zo fijn lopen. Dit jaar schijnt Indy er voor het eerst geen last van te hebben, ik heb zelfs een grindpad van stal/bak naar het weiland aangelegd en daar loopt ze zo overheen, geen gevoeligheid ondanks de nattigheid. Gisteren draafde ze er zelfs overheen. Misschien gaat het beter als het weer droger wordt?
Ik ben sinds eind 2004 bezig met natuurlijk bekappen, misschien moet je gwoon nog wat geduld hebben?
Groeten,
Monique

Monique Meijer schreef op woensdag 30 augustus 2006, 11:25:

dat trillen van de pijn is denk ik nvt, hij stond in de trailer, de trailer schudde, ik dacht wat krijgen we nu weer. maar hij stond te shaken. ts wel zo, dat ie t laatste stuk altijd loopt te stampen, dan zou ie daarvan trillen?weet niet, dan zou ie toch niet stampen? op de terugweg stampte ie ook t laatste stukje, en hij trilde niet. nee, ik had de laatste weken toch al t idee, dat ie wat slapjes was. en dat terwijl ik vaker iets met m doe. zelf dacht ik zelfs al aan licht ataktisch en nu vanochtend dat trillen. gek he dat je zelf al lang een gevoel hebt van er is iets en dan gebeurt er weer zoiets.

Het veulentje van mijn vader heeft de laatste tijd heel veel prut in haar ogen.
We hebben het al opgezocht, maar vinden er niets over.
Is dit normaal ? Want ze is 1,5 jaar ,en nu vragen we ons wel af of het normaal is of niet.

sandratien schreef op woensdag 30 augustus 2006, 10:22:


Vond een artikel op youngrider. com waarin staat dat men geregeld kan zien dat ijslandse paarden vissen met de benen doodmeppen op het strand en dan de eitjes eruit eten...
Weet helaas nog steeds niet hoe ik hier een link moet zetten. Heb gegoogled op "icelandic horses fish".

Els.

ingrid van der post schreef op woensdag 30 augustus 2006, 11:33:


Hallo, Ingrid,
Indy trilt wel eens van opwinding. Misschien een soort van voorvreugde "We zijn er bijna, ik mag er zo uit en dan gaan we wat leuks doen"? Of een enge ervaring? (Zoals bij ons een fazant die al ijverig pikkend in de stal gewandeld was en in paniek er weer uitstormde toen Indy er niets vermoedend in wilde. Mens, ben ik geschrokken zeg, ik wandelde namelijk achter Indy aan. Een kabaal door die rotfazant, Indy in paniek, fazant vlieg bijna tegen me aan, ik voel nog net een vleugel door mijn haar gaan... Pffff, Indy en ik stonden allebei met grote ogen te kijken, wat was dat nou?)
Ik heb in het verleden ook menigmaal gehad dat ik vond dat Indy niet helemaal goed in haar vel zat, al kon ik niet benoemen wat het nu was. Iets slomer misschien. Na een paar dagen openbaarde zich dan wat er aan de hand was. Vaak was het (in Indy haar geval) een zich ontwikkelende hoefzweer, had ze iets verrekt, o.i.d.. Ze is ook eens licht verkouden geworden nadat ze enkele dagen iets lusteloos/slapjes was.
Erg moeilijk zoiets, eigenlijk zouden ze moeten kunnen praten en ons precies vertellen wat er aan de hand is.......
Groeten,
Monique

Fred Emmerig schreef op dinsdag 29 augustus 2006, 23:23:

En op die wei is het supergezellig, ze staan er

De dag na dat ik dit gelezen heb, van dat ik een plicht heb mijn pony even te beschermen, heb ik het getest in de wei.
Ze staat samen nu sinds kort. Dus er was enige onduidelijkheid hoe de rangorde nu zou zijn, en dan komt ook je baasje nog eens in de wei! Gillen trappen natuurlijk. Ik heb ze even duidelijk gemaakt wie nou eigenlijk de leider is als IK in de wei ben :) :
ik ga naar mijn paard, tt weg andere pony, zo beetje met mn hand. Nah die pony stuift weg haha. Halster o mgedaan bij mijn paard, en iedere keer kwam de pony kijken.. dus ik iedere keer met mn kont naar hem, van wegweze! Nou hij begreep het, mijn pony zag ik helemaal opbloeien (ofzo) echt leuk! En ze vond het heerlijk toen we spelletje gingen doen.
Toen ik klaar was met mijn paard, ging ik het kort andersom doen. dus ik naar de pony, halster om , en dan zou ik even mijn paard 'weg moeten jagen' . Maar dit was niet nodig, ze ging gewoon grazen... zoals altijd hehe. Zodra iemand wat met de pony doet, niks aant handje... dan vermaakt ze zichzelf wel.
De volgende dag, ging ik haar borstelen. Uit de wei gehaald.. vast gezet. en de kleinste eigenaar (nog geen meter hoog geloof ik) zat er vrolijk naast. (op een verhoginkje) . Endan doet mn paard niks. Misschien moet ze het zo aanwennen? Dat die kleine herrieschoppers niks doen! Ze vond het wel gezellig. Beetje snuffen giechelen. En het meisje was niet bang. Het zag er zo lief uit!
Zou het zo aan te wennen zijn? Die kindjes zouden namelijk ook graag bij hun eigen pony de wei in willen, als ze groot genoeg zijn uiteraard.
Maar wel bedankt voor je antwoord he!

