Spirithorses schreef op vrijdag 5 januari 2007, 10:43:


Dat snap ik en ik ben het ook met je eens. Maar waar het mij om gaat is dat niet iedereen iemand in de buurt heeft die zo als jij werkt en op het moment dat je dan een paard als Tempete bezit wordt je voor het blok gezet. Laat je je paard dan met pijn in de wei staan? Maak je het dier af? Of kies je voor die methode die voor jou bereikbaar is en helaas wel (minimaal) gebruik maakt van hulpmiddelen die je daarna zelf weer weg kan laten. Dát was Ans haar keuze en ik wilde daar mijn steun voor betuigen.

Natuurlijk zo het veel mooier zijn als er veel meer plekken in NL en op de hele wereld waren waar paarden in hun waarde gelaten werden en op de juiste, zij het iets tijdrovendere, manier worden beleerd en herleerd (in variatie op gecorrigeerd ). Maar zo ís het nu nog niet helaas.

Als mensen als Ans vanaf de start van hun paardencariëre een goede begeleiding krijgen, dan ontstaan veel problemen niet eens.
Ik ben nu heel langzaam op weg naar een eigen paard (in die zin dat ik nu aan een spaarpot kan gaan denken, het eerste duppie zit er nog niet in) en ik ben nu al bang voor het gebrek aan goede begeleiding. Ik wíl heel graag ijzerloos, bitloos en goed rechtgericht voorwaarts en alles waar we het over hebben. Maar wie kan mij daarbij helpen? Want jullie zitten aan de andere kant van NL en hier zitten alleen maar bit-denkende ijslanderinstucteurs. Ik bedoel te zeggen, je kunt wel wíllen, maar je moet het ook maar kunnen....

Groetjes Karin