Isabel van der Made schreef op zaterdag, 15 mei 2004, 23:17:


Is dat niet altijd zo hahaha...
groeten Nick

Nick Altena schreef op zaterdag, 15 mei 2004, 23:26:


Hier ben ik het zo mee eens, bahalve dan dat 'geen zin' niet echt past in met paarden omgaan.
Isabel

Isabel van der Made schreef op zaterdag, 15 mei 2004, 23:34:


Ben ik ook met je eens maar we weten ook dat niet iedereen evenveel geduld heeft en dus vandaar die 'toevoeging'

Frans Veldman schreef op zaterdag, 15 mei 2004, 21:17:


Ik weet het niet hoor, ga me er ook verder niet in verdiepen als het niet nodig blijkt, wou alleen iets aangeven, zonder enige voorkennis (ha ha). Zag dat er inderdaad al een over dit gebeuren geschreven was op het forum, prima, ga ik weer verder met de afwas.... Groetjes, Pien

Nick Altena schreef op zaterdag, 15 mei 2004, 23:38:


I know...
Maar ik vind het werkelijk erg verontrustend dat iedereen maar doet alsof het heel normaal is dat je met een te jong paard aan het werk gaat.
Je (nee, niet jij) beschadigt zoveel, en dat is onherstelbaar. Al die groeiende botten, nee dit is niet wetenschappelijk, niet onderlegd, maar ik zie wel nu weer het bezorgde gezicht van mijn dierenarts (een geweldige man, zeer open geest, en een enorm hart voor paarden, en andere dieren) voor me, toen hij praatte over de schade die wordt toegebracht in die jonge jaren.
Wat is de haast, ik berijp werkelijk niet waarom mensen niet nog een jaartje (of wat) kunnen wachten. Daarmee wil ik niet zeggen, dat je jepaardje maar moet laten rotten ergens in een wei, natuurlijk is het van wezensbelang dat je met ze bezig bent, maar dat geldt voor het moment dat ze geboren worden, dan begin je al met bonden. En voetjes oppakken.
Mijn (nee, het veulentje van het paard dat er voor mij was), -hij heeft helaas maar 36 uur geleefd-, begroette me al toen hij nog maar 12 uur oud was. Geluidje, neusje over mijn gezicht, snuffelen.
En zo ga je die eerste jaren door, met vertrouwen opbouwen.
Erop gaan zitten, en het lijfje kapot maken, ik snap het niet.
Maar goed, het is laat, en deze herinnering heeft me erg geemotioneerd gemaakt.
Groet,
Isabel

Nick Altena schreef op zaterdag, 15 mei 2004, 23:30:


Erg vaak, helaas,
Isabel

Hier een link die ik tegen kwam bij onze zuiderburen over weiaanleg/onderhoud etc. speciaal voor paarden voor de liefhebbers......
http://www2.vlaanderen.be/ned/sites/landbouw/downloads/dier/48.pdf
hopen dat je er weer wat kan leren?
Groetjes Nick

Nick Altena schreef op zondag, 16 mei 2004, 1:55:


Je pctje moet wel een pdf. bestand kunnen lezen (gewoon proberen) en de eerst bladzijde hebben ze leeg gelaten??? dus lijkt het of er niks is gebeurd na het laden....

Nogmaals groetjes Nick

Nick Altena schreef op zondag, 16 mei 2004, 1:59:


Mijn PC kan hem niet vinden, hier is nog een aardige link naar een artikel over een kruiden paardenweide

http://www.landbouwleven.be/Landbouw/Rubrieken/Elevage/Chevaux/Article_136022.shtml
Piet

Nick Altena schreef op zaterdag, 15 mei 2004, 23:11:

Hoi,
Wij hebben er ook eentje bij de Boerenbond gekocht (is Welkoop toch?) en die heeft het wel. Was niet zo'n enorme dure (althans was is duur). Wel eentje van Callagher of hoe je dat ook mag schrijven.

Groeten,
Ingrid

Hoi,

Nog even over weide onderhoud.

