>> Aan de ene kant is dit waar.
>> Aan de andere kant geloof ik er ook in dat paarden en mensen
>> voor elkaar bestemd kunnen zijn. Dat het zo heeft moeten zijn
>> dat ze bij elkaar kwamen.
>> Zoