marianne laenen schreef op maandag 30 oktober 2006, 14:49:
> Ik gebruik losse western teugels, op aanraden van een Parelli
> specialiste (bezig met level drie). Als fase 4 moest ik hem dan
> een mep op zijn kont geven.
> Maar ik heb daar heel veel moeite mee en doe het dus eigenlijk
> nooit.
>
> Maar mijn vraag was eigenlijk: dat koppig gedoe, zit dat bij
> koudbloeden in hun genen?
>
> Groeten,
> Marianne
Ik ga even terug naar het begin van deze discussie. Wat de rest betreft, er zijn meer wegen naar Rome, en of je er nu via Utrecht of Timboektoe komt, als je maar samen reist en samen tevreden aankomt, vind ik alles ok.
Zelf heb ik een Arabier en een koudbloed (leuke combi). En ik vind zelf dus wel dat het karakter niet te vergelijken is. Ik heb me herhaaldelijk verbaasd over dat rare beest wat we erbij gekregen hebben. Het is net een grote onnozele knuffelbeer, maar bij tijden OH ZO slim. Ze is wat trager dan mijn Arabier en heeft er meer moeite mee om snel te reageren, maar aan de andere kant bedenkt zij oplossingen waar andere paarden dat niet kunnen. In de winter staan alle paarden achter haar te wachten tot zij met d'r zware hoeven het ijs aan stukken heeft gestampt, ..... komen die anderen niet op. Zij wel, want ZIJ wil drinkuh, dus mot dat rare laagje d'r af, en eigenzinnig als ze is krijgt ze dat ook echt voor elkaar. Zo ook met omheiningen. Er is geen normale omheining die haar tegenhoudt. Ze gaat er minstens 1x per dag onderdoor of overheen en als het moet er doorheen. Ze is herhaaldelijk BIJ andere paarden in de wei gesprongen, gewoon omdat ze daar bij wilde staan (toen mijn Arabier kreupel was hadden we haar in een andere wei gezet, maar ze was in no time alweer terug bij hem in de wei, gewoon weer onder het draadje door).
Of alle koudbloeden zo zijn weet ik natuurlijk niet. Maar ik vind de Belg die ik dus heb wel een heel ander soort karakter hebben dan mijn Arabier. Onverstoorbaar, slim, dol op spelletjes, en enorm vastberaden als ze iets wil of niet wil.
Bij haar heb ik op een heel andere manier grenzen moeten leren stellen dan eerst. Ze was in het begin enorm gebrand op eten en had weinig manieren, en dan ontstonden er gewoon gevaarlijke situaties. Dan deelde ik best weleens een stomp met een elleboog uit, ze mag me gewoon niet aan de kant te duwen of over me heen te lopen. Maar het aparte van haar is, dat die stomp haar dan blijkbaar ook niets uitmaakt . Ze reageert dan echt van "oh, ok ...". Ik oefen daar wel veel apart mee, omdat ik haar juist wil leren dat ze sneller signalen op moet pikken, ... dat ze beter op moet letten zodat ze de volgende keer kan voorkomen dat ze tegen zo'n elleboog aanloopt. Ik heb geen zin om de hele tijd te moeten blokken en duwen. Dat gaat tegenwoordig al heel aardig maar kost bij haar wel veel meer moeite dan met die Arabier. Ik
parelli ook met haar, en ook dat gaat eigenlijk goed, maar je moet eerst wel even goed de aandacht hebben.
Ik heb er persoonlijk helemaal geen moeite mee om er voor de duidelijkheid even een zweepje tussen te houden of zo (mijn Arabier zou daar heel geagiteerd over doen, ... ons Belgje kan daar niet warm of koud van worden. Maar ik denk dat je moet uitkijken dat je niet vergeet dat het weliswaar meer moeite kost om een Belg of een andere koudbloed te laten opletten, maar het KAN wel. Steeds overnieuw met een klein signaal beginnen helpt wel degelijk, maar als je dan niet een fase 4 vindt die echt indruk maakt, helpt het juist niet. Dus als je die weg wilt gaan, met fases, dan zou ik je willen aanraden om juist WEL een keer tot fase 4 te gaan. Doe je dat liever niet dan kun je beter een ander systeem gaan hanteren denk ik, want dan werkt dat volgens mij gewoon niet.
Positief belonen vind ik bij onze koudbloed trouwens best effectief, gewoon omdat ze zo gretig en speels is. Ik probeer over te brengen dat het echt niet zo erg is om een keertje je zin niet te kunnen doen en dat het dan ook ECHT moet, en dat ze er dan ook heel veel leuke dingen voor terugkrijgt. Even dit doen wat ik wil ... en daarna gaan we weer je favoriete spelletje doen. Even dat doen, en dan krabbel ik jouw kont even. Ja, OOK doen als je het even niet wilt. Als het echt "nee" is dan is het ook echt "nee" (zowel van haar als van mij) en dan kan het best eens knallen. Ze kan enorm eigengereid doen, heeft een heel sterke wil en laat zich dan niet van haar stuk brengen. Dat was nog niet zo erg, maar ze zit er dan ook niet zo mee om gewoon door je heen te duwen of erger nog, vlakbij je te gaan bokken of trappen (deed ze als veulen al). Dat pik ik dus echt niet, en dan vind ik het ook echt niet erg om haar eens een keer goed op haar nummer te zetten.
Als ik kijk naar hoe mijn Arabier die Belg aanpak, dan vind ik mijn menselijke aanpak nog heel netjes
. Bij hem is "nee" dus ook echt "nee" en hij heeft allang in de gaten dat het bij die Belg geen zin heeft om een beetje te dreigen (daar geeft ze namelijk niets om). Dus als hij op z'n strepen wil gaan staan, dan dreigt hij 1 x , vervolgens slaat hij de rest van de fases over en gaat er bij haar vol bovenop en dan wordt er flink getrapt en meerdere keren achtereen gebeten. Dan jaagt hij haar weg en mag ze de eerste tijd helemaal niet meer in de buurt komen. Dat lijkt het nog het beste te doen in de wei om haar goede manieren te leren. Voor de rest maakt hij - kleine kabouter - weinig indruk op haar.
Ik vind wel dat sinds ze bij mijn ruin in de wei staat, ze meer respect heeft. Is ook wel logisch want in de andere weide waar ze met merries stond, was er geen eentje tegen haar gewicht opgewassen. Wat voor mij toch ook wel een teken is dat grenzen stellen en opvoeden vooral bij zo'n log beest wel heel belangrijk is.
Ik kijk dus best wel eens de kunst van mijn Arabier af
. We zijn allebei vergeleken bij haar maar kaboutertjes natuurlijk.
Warboel
