Wil schreef op donderdag 14 september 2006, 16:29:


Ja, in zijn vrije tijd maar ik probeer niet toe te staan (en dan hebben we het over de begintijd dus) dat ik zijn aandacht kwijt raak. Maar wel alles aan de slappe lijn. Zodra iets goed lijkt te gaan aan de lange lijn, 3 mtr, 6 mtr.

Ondertussen, maar da's 9 maanden verder, mag Dyg kijken en schreeuwen en zich opwinden zoveel hij wil (maar het nieuwe raakt ook daar al af, juist omdat het mag en niet bijzonder meer is), zelfs al gedeeltelijk zelf de weg bepalen en zoeken. maar ik tiepte "mag" en dat dekt de lading niet helemaal; wat ik bedoel is dat ik niet meer zoveel moeite heb zijn aandacht te krijgen en vast te houden. Omdat hij ondertussen al wel weet dat we leuke dingen gaan doen, merries kijken, grazen, etc.
Heerlijk om zo passief meegenomen te worden, vind ik, en de adrenaline die zo bij tijd en wijle door zijn lijf giert mee te voelen maar dat lukt nmm niet zonder een goede basis aan te leggen. Nu oefenen we spelenderwijs om de draf en tölt uit elkaar te knopen. Galop doen we nog totaal niet aan want dan valt meneer véél te makkelijk in rentelgang. Da's, zeker in ons stadium, niet de bedoeling (maar wel leuk dat hij zo getalenteerd is!).


Moeilijk te voorkomen en ook niet nodig denk ik. Waar het om gaat is dat jij bij hem niet buiten beeld raakt. Daarom moet je hem voldoende bezig houden en tegelijkertijd motiveren om zich op jou te richten. Als het een ondernemend tiepje is valt dat nog niet mee. Beginnen met heel kort oefenen. 5 min ECHT GOED is al prima.


Daar ben je op dat moment al te laat mee. Ben je het initiatief kwijt. Eenmaal in de uitbreek-mode ben jij nog maar een bijzaakje dat hoogstens ietwat in de weg staat en helpt alleen nog fase 100 p+. Dan zit je in het "parellispoor", waarom parelli niet wil dat beginners met hengsten aanvangen.
Maar jij bent toch geen beginner?! Waar het veelal op neer komt is vooruitkijken, steeds net iets meer vooruit dan je paard en r+ belonen als je verwachting uitkomt.


Komt hier niet voor.
Maar als... is het fase 10000 p+. Dat is een DIEP dal, om met Jules de Corte en HC te spreken. Daarna komt het misschien nog 1 of 2 x voor in herhaling, dan niet meer. Met Dyg heb ik idd 3 van die aanvaringen gehad.
Ook "mutual grooming" begin ik. Hij mag erom vragen, maar ik kom zijn ruimte het eerst binnen en anders kijkt hij maar of Týra wil.

Groeten, Egon
Ik heb gezegd, lezer, dat myn verhaal eentonig is. - Max Havelaar

Piet schreef op donderdag 14 september 2006, 18:56:


En direct verbonden aan p+ bekrachtiging.
Wat zojuist voorgesteld is als de Martin Gaus manier is proberen te verbinden aan p- ... daar zijn op de ARFlist uitgebreide discussies over geweest ( http://listserv.indiana.edu/archives/arf-l.html ).


Ik gebruik NEE nog steeds, maar kortverbonden aan onontkoombare p+ momenten (dus NEE gaat daar vlak aan vooraf). Omdat ik niet overtuigd meer ben van de juiste verbinding aan p-. Het is misschien beter dat we dit op de chat verdiepen want het ligt subtiel nmm, en ik weet ook niet of je wel geinteresseerd bent in de p/r-logica. Zoals ik de "Martin Gaus" manier nogal bot voorgesteld heb gekregen klopt die niet. Een hond trapt daar misschien in maar een paard volgens mij niet. Zeer verwarrend; je zou al moeten beginnen met de p- in te richten met iets anders dan voer nmm.

groeten, Egon
Ik heb gezegd, lezer, dat myn verhaal eentonig is. - Max Havelaar

e m kraak schreef op vrijdag 15 september 2006, 2:38:

Ik schreef zojuist:


maar ben nu ik het even terug lees daar ontevreden over. Wat ik bedoel is dat een hond een totaal ander dier is met een andere ethologie. Ik denk, maar heb het niet geprobeerd, dat nogal wat paarden mateloos beledigd raken van dit wegtover/beloon-spelletje.
En stel je voor dat je het niet nauwkeurig genoeg, of per ongeluk een paar keer fout doet; wat bedoel je dan eigenlijk? Wat breng je dan over?

Groeten, Egon
Ik heb gezegd, lezer, dat myn verhaal eentonig is. - Max Havelaar

Monique Meijer schreef op woensdag 13 september 2006, 8:41:


Ja echt wat vreselijk, ik leef echt met je mee Monique en wens je veel sterkte en succes, en intuitief zeg ik: geef niet op! maar ik kan er natuurlijk niet veel zinnigs over zeggen van deze afstand. Sterkte! anna