Marjolein Mepschen schreef op vrijdag 22 september 2006, 18:15:


Als jouw paard geboren is in een kudde dan snapt hij lichaamstaal heel erg goed. Waarschijnlijk zo goed, dat hij jou op deze manier leert dat jij iets verkeerd doet als je hem wilt laten laten lopen. Waar wijst de lijn vanuit je navel (loodrecht op de heuplijn) op zijn voorhand? Dat is namelijk remmend. Als je hem wilt laten lopen mag je hem niet met je navellijn storen. Richt je navel dus op de achterhand, hiermee drijf je hem van je weg.
Als dit het probleem is mag je heel erg blij zijn met een paardje dat zo gevoelig is. Veel paarden zijn afgestompt op dit soort subtiele lichaamssignalen omdat mensen zich niet van deze signalen bewust zijn en ze dus verkeerd gebruiken (paard moet bijvoorbeeld lopen terwijl de lichaamstaal zegt halthouden, zo leer je het paard dat het door je navellijn heen moet lopen). Dan moet je je paard weer helemaal "deprogrammeren".
Reden om blij te zijn dus!

Groetjes, Roxanne

Rox schreef op zaterdag 23 september 2006, 14:01:


Even fout getypt...
Had natuurlijk moeten zijn:
Waar wijst de lijn vanuit je navel (loodrecht op de heuplijn) heen? Op de voorhand?

Grote KNIIP


Piet: 2e Clickerpoging betreffende Catcher vandaag ondernomen. 3 m. lijntje eraan, meegenomen naar de rijbak. Eerst maar weer eens hand targetten, dat kon ie vorige week immers goed.....
Vandaag ook... (Omdat hij gisteren geen beloning gekregen had probeerde hij meteen welke broekzak de spelt zat.... Helaas voor hem zonder resultaat, leert ie ook van.)

Meteen de targethand wat dichter naar de schouder (niet zo dichtbij zijn mond) zodat ie wat moeite moest doen... De voerhand met uitstekende vinger gericht op de borst om hem achteruit te laten stappen.... )) Yes!
En ik bedacht ineens dat een wenkend vingertje hem dan ook voorwaarts moest kunnen laten stappen... Yes!
Dus binnen zo'n 2 a 3 minuten deden wij: stapje voorwaarts, Yes... stapje achterwaarts... Yes. Kwestie van 'wenken' of wijzen....paar keer geoefend. Ging goed!
Ietsjes doorgedramd..... vingertje bleef op borsthoogte wijzen... en na 1 stapje kwam geen yes.... OK... moet ik soms nog 'n stapje achteruit? Yes! Hij loopt nu op mijn wijzen gewoon stapjes achteruit.... Zo simpel kan het leven zijn... )
Nick: achteruit snapt ie hoor!

Verder met de voeten..... op voet wijzen, kriebelen van kootholte... Ah, voet ging omhoog! Yes! Paar maal herhaald. Hij snapt het. Even zo de andere kant...
Daarna meteen cue: VOET!... Het werkt. Idem dito achterbenen... niet zo perfect als voor, maar het begin is er.... Voor de achterbenen moet je toch met z'n 2-jen zijn, 1 Yesser en 1 voerautomaat... dat is handiger....

Ik heb dit nog niet te lang geoefend, het moet wel leuk blijven.
Toen wijzend vingertje richting ribbenkast.... Haha... en hij stond me aan te kijken, zo van: mens... wat NOU weer??? En verdraaid... hij stapt gewoon een pas opzij!
Toeval??? Maar wel Yes! En ook een 2e keer....
Zo: ik vond het voldoende voor vandaag. Hem de hemel ingeprezen, gezegd dat hij een superpaard was en nog een handvol voer. Lijn losgegooid en flink gekeet...
Daarna, als een nog grotere beloning... een vers weiland met lekker lang gras.

Zal mij benieuwen wat hij over 2 weken nog weet )

Wil

Natuurlijk kom je er wel!!