van lennep schreef op woensdag 8 november 2006, 13:13:
> Misschien stel ik me jou leven , en van je paarden wel wat te
> idilisch voor , maar zou zoon experiment kunnen lukken?
>
> Gr Esther
Gedurende ze zomer staan de paarden op een stuk land waar ze niet af gaan. Het lint is meer symbolisch als virtuele scheiding die hen ook zekerheid verschaft.
Het is vooral de hengst die voor de binding zorgt en dan door zijn goede zorg waardoor de meiden niet weg WILLEN.
Het komt voor dat er een dame van het land is, van de zomer zelfs over de drooggevallen rivier. Dat is altijd per ongeluk en reden voor grote paniek en het is heel dankbaar om dan de grote redder te mogen spelen.
Verder loopt de hele groep bij het verweiden helemaal los. Tweemaal daags.
Ook haal ik zonder touw mijn merrie of hengst om te gaan rijden. Lopen altijd GRAAG mee.
De winter is een heel ander verhaal. Om mee te gaan rijden is nog steeds een feestje en gaanvan de paarden zou individueel van de familie weglopen.
Als leefgebied is onze vallei dan echter knap nat en koud in vergelijking tot de genoemde gebieden. Ze staan nu echter drijfnat te regenen en ja daar krijgen ze niets van maar leuk vinden ze dat echt niet dus zouden als groep zonder enige twijfel verkassen naar comfortabler oorden.
Verder woon ik NIET in het midden van nergens en is het verkeer ook hier geen plek voor een loslopend paard. Hek erom dus. Voor MIJN lol in hun indirecte belang en dat van de niets vermoedende weggebruikers.
HC
Warboel