gr Marielle

Hi,
Daarnet ben ik even mijn shetlandmerrietje gaan bezoeken, die sinds een maand of zo logeert bij een vriendin van mij. Ik had haar al twee weken niet gezien, maar toen ik haar vanmorgen zag ben ik toch aardig geschrokken.
Ze is nog maar half zo breed als toen ze haar zijn komen halen. Graatmager is ze nog niet, maar er zit zeker geen grammetje teveel aan en haar spieren beginnen in te vallen.
Ik weet dat ze daar uitstekend verzorgd wordt, dus daar kan het niet aan liggen. Ze staat met de shetlandpony's van mijn vriendin op een kaal stukje land, maar ze krijgen (beperkt) hooi bijgevoerd. En zij krijgt (als enige) ook nog spelt bijgevoerd. De andere shetten zijn zeker niet te mager (Eerder wat aan de zware kant) en die moeten het alleen maar met het hooi stellen.

Deze winter was ze ook heel mager, ondanks dat ze 24u/24u beschikking had over hooi. Toen duidelijk werd dat dit voor haar niet genoeg was zijn we haar toen ook krachtvoer beginnen bijvoeren. Mijn 'grote' paarden hadden deze winter wel genoeg aan het hooi alleen en hoefden niet bijgevoerd te worden. (Alhoewel daar ook wel eentje bij is die normaal in de winter veel afvalt, maar het 'alleen hooi' rantsoen is voor dit paard wel heel goed bevallen) De shet kreeg dus als enige ook graan. (en wortelen)
Deze lente is ze pas weer een beetje op een normaal gewicht gekomen, nadat ze al geruime tijd op een volle (ongemaaide) weide liep. Maar nu ze weer van het gras af is, vliegen de kilo's er dus weer af.

Ik vind dit toch wel een beetje vreemd? De meeste shet-eigenaren moeten enorm op het dieet van hun beestjes letten om hoefbevangenheid en overgewicht te vermijden en ook mijn vriendin heeft ongeloofelijk veel moeite om er voor te zorgen dat haar shetten niet te dik worden. En mijn shet, ziet eruit alsof ze verwaarloosd wordt, zodra ze geen gras meer kan eten.
Deze winter heb ik toch een aanzienlijke hoeveelheid voer ingestoken, en ik kreeg er geen kilo bij. En nu is ze weer op korte tijd vrij veel gewicht kwijt, ondanks dat ze wordt bijgevoerd.

De pony wordt trouwens regelmatig ontwormd. En is enkele weken gelden ook nog preventief behandeld tegen bloedwormen. (Die waren vastgesteld bij een kuddegenootje op haar logeeradres)
Ze heeft wel een hangend rooster, maar voor zover ik dit kan beoordelen heeft ze hier geen last van. Ze eet normaal en er zitten geen onverteerde resten voedsel in haar mest ofzo.

Nou wat vinden jullie, moet ik maar gewoon van uit gaan dat ze een snel metabolisme heeft en gewoon nood heeft aan veel voer? En blijf ik doorgaan met haar proberen vet te mesten?
Of zou er toch meer aan de hand zijn?

groetjes
Ans

Els Kleverlaan schreef op woensdag 30 augustus 2006, 11:48:


Dat meen je niet!!!!! Echt waar?

jose schreef op woensdag 30 augustus 2006, 10:47:


Enorm bedankt José, voor de geweldige site van St Hippolyt. Equilife moet ik nog bekijken, maar ben voorlopig geheel ondergedompeld in de duitse grondigheid.

Els Kleverlaan schreef op woensdag 30 augustus 2006, 11:48:


http://www.youngrider.com/youngrider/Breed_Profiles.aspx?aid=4960&cid=61&search=

Egon,
Met groeten uit de mistige regionen van Mars