Annemieke B schreef op dinsdag 10 oktober 2006, 22:35:


Desculpe, niet als therapeutisch begeleidster voor die 800 km??

Natuurlijk kom je er wel!!

Karin schreef op dinsdag 10 oktober 2006, 19:42:


Lijkt me heerlijk! Zoiets als wanneer mijn rijpaard in een sneltempo tolt naast zijn in een stevig tempo galopperende maatje (handpaard) rent.
Ik rijd veel met handpaard en ik vind het een grote charme hebben. In bepaalde opzichten vind ik het ook makkelijker om twee paarden mee te hebben, bijvoorbeeld in het verkeer. (Mijn handpaard is nergens bang van, mijn rijpaard wel, maar met handpaard maakt hij zich ook niet druk) En de paarden hebben er ook duidelijk plezier in om allebei mee te gaan.
Ik heb inderdaad ook het grootste deel van het leidtouw in slagen in mijn linkerhand, evenals de teugels. Mijn rechterhand houdt ook het leidtouw vast en soms ook de rechterteugel.
De slagen in mijn linkerhand zijn inderdaad handig in noodgevallen , bijv. als het handpaard plots gaat staan plassen.
Mijn handpaard heeft een gewoon stalhalster aan.
Soms zet ik een meisje van dertien op mijn handpaard (Dit paard blijft dan gewoon handpaard met alleen een halster aan), dat dan ook gaat tolten. Dat is helemaal feest, twee van die toltertjes naast elkaar!

Moniek

Wil schreef op dinsdag 10 oktober 2006, 20:04:


Ik wil best mee als tolk hoor!
(3 jaar in Angola gewoond)
Isabel

Annemieke B schreef op dinsdag 10 oktober 2006, 22:35:


Oh, concurrentie!

Isabel van der Made schreef op woensdag 11 oktober 2006, 0:04:


Helemaal goed Isabel! Bij deze ook uitgenodigd! Jongens... dit wordt een PN survival!

)

Natuurlijk kom je er wel!!

Isabel van der Made schreef op woensdag 11 oktober 2006, 0:06:


Nee, lamme leidt de blinde.
Entao, vamos falar Portugues.

Sorry Wil, ik doe (nog) geen mensen.
Ik wil nog wel een leuke Luso tegenkomen

Grts Annemieke

Wil schreef op woensdag 11 oktober 2006, 0:51:


OK, ik ga zitten dromen, en samen met Annemiek komen we er vast wel, natuurlijk!

Slaap lekker.

Wil schreef op dinsdag 10 oktober 2006, 22:54:


Nou...als je nou echt niemand kan vinden wil ik wel mee als groom , maar ook (als nevenfunctie) wel als therapeutisch be-geleidster spelen hoor , als ik de bloemetjes jurk van Es kan lenen tenminste , anders wordt het begeleiDER.

Maar eigenlijk zou ik wel ooit eens die kant op willen om eens te kijken of ik daar ook een mooie Sorraia hengst tegen kom.
Nou hek nog steeds weing verstand van kleurenfok enzo...ben me er wel in aan het verdiepen maar ik vind dat echt hele moeilijke kost......
Zoals ik eerder al eens schreef heb ik Isabel niet op de kleur gekocht...maar tis toch wel een heel mooi paardje :)

Na de uitleg van Peter Donck en het bekijken van die kigermustangs-site's ben ik eens wat gaan zoeken en kwam deze Sorraia's in Portugal (niks, maar dan ook echt geen enkele in Nederland ? ) ook tegen via, via, via .. op bijv. http://www.sorraia.net/uk/principal.htm

Of past dit weer in het geheel niet bij ons Isabel om een kans op een vergelijkbaar veulen te krijgen ?
Omdat, zo begrijp ik, ook de voorouders erg belangrijk zijn voor het uiterlijk van een veulen lijkt me dat dit soort paardjes toch enig houvast geven qua bouw , kleuren en strepen? (ik snap uiteraard dat moeders kant ook mee-telt en er nooit een zekerheid is qua kleur)
Of is dit nu weer een hele domme amateur-gedachte ?

Buiten de kleuren zijn ook het karakter , de bouw en de eigenschappen van dit soort (eigenlijk een zeer sterke alleskunner) de reden waarom ik me hierin wat meer wil verdiepen.
Daarnaast heeft het pas omschreven onderwerp van de "soort zoekt soort" me eigenlijk ook wel een beetje aan het denken gezet.
Nu hebben we 3 paardjes...in de toekomst , als we wat ruimer wonen qua grond, zou het voor haar (denk ik) wel leuk zijn als er ook een "soort"genoot in de wei staat ipv. de bruine reuzen die er nu naast lopen :)

Nick