marielle schreef op donderdag 28 september 2006, 21:43:


Simpel:
Aanleuning is aandacht voor mijn aanwijzingen.
Nageeflijkheid is het in één adem meegaan met die aanwijzingen.

Elke uitleg die ingewikkelder is dan dit heeft vele valkuilen en leid tot een schijn aanleuning en schijn nageeflijkheid. Op een buitenrit bijvoorbeeld is het vaak zo dat hoe minder je vraagd hoe groter de aanleuning en nageeflijkheid is op het moment dat je wél wat vraagd. Wie dit niet begrijpt, weet niet wat echte aanleuning en echte nageeflijkheid is. Afwisselingen in veel en weinig vragen is nog beter, niets eenzijdig doen hierin.

Mijn 2cents
ik ben ook nog maar een beginner :)

Michiel