Elzaliene Proost schreef op zondag 10 september 2006, 13:18:


Okee mensen, bedankt voor alle reacties! Ben er echt blij mee. Heb ik aan de hand van jullie antwoorden nog wel weer wat vragen:

Het clickeren was ik al begonnen zoals ik al schreef, omdat Mike een echte vreetkont is. Wel wist ik dat ik direct hem heel consequent moest negeren als hij zou bedelen want dat is juist wat ik van zijn vorige opvoeding bij mijn voorganger heb moeten afleren. Hij vind het clickeren heel interessant waarschijnlijk door het hapje als hij iets goed doet en ik bereik met het voeten geven op deze manier al veel meer dan via Parelli. Ik begin nu ik jullie allemaal zo gehoord heb het bange vermoeden te krijgen dat Parelli voor Mike om wat voor reden niet de juiste manier is... Dus heb ik bij deze besloten voor het Clickeren te gaan, vooral omdat ik resultaat zie en ik het schooien wat hij natuurlijk ging proberen heel goed onder controle kan houden.

In de round Penn ben ik hem aan het trainen op de Amerikaanse Western commando's zoals dus 'Whoa', 'Easy' etc. Dit met lichaams taal en los. Nu was ik gisteren even een stukje over het terrein aan het rijden (okee, ik geef toe: mét trensje en sporen) we hebben namelijk een oude drafbaan lopen die naar onze buren een Western stal loopt. Hij is dan heel onzeker door alle dingen die hij onderweg tegen komt: kuddes vreemde paarden, rommeltjes zoals een voerschep, bouwafval, een vreemde mesthoop, stoelen én paarden waar hij mee kan 'neuzen'. Ik voel dit onzekerheid aan zijn wisselende snelheid in lopen, een aarzelen als er iets is wat hij niet helemaal vertrouwd. Ik rijd hem met losse reins maar wel op zo'n lengte dat als het mis gaat ik contact kan nemen. En als hij aarzelend gaat lopen probeer ik hem met lichte kuitdruk over te halen dapper te zijn en zijn gewone (vlotte) tempo weer op te pakken. 1 Keer had ik even strijd met hem omdat hij besloot met een paard te gaan neuzen wat ik liever niet heb omdat er schrikdraad tussen zit en ze kunnen gaan maaien. Anders ben ik er nooit zo tegen want het is natuurlijke communicatie. Hij trok dwars door het bit heen (wat ik niet op zijn hardst aansprak overigens) en ging dwars door mijn been heen. Op een licht spoor gebruik aan die kant reageerde hij niet en toen heb ik het spoor toch even wat harder ingezet. Dat bracht zijn aandacht weer terug naar wat ik van hem vroeg en we gingen verder. Omdat die ovaal met vreemde paarden zo spannend was hebben we hem 2x omgelopen. De 2e keer was alles natuurlijk wat minder eng en heb ik hem bij enkele enge dingen getest om hem te laten halthouden door het commando 'Whoa'. (Nou wist hij al dat ik kruiden brokjes in mijn zak had en inmiddels heeft hij best door vanwege het Clickeren dat die worden gebruikt ook). Hij stond direct stil. Ik heb hem vocaal geprezen en natuurlijk kreeg hij een brokje! Ik heb dit 2x uitgeprobeerd met ook de 2e keer dit van zijn kant oplettende resultaat.

Nu komt mijn vraag: ik heb al gelezen dat enkelen van jullie i.p.v. de Clicker het woord 'YES' gebruiken. Aangezien het resultaat gisteren tijdens het rijden wil ik het belonen ook vanuit het zadel gaan toepassen. Dan lijkt zo'n clicker in de ene hand me niet zo handig maar het woord YES wel. Zal ik de clicker dus vervangen door dat woord? En moet ik dat dan eerst doen door het YES gelijk met de click te laten horen en de clicker daarna langzaam af te bouwen? Of zou ik omdat ik nog niet zo lang met het Clickeren bezig ben het woord YES meteen al kunnen aanleren i.p.v. de click op dezelfde manier als ik hem de click heb aangeleerd...

En dan het rijden met touwhalster: hoe moet ik dit nu gaan aanpakken?! Dit direct in de bak met verschillende anderen lijkt me niet zo'n goede optie: te onveilig. Zou het werken om het touwhalster rijden eerst d.m.v. de YES/beloning methode in de Round Penn te gaan conditioneren en als hij echt aandacht en meewerkendheid vertoond (na meerdere sessies natuurlijk) het in de bak gaan proberen? Het is natuurlijk wel zo dat ook al ben ik als eerste en enige in de bak er elk moment iemand bij kan komen...

