Moniek schreef op dinsdag 31 oktober 2006, 22:33:

... KNIP

BINGO! Wikipedia!:

Proud cut
Horses that retain sexual behaviors after castration are called "proud cut". It was thought this was due to some testicular tissue being missed during the gelding procedure perhaps allowing testosterone production to continue. In the past this may have been true considering the crude methods of castration practiced before recent times. Today, with much cleaner and advanced techniques, it is unlikely that missed testicular tissue is the cause for horses who exhibit sexual behaviors after castration. The adrenal glands also produce testosterone and it is thought that the cause of "proud cut" behavior may be due to the hyperactivity of a particular horse's adrenal glands.

Sources
http://www.horsekeeping.com/horse_health_care/gelding_and_aftercare.htm (fourth paragraph after heading "Why Geld?")

e m kraak schreef op woensdag 1 november 2006, 12:40:


Dank je wel , Egon!Pfffff het was ook een zware bevalling...
Of Maike in een natuurgebied met andere paarden het zou redden weet ik niet. Maike mankeerd zoveel...
Voordat we Namkje en Tekla hier hadden , hebben we een tuiger gehad , en merrie van 10 mnd oud , en die heeft Maike totaal verrot geschopt...Maike was toen 7 jaar oud.
Toen Maike vroeger op pension stond , was hij ook vaak het pispaaltje van de groep. Ik denk dat alle paarden zien dat hij geen aanvulling is voor de groep , maar meer een gevaar , en hem daarom uit de kudde zetten...
Maike leeft nog vanwege de menselijke interventie...en ik wil hem nog niet kwijt!

Gr Esther

Mormelup schreef op dinsdag 31 oktober 2006, 20:18:


en dacht je dat het daar anders gaat?
De enige plaatsen waar je in deze eeuw een kans hebt iets anders te vinden is daar waar tijd noch overleven een rol spelen.

Wat je in en bij ZA wel uniek kan vinden zijn bereden eenheden zoals de Greys Scouts. Hoewel het ethische element ervan geen rol speelt is het welzijn van het paard dermate belangrijk voor het succes van een dergelijke eenheid, dat er waardevolle ervaringsinformatie is opgedaan door deze cavaleristen.
Het unieke is dat het hier levend geheugen betreft en dat geeft de mogelijkheid tot doorvragen en toetsen zodat het soms verassende hoe en waarom van keuzes OOK duidelijk wordt.
Het is voor ons als west-europese hobby-rijders echt onvoorstelbaar wat deze lui meegemaakt hebben. Hoe je ook over hun politieke- en militaire rol kan denken, hun ervaringen op hippisch gebied bevatten veel leerstof. Met of zonder sporen, met of zonder ijzers...

Veel leerplezier dus in ZA.

HC

eddy DRUPPEL schreef op woensdag 1 november 2006, 12:37:


Even heel kort Eddy: je kunt met je hand, met je houding, met je touwhalster prutseriger en kwaadaardiger beziger zijn dan met zweep, sporen en bit.
Dat is de kern. Daar gaat het om.
Want de parelliers die je noemt, daar zie ik ook mensen onder die onder het mom van paardgerichtheid en natural hun paard totaal in de prak rijden, zonder bit en zonder sporen.

Huertecilla schreef op woensdag 1 november 2006, 12:01:


Goh, heb je hier niet een aardig boektiteltje of vijf over, liefst in het Duits of Frans, wat we onontkoombaar moeten lezen en waarop de achterflap deze stelling wordt onderschreven?

Geef nou gewoon eens antwoord op gestelde vragen man. O.a. ik heb er nog steeds een van je tegoed.
Waarom is de zeer precieze bekapping van ene mevrouw Smith zo goed, dat zelfs jouw eigen Spaanse smid zo mag werken? Schijnbaar zonder dat de man last krijgt van zijn geweten over het welzijn van zijn paard, door dat dier lekker op ijzers te laten staan??
Oh ja, natuurlijk, zijn inkomen he?

Ik zal iedereen, ook Lidia Nevzorova als ze ijzerloze paardenvoeten wil promoten, van harte steunen, vanuit welke invalshoek ze dit ook meent te moeten doen.

jose schreef op woensdag 1 november 2006, 13:23:


je kunt met je hand, met je houding, met

Kan, maar is verdomd moeilijk .

Dat is de kern. Daar gaat het om.

Volledig mee akkoord . Het koppel dat ik heb zien werken was een zeer goed voorbeeld van "de juiste manier".

jose schreef op woensdag 1 november 2006, 11:33:


Ik ken een paardentandarts, tevens dierenarts die standaard sedeerde. Omdat hij daar goed aan kon verdienen, vertelde hij mij in een openhartig moment. Hij heeft één keer mijn paarden gedaan en was met elk een uur aan het punniken, gevolg: onrust, niet meer met het hoofd omhoog en de snavel open willen blijven staan.
Nu heb ik een paardentandarts die niet sedeert en veel handiger is, hij doet dit werk dagelijks. De paarden staan rustig en ondergaan het gewoon. Vantevoren laat hij mij zien (lampje op voorhoofd) en voelen wat hij binnen aan foutigheid aantreft en na afloop weer.
Kosten: 15 euro per paard. Als hij er een niet hoeft te behandelen: gratis.

Piet schreef op woensdag 1 november 2006, 13:36:



Fijn Piet! Ze kunnen goed mensen gebruiken die hen wegwijs willen maken.