We hebben het gehad over diverse soorten mesten en zout en kruiden en giftige planten, maar er is wat vergeten en daar heb ik een vraag over nl. WATER.

Wij wonen hier in een gebied waar, al is heel Nederland overstroomt, we blij mogen zijn met een kleine regenbui. Het regent hier nauwelijks. En als het dan even een beetje droog is een paar dagen, dan is ook direct de grond gortdroog. Het is hier al weer een grote stofbende op dit moment. Als je een plant gaat verzetten zet je hem in het stof.

Dus afgelopen zomer met die droogte, iedere dag gesproeid. Iemand vertelde mij dat ik hierdoor lui gras zou gaan krijgen, maar ik was wel bijna de enige die op het eind van die zomer nog een groene wei had, terwijl de rest verdord was.

Maar ook vanmorgen al weer even snel met de hand de boel nat gemaakt. Het is dan niet doornat, maar net weer de bovenste laag van water voorzien.

Maar wat is nu wijsheid. Vaak sproeien, minder vaak sproeien. En kan het gras inderdaad lui worden?

Groeten,
Ingrid

jo schreef op zaterdag, 15 mei 2004, 18:39:


Hier ben ik het niet helemaal mee eens. Dit omdat ik dit zelf heb meegemaakt met mijn paard en ik ook de instelling had "alles op haar tijd" (vraag maar aan de mensen die mijn verhaal kennen)
Hierdoor kun je ook te voorzichtig worden en kan het juist te lang gaan duren voor je paard. Ik heb dus nu alsnog een deskundige in moeten schakelen. En dat wil overigens niet zeggen dat dit de kortste weg is, dat ligt aan de deskundige die JIJ uitkiest. Ik heb iemand gevonden die het op haar gemak doet en op een NH-wijze. Die keuze moet je dan sowieso maken. Verder wil ik nog reageren op het feit dat alles op de grond goed gaat...dit is geen garantie dat alles in het zadel ook gelijk goed gaat. Rijden is nu eenmaal heel wat anders en ik ben nu, na het meegemaakt te hebben, van mening dat je wat dat betreft beter iemand kunt inschakelen die 'weet waar ze mee bezig is'.
Het paard weet dan ook gelijk waar het aan toe is en angst kan ook weggenomen worden bij de eigenaar door het hele beleringsproces te volgen. Alles zelf doen en 'geen haast' hoeft dus niet altijd goed te zijn, er kunnen ook hier weer problemen de kop opsteken. Zeker als je angst hebt tijdens het rijden, lijkt het me zeer verstandig om een deskundige in te schakelen die de tijd neemt voor het paard en voor de begeleiding van de eigenaar én het paard. Ik zie in dat dit soms moeilijk te realiseren valt, maar er zijn dus echt wel deskundige mensen die ook rustig 3 tot 5 maanden de tijd nemen voor het beleren/inrijden (zelfs nog langer mocht dit nodig zijn)
Dit is overigens geen aanval op jouw mening hoor Jo, het liefste had ik alles ook zelf gedaan, maar mijn verwachtingen zijn omgegooid dus vond het gewoon belangrijk om even te vermelden dat ook hier problemen kunnen ontstaan

Ilona Kooistra schreef op zaterdag, 15 mei 2004, 21:08:


helemaal waar....maar ik weet natuurlijk niet of die meneer z'n pony aan huis heeft en dus makkelijk kan wisselen met stal/wei.
En het verschilt uiteraard per dag, gisteravond was er niks aan de hand maar eergisteren kwam er echt zo'n zwerm die graag allemaal wilden landen op Kinke d'r achterwerk :)

Je hebt weer gelijk, ik ging ten onrecht uit van mijn eigen situatie, verschilt per stal natuurlijk. Is dus ook een kwestie van proberen.

Geen idee of het achterhaald is, ik weet in ieder geval dat het voor ons op deze manier wel goed werkt.


Jep, zeker weten.

Inderdaad, een fris windje doet echt wonderen.

groeten terug :)