Christel Provaas schreef op vrijdag 22 september 2006, 19:40:
> Isabel van der Made schreef op vrijdag 22 september 2006, 13:01:
>
>> Ans Jondral schreef op vrijdag 22 september 2006, 12:47:
> been ontziet, zal er minder pompwerking, minder doorbloeding,
> minder belasting, minder hoefmechanisme zijn en het
> naastgelegen been zal juist meer werk overnemen en juist beter
> ontwikkelen.
Het is niet zozeer dat ze haar been ontlast. Eigenlijk is "mank" een verkeerde term.
Die hoef wordt zeker niet ontzien en voor zover ik kan beoordelen normaal gebruikt. Ze buigt alleen haar sprongewricht minder en moet daarom haar heup langs één kant meer omhoog brengen om dat been even ver onder haar lichaam te kunnen plaatsen als haar andere achterbeen. Dat geeft een zichtbare afwijking in haar gang, maar het is niet zo dat ze één been minder belast.
Daarom ook mijn twijfels en vraag over die wisselwerking.
Het hoefmechanisme en dus ook de pompfunctie is toch dezelfde in beide achterhoeven? Want voor elke keer dat ze linksachter verplaats moet ze rechtsachter ook verplaatsen. En als ik mijn ogen sluit en haar op het asfalt zou laten draven, is de takt volkomen zuiver. Daar maak ik uit op dat het grondcontact voor beide benen ook gelijk is. (?)
Zijn er nog andere oorzaken naast verkeerde belasting ivm met spat die achteruitgang van die hoef kunnen verroorzaken?
Is het bijvoorbeeld mogelijk dat een onsteking ter hoogte van het sprongewricht aan de basis kan liggen van een hoefzweer die uitbreekt aan de kroonrand?
En zou het kunnen dat de verbrede witte lijn, flares en platte zool gevolgen zijn van die hoefzweren?
Zou je trouwens bij paarden die spat of artrose hebben, maar waarbij dit niet zichtbaar is in de beweging ook een achteruitgang waarnemen in de kwaliteit van de hoeven?
Ans
Warboel
