Moniek schreef op vrijdag 6 oktober 2006, 14:56:
> Christel Provaas schreef op vrijdag 6 oktober 2006, 14:02:
>
>> Moniek schreef op vrijdag 6 oktober 2006, 11:12:

> Hij is inderdaad een beauty; het andere paard trouwens ook!
> Mijn gok zou zijn quarter en andalusier.
>
> Moniek
Wat een complimenten allemaal, bedankt hoor!
De kleur is echt het enige wat iberisch aan Buck zou zijn. Verder heeft hij er mentaal en fysiek helemaal niets van: niet de gangen, de kniehef, het temperament, de verzamelingspotentie, de bouw, het trotse, het mentaal belastbare, de bergop-bouw, de dressuuraanleg, niets! Wanneer hij nat is, zie ik op zijn achterhand een vlekkenpatroon als een spotted blanket doorschemeren, dat doet apaloosa-bloed vermoeden. Zijn bouw doet quarter-achtig aan, evenals zijn temperament, maar daarvoor is hij te weinig extra bespierd. Het hoofd vind ik typisch volbloed, hoewel anderen daar ook iets amerikaans in zien. Zijn kleur is identiek aan die van Tennessee Walker Catcher van Wil, tot en met de verharingskleur in de winter (langere witte haren). Zijn constitutie is die van pony: hij is handig in het terrein en zo sober als een shetlander. Hij is waakzaam en voorzichtig.
Dressuur vindt ie niet zo leuk, maar dat moet helaas om hem recht en gelijk over 4 benen te houden. Springen vindt ie enig en mag ie zonder mens erop. Langdurig door het bos crossen kan hij erg goed, hij was zelfs een veelbelovend endurancepaard totdat de kreupelheid roet in het eten gooide. Inmiddels loopt hij (dankzij AdB) beter dan voorheen, maar ik durf hem niet meer bloot te stellen aan kilometers op de voorhand racen. Denk intussen ook anders over die sport. Over paardensport überhaupt. Oke, ander topic!