Groeten, Marleen

Huertecilla schreef op woensdag 1 november 2006, 11:41:


tegen angstagressie van opwippende engkijkers
(ik voel me zelfs zelf niet aangesproken)
hoef je zelfs géén eelt te kweken,
water over een eend laten gaan lijkt me,
en waarom zou je je visie onder je hoed moeten houden
daar heb ik me in het dagelijks leven ook nooit van weerhouden
en dan vang je al eens een uitval, so what
als je smid dan toch zo overtuigd is, dan begrijp ik toch niet dat hij
niet eerst zijn eigen paarden ontijzerd,
pas dan gaan die spics in hun zwartglanzend haar krabben toch ?!
of lopen de smeden daar voor het grabbelen dat ze zomaar gaan smid-hoppen ?!
met wat olijfolie op hun zongeroosterd brein moet daar toch ook
wat beweging in te krijgen zijn, of zijn het daar echt
allemaal beotiers en minussen ?

jose schreef op woensdag 1 november 2006, 11:33:


Ja Peter Helthuis gebruikte geen water koeling tijdens zijn werk zoals bij mensen tandartsen gebruikelijk is. Ik zal eens navraag doen aan deze zijde van de kritiek waarom ze dat niet noodzakelijk vinden.

Als de voortanden niet op maat gemaakt worden, dan is de ruimte
te wijd op het kauwvlak bij de kiezen, die kunnen dan hun maalwerk niet
goed meer doen. Lijkt me logich dat er toch wel ingekort moet worden dan. En Jur is nog maar 9 jaar en nu dus al te lange voortanden.

Ik heb de koelingsvraag gesteld aan Melissa Arts ook een tandarts
opgeleid in Idaho USA, op haar website is het onderstaande verhaal
te lezen: En dat hoor ik Peter Helthuis ook vertellen, dat een "gewone paarden tandarts" vaak problemen laat zitten, mede omdat ze zonder
verdoving werken en daardoor onnauwkeurig en mischien wel
omdat ze niet goed genoeg opgeleid zijn.

"
Uit de site van Melissa www.dekleinesmaalhorst.nl :
Mijn nu 21 jarige paard vond ik vorig jaar wel erg in conditie afnemen, allereerst dacht ik dat het kwam omdat ik gestopt was met wedstrijden rijden en dat daardoor zijn spiermassa afnam en dat zijn leeftijd hem parten speelde. Tenslotte blijft hij niet altijd een mooi jong gespierd paard zoals hij was, ik heb hem namelijk al 15 jaar. Wel viel mij op dat hij nu hij niets meer deed heel veel at maar niet meer aankwam. Zodoende heb ik Melissa Arts gevraagd eens naar zijn gezondheid te kijken. Allereerst heeft ze zijn mest nagekeken, maar daar was niets bijzonders mee. Totdat ze zijn gebit bekeek, daar moest toch echt wel het nodige aan gebeuren, ze schrok ervan. Dat terwijl er elk jaar een “paardentandarts “ bij kwam die zijn tanden vijlde en nakeek. Ze heeft er veel tijd voor uitgetrokken, wel 2 ½ uur, er bleek zelfs een ontstoken kies tussen te zitten die hem erg veel pijn moest doen. Hij kon zijn eten dus moeilijk verwerken. Ze heeft alles gevijld en bijgewerkt, de kies moest nog apart bekeken worden in de kliniek waaraan zij verbonden is en zou misschien operatief weggehaald moeten worden. Nadat ze die middag na de behandeling vertrok merkte ik dat hij met de dag weer beter er ging uitzien en na drie maanden vond ik hem goed genoeg om in mijn idee zware operatie voor zo,n oud paard aan te kunnen. Wij dus naar de kliniek, vreselijk aardige mensen en we werden goed opgevangen en met lede ogen liet ik hem daar achter. Ze zouden me bellen wanneer het klaar was. Tot mijn grote verbazing hoefde er alleen nog wat gevijld te worden en hoefde de kies er niet uit, hij was weer vastgegroeid omdat hij niet meer overbelast werd omdat de kies meer ruimte had gekregen. Geweldig, nu na ruim een half jaar herken je hem niet meer terug. Het is een vrolijk, lekker vol en gezond paard. Hij ziet er weer uit als een jonge.

---------
Hendrewen Prince is een ander verhaal. Ik kocht hem voor mijn dochtertje van 10. Een oude pony, die altijd dekhengst was geweest. Hij is nu 24 en we hebben hem nu 3 maanden. Hij was in de handel terechtgekomen en sterk vermagerd. Melissa moest erbij komen want na een maand bleef je toch zijn ribben zien en ik vond dat hij wel erg lang deed over het eten van een portie hooi. Melissa had zelden zo’n slecht gebit gezien. De meeste kiezen waren tot op het bot afgesleten en zijn voortanden waren zo scheef afgesleten dat hij zijn gebit niet meer van links naar rechts kon bewegen om te malen. Ook met hem is ze 2 ½ uur bezig geweest. Je herkent hem nu niet meer terug. Hij wordt nu weer zo ontzettend mooi. Hij krijgt zelfs zijn hengstennek weer terug. Wel heeft hij een door Melissa Arts voorgeschreven voeder met bijbehorend schema van voertijden. Ze heeft mij alles uitgelegd hoe en wat ik hem moet voeren. Het voer wat zij heeft samengesteld is nu ook kant en klaar verkrijgbaar en makkelijk te maken. Daar Prince geen hooi kan verwerken is dit een geweldige oplossing.

Al met al dus twee hele blije paardjes die weer lekker in de wei de hele dag staan te grazen.
"

Kijk dat een tandarts 2 1/2 uur bezig is, zegt toch al genoeg bijna.
Er zijn hier meer mensen die een tandarts uit Idaho hebben, waarom
hebben jullie die duurdere keuze gemaakt? Annemiek ...

Michiel