En dit idem zonder sporen natuurlijk!

Overigens moet ik jullie nog wel even vertellen dat ik tot nu toe altijd via het principe KWALITEIT en niet KWANTITEIT werk! Gisteren dat ritje drafbaan heeft in totaal niet meer dan 20 minuten geduurd... Als ik iets van hem gedaan krijg wat ik wilde proberen ben ik tevreden en stap ik af. Dat is dan óók een beloning en van mijn kant een indicatie dat ik erg tevreden met hem ben.

O en nog iets: als ik naar de wei kom toelopen om hem te halen komt hij altijd al direct naar de uitgang en dus naar mij toe om mee te gaan... Dus Een hekel zal hij niet aan mij hebben! Misschien doe ik het dan toch nog niet helemaal verkeerd...

knolliepower schreef op maandag 11 september 2006, 11:55:


Nou ik ga m'n vingers weer eens branden.......
Welk kuil is dat? Waarom geen goed vers grof hooi?
Een paard heeft 17 uur gedurende de 24, nodig om zich op een natuurlijke manier te kunnen voeden.
Een paard slaapt niet langer als een half uur achter elkaar en heeft dan weer beweging nodig.
Een paard eet 's nachts net zoveel als overdag.....
Allemaal dingen die je zo op de site kunt lezen.

's Nachts niet op stal is een keus, verhuizen van plaats is altijd een mogelijkheid.
Als je zegt :"Geen optie" is dat jouw keuze. Maar misschien is 'altijd buiten' een minder gemakkelijke dan je paard s'nachts in een cel zetten

Piet
natuurlijk Natuurlijk!

van lennep schreef op maandag 11 september 2006, 9:14:


Ja he?? Nachtbraker en soms ook ochtendvlinder... Moest vroeg naar Franeker )

Haha... valt het notabene op dat ik eens vroeg ben! )

Groet!

Michiel schreef op maandag 11 september 2006, 11:53:


Mmm...ik zie idd. tegenwoordig wel vaker zo'n grote rol hooi in het land staan.
Ik heb hier zeker wel mijn bedenking bij.
Een plak of baaltje hooi is makkelijk controleerbaar op ongewenst aanwezige stoffen (bijv. JKK) ....die grote baal niet ?
IK zou zo'n grote baal dus never nooit niet in de wei zetten, tenzij je er verrekte zeker van bent waar die baal uit bestaat.

Nick

Moniek schreef op maandag 11 september 2006, 11:44:


Ja zonder meer Moniek, met voedsel gaan belonen verbeterd de relatie met je paard. Zekere als je komt, van té veel druk, en dan gaat clickeren!!

Je weet veel van honden zeg je, mischien heb je mijn bijdrages ook wel gelezen in de egroup nederlandseclickerlijst. Wat ik daar schreef over going with my dog Blos gaat ook op voor paarden.

Wat er met Blos gebeurd is toont heel goed aan, hoe gemakkelijk de vergissing gemaakt kan worden dat met belonen alles op te lossen is. Niet dus als het probleem in de relatie zit. En bijna élk probleem zit in de relatie, paarden zijn meegaand vanuit zichzelf doorgaans en leren goed.

Blos als kooikerhondje heeft een passie voor eten zoeken en net zoals de meeste honde eigenaren verbood ik het eten van de straat. Met tot gevolg een ernstig relatie probleem, dat ik niet door had want iedereen deed dit toch zo. Wel probeer dit maar eens met met clickeren te beïnvloeden ... de hond een alternatief te geven voor zijn aangeboren passie, waardoor die achterwege blijft ... onmogelijk.

Ik heb Blos met clickeren heel veel dingen geleerd, en ze deed alles met enthousiasme ... behalve wanneer haar passie aan de beurd was en dat was voortdurend bij het uitlaten. Toen ben ik gaan werken aan onze relatie door mee te gaan met haar passie, going with my dog. En al snel had ik een enorme verbetering van alles wat ik met haar doe. Op elke vraag die ik aan haar stel komt een veel vlottere en betere reactie. Daar heb ik van geleerd!

