Gisteren was het weer zover, de Volkslauf.......
Normaal zet ik Indy NIET op het weiland naast ons omdat ze gek gaat doen en de lopers en niet langs durven. Gisteren heb ik er helemaal niet aan gedacht en hoorde tot mijn verwondering wild hoefgetrappel en gehinnik. Mevrouw gedroeg zich als een idioot, de lopers slopen er langs met een angstig gezicht. Ik heb geen idee wat het probleem is, maar rennende groepen mensen maken het beest los in Indy.
Ik heb Indy met veel moeite uit de omgeploegde weide gehaald, gaten van heb ik jou daar, ze kwam dichterbij en als ik haar wilde pakken rende ze triomfantelijk weg. Eindelijk had ik haar en met veel gesteiger en gebok godzijdank weer in de bak gekregen. Maar toen was het leed dus al geschied.
Later op de dag zag ik dat ze wat gevoelig liep met links voor. Haar pees was iets opgezet en wat warm, tegen de avond liep ze beroerd. Ze loopt vandaag nog steeds wat beroerd, maar beter dan gisteren. Ik ben vanmiddag even een klein stukje met haar gelopen, ze stond de hele tijd bij het hek te zeuren. Ik liet haar kiezen wat ze wilde, en zo zijn we bij de buurman beland, die echter niet thuis was. Indy heeft een tijdje in de ramen staan gluren en een neusafdruk op het keukenraam gemaakt wat er niet af wilde en toen heb ik haar weer naar huis gedirigeerd. We kwamen nog een buurman van verderop tegen die was geschokt dat ik met zo'n kreupel paard durfde te lopen, dat hoort in de stal. En dan de klapper: Normaal laat je een paard wat zo slecht loopt inslapen! Wat een gemene opmerking, zeg!
Thuis aangekomen liep ze heel wat beter, de pees was minder dik en mevrouw was erg enthousiast en vervelend. Overal inhappen, overal aanzitten, bijna ZONDER manken tuinen in willen duiken en bij het woord NEE met een nors gezicht achter me aan sluipen, dubbel zo erg mankend. Bijna lachwekkend.......
Ze staat nu op het weiland achter ons huis en hobbelt wat door het gras. Ik wil haar been straks nog even met een verkoelende gel insmeren. Indy is er al achtergekomen dat de gel niet lekker is. In het voorbijgaan stak ze snel even haar tong in de pot.
Monique

sandratien schreef op zondag 14 januari 2007, 17:09:


Pulpbrokken zijn gedroogde suikerbietvelletjes, dus als je het weekt, krijg je inderdaad hetzelfde als bietenpulp. Het hoeft geen 24 uur te weken. na een uur is het zelfs al een eind goed. Je moet niet al teveel water doen, dan is het heel erg nat en koud om in de winter te voeren. Dus dat kan de schimmel ook niet tegengaan. 24 uur kan het makkelijk staan. Als het moet zelfs langer. Na een dag of twee gaat het pas gisten, maar je ruikt het meteen als het niet meer goed is.

Margot

Moniek schreef op zondag 14 januari 2007, 12:43:



Dat was een vrouwelijke dierenarts uit Kontich bij Antwerpen.
Als je haar naam wil dan kan ik dat wel navragen.

Marianne

Peter Donck schreef op zondag 14 januari 2007, 16:09:


Inderdaad, toen in mei Sela bij ons kwam, schuurde die heel fanatiek haar staart kaal. Wij dachten toen dat we weer prijs hadden en een tweede excemer in huis hadden gehaald.

Gelukkig bleek het een gevoeligheid voor eiwitten te zijn. Met hetzelfde sobere dieet als Apache was ze er na een week vanaf!
Dat beestje had ook veel in een warme stal gestaan voor de kou, mocht er alleen uit bij mooi droog weer en veel veulenbrokken gekregen. Bij ons alleen gras, hooi en spelt, ze ziet er prachtig uit!

Marianne