Piet schreef op vrijdag, 21 mei 2004, 12:35:
>> En als je ergens vastloopt dan houdt het op want er
 >> staat niet bij wat je DAN moet doen...
 > Ik  heb nooit het gevoel gehad ergens vast te lopen, er stond 
 > altijd  wel iets in het boek waar ik mee verder kon. Desnoods 
 > met een totaal ander hoodstuk. Ik heb ook echt genoten,
 > letterlijk en figuurlijk van elke stap verder die we samen gezet
 > hebben. 
 > Ik heb  dat  meer  gelezen dat mensen vastlopen met Hempfling,
 > maar nooit een  concreet voorbeeld. Waarom kon jij  er weinig
 > mee  Frans?
Met Hempfling kun je nog wel een eind komen als je begint met een onbedorven paard en/of een paard dat wel bereidt is om mee te werken. Jack was indertijd een paard van een heel ander soort kaliber. Lees de verhalen maar...
>>> En dan , hoever WIL je  komen?.....
 >> 
 > 
 > Ja, maar ik vroeg me  dat af, omdat ik  op DIT moment  niet het
 > gevoel heb dat wat ik  zie of  lees over  westernrijden,
 > dressuur of springen, ik  bepaalde zaken wil  leren. 
Ik heb het niet over westernrijden, dressuur of springen.
> Mijn  ambitie  is  om te leren zo perfect mogelijk
 > met een paard om te gaan, of dat nou op stal,in de wei of  op
 > een  buitenrit is. 
Wat is "zo perfect mogelijk"? Die lat leg je steeds verder. Ooit was mijn droom om op Jack een buitenrit te kunnen maken, dat heeft er heel lang als een onmogelijkheid uitgezien. Nu wil ik er zonder hoofdstel of halster mee kunnen rijden. Vliegende galopwissels wil ik nu ook perse, omdat ik vind dat ik bij verandering van richting terwijl ik in galop zit mijn paard vooraf in de goede galop wil kunnen laten overspringen. Zo worden de eisen steeds hoger, en steeds vraag je je af als je weer wat verder bent hoe je het ooit in je hoofd haalde om zonder die "perfectie" te gaan rijden. 

Groeten,
Frans