Michiel

Piet schreef op maandag 11 september 2006, 9:26:


Piet, zelfs Chaser kan nog weleens (beetje hoor!) opdringerig worden voor een lekkertje.... Hij heeft nog nooit, in al die jaren, op mijn tenen of hielen gestaan of tegen mij aan gelopen... Maar kan wel heel uitgebreid staan te smakken en kwijlen... )
Reageer ik niet meteen door te geven, want ik negeer dat echt straal, gaat ie ALLES uit de kast trekken, tot en met de Spaanse Pas toe....
Werkelijk alles wat ie ooit geleerd heeft doet ie dan.... alleen omdat hij weet dat hij uiteindelijk 'iets' krijgt... Toch blijf ik dat gedrag negeren, simpel omdat het niet is wat ik op dat moment vraag.... Een consequent NEE.... en wachten tot hij wel doet wat ik gevraagd heb biedt de oplossing....
Els heeft vorige week hier de Spaanse Pas met hem gedaan.... omdat ie zo verschrikkelijk z'n best wil doen. Want Els gaf dat uiteraard niet aan. Die zat er net op! Natuurlijk moet ik dan wel lachen... maar het wordt niet beloond. Het gebeurd ook weleens, kennelijk heeft ie het dan vreselijk naar z'n zin of zo, dat hij spontaan knielt. Ligt je paard ineens plat op z'n gezicht in de rijbak. Gelukkig doet hij dat al nooit onder het zadel! Ook kan ik geen podest in de rijbak plaatsen, zijn eerste move is er meteen bovenop gaan staan. Ruiter of geen ruiter... En dan groeten door 1 been recht vooruit te strekken. Kennelijk heeft ie dat vroeger allemaal zo leuk gevonden dat hij het blijft herhalen. Ik zie hem ook steeds vaker op z'n kont zitten, komt natuurlijk voort uit de jeuk... maar met een klein beetje clickeren denk ik dat we zo een kunstje erbij hebben..
Het is gewoon ook heel erg leuk, ook al hoort het misschien niet, om te zien hoe zo'n paard eigen initiatieven toont.... uitermate geschikt voor de vrijheidsdressuur.

IN het beginstadium van een training wel, denk ik..... Maar zie het verhaal van Chaser hierboven eens?? Of is mijn sweeeeety boy ruim voldoende aan beloning?
Catcher: De brul krijgt ie.... maar da's omdat het zeer doet. Niet de knal...
Want dit jochie wéét helemaal niet eens dat die onderste van mij waren....

Zoiets ja.... daar was ik wel over aan het nadenken.....
OK... ik kan natuurlijk vragen of ze alle ruiten op het industrieterrein NIET meer willen zemen?
Gaan we doen! Met 'n beschuitje.....

Wil.

Elzaliene Proost schreef op maandag 11 september 2006, 12:09:

Mooi dat je voor het clickeren gaat Ezaliene!
Ook de overgang naar Yes kun je snel maken door 't even
samen te doen, de klik en de Yes, en dan zie je vanzelf dat hij beide snapt en dan laat je de klik weg en geeft alleen de Yes.

Wel oppassen dat je geen relatie probleem probeerd op te lossen met voedsel aanbod, dat gaat niet lukken. Je voorbeeld hieronder kan dit duidelijk maken.


Precies natuurlijke communicatie, waarbij je soms iets anders kunt vragen (doorlopen) maar niet altijd, dat doe je dus goed. Je had alleen nog veel druk nodig omdat strijd nog tezeer een gewoonte is geworden en hij nog niet weet dat dit vanaf vandaag anders is.

En dan het rijden met touwhalster: hoe moet ik dit nu gaan aanpakken?! Dit direct in de bak met verschillende anderen lijkt me niet zo'n goede optie: te onveilig. Zou het werken om het touwhalster rijden eerst d.m.v. de YES/beloning methode in de Round Penn te gaan conditioneren en als hij echt aandacht en meewerkendheid vertoond (na meerdere sessies natuurlijk) het in de bak gaan proberen? Het is natuurlijk wel zo dat ook al ben ik als eerste en enige in de bak er elk moment iemand bij kan komen...

Ik begrijp hieruit dat je nu meer druk nodig hebt als er meer mensen in de bak aan het rijden zijn. Wel kies je eigen goede momenten en vermijd alles waar je druk nodig hebt en wees creatief ga niet minder doen natuurljk. Met het gebruik van een touwhalster heeft het niet zo veel van doen. Met bit druk nodig, met een touwhalster ook, meestal iets minder zelfs. Gewoon doen!

Michiel

Piet schreef op maandag 11 september 2006, 9:50:


He SAS!! Nog heel veel gelukkig jaren in dat hoge noorden! Natuurlijk snapt zo'n Zeeuw dat niet.... Maar we wonen hier helemaal prima!

Fijne verjaardag!

Wil.