Spirithorses schreef op vrijdag 5 januari 2007, 20:06:
> Ans Jondral schreef :
>
>> Ik denk dat ik het nu ongeveer hetzelfde aanpak, als jij
> paard....terwijl je alleen maar meer verzet krijgt en je
> uiteindelijk een enome discussie loopt te voeren met je paard
> en zoiets eindigt dan weer grimmig.
> Zonde en niet nodig.
Dat kan ik alleen maar beamen. Want t'is een fout die ik vroeger ook gemaakt heb met Tempête. (Het arme beest had het niet getroffen met mij
) Daarom ook dat ik zelf weet hoe ze reageert op dwang. (niet zo goed) En dat ik meen, dat ik wel redelijk kan beoordelen, hoe ze zelf bepaalde hulpen en bijvoorbeeld zweepgebruik interpreteert.
Want ze laat zich gewoon niet zo gemakkelijk tot iets dwingen.
Ze is enorm expressief in zulke dingen en kan erg overdreven reageren als iets haar niet bevalt.
Op het gebruik van de zweep, op de manier zoals ik het hier al beschreven had, reageert ze wel zeer positief. Voor mij is dat bevestiging genoeg dat ze er zelf ook geen probleem mee heeft.
>
> Gewoon tot 10 tellen, uitademen, je hernemen en opnieuw vragen.
> Tja, dat duurt nou eenmaal iets langer in het begin.
> Trainen kost tijd, ik weet het. Véél tijd.
>
> Ik vertrek nooit vanuit een wending, altijd eerst rechtuit en
> zonodig dan pas de wending, tenzij ik mijn paard schuin zet met
> desbetreffende schouder naar voren (bijvoorbeeld bij het
> aanspringen in galop vanuit stilstand).
Ik denk inderdaad dat mijn manier vertrekken vanuit een wending, niet zo katholiek is. Want een 'wending' kun je dat eigenlijk dan ook niet noemen. Ze laat zich dan toch over haar schouder vallen. Ook al omdat je met die spanning zit in de voorhand, omdat je al vertrekt van een situatie waarin ze iets 'niet wil' en zich daar sterk in probeert te maken. Om haar dan correct door een wending te krijgen, dat is volgens mij überhaupt niet mogelijk.
Voor mij was het eerder een manier om gedaan te krijgen wat ik wou, zonder een gevecht aan te gaan met m'n paard. En ben dat daarna in moeilijke situaties wel eens blijven toepassen. (ook op de grond, bij bv
trailerladen) Als ze zich vastzet op haar voorhand, is het nu eenmaal veel moeilijker om haar in beweging te krijgen. Als ik haar dan zijwaarts (dmv stelling) vraag, breng ik haar een beetje uit evenwicht. Waardoor ze één van haar voorbenen moet opheffen om dat evenwicht te herstellen. Op het moment dat dat been van de grond komt, vraag ik haar dan voorwaarts. Ze kan zich dan veel moeilijker sterk maken in het stilstaan/achterwaarts/omhoog gaan.
Nu ik er over nadenk, misschien ook niet zo fair van mij tov van haar. Aangezien ik haar zwakheid toch een beetje uitbuit. (is een paard met een belabberd evenwicht) Maar wel zeer effectief en het vermijdt een lange discussie.
> Pien
Ans
Warboel
