Irmgard Luycks schreef op donderdag 28 december 2006, 13:27:


Hoi,
Ik heb je een mailtje gestuurd. Ik bekap veel koudbloeden en komt mok dus regelmatig tegen.
Ik heb ook de stellige overtuiging dat Mok erfelijk is. Binnen het werledje van de Belgische trekpaarden staan bepaalde bloedlijnen bekend als erg ontvankelijk voor mok.
Mijn eigen Shire en Tinker hebben beiden nog nooit (bij mij althans) mok gehad. Ik doe ze zeer regelmatig preventief behandelen.

Ik gebruik regelmatig Sebacil en verstrek dit ook aan mijn klanten. De resultaten hiervan zijn erg goed te noemen. Onlangs had ik nog een Belg met enorme dikke benen die volledig met korsten bedenk waren en in een paar maanden is nagenoeg alles verdwenen.
Groet,
Simon

eddy DRUPPEL schreef op donderdag 28 december 2006, 10:52:


Mijn vroegere merrie had in nederland altijd last van mok en nadat we verhuisd zijn naar belgie heeft ze het nooit meer gehad. Altijd buiten en de grond hier is van harde klei en leisteen. Betere grond.

Wil schreef op vrijdag 22 december 2006, 13:22:


Ben ik het mee eens, grondwerk. Ik geef mijn veulens druk om zelf aan het touw te hangen ik ben zelf niet zo sterk als een muur ze lopen dan ook eerst naar achteren , maar na een tijdje (1 minnut of zo) vinden ze dit niet zo prettig meer en doen ze een stap naar voren. Dan laat ik het touw meteen los en hij denkt dit is beter. Dan nog een keer en dan duurt het nog geen 10seconden en hij stapt naar voren en meteen weer touw los. Nu als ik hem vast zet en hij trekt denkt hij van oh naar voren dan stopt het en dat is in dit geval ook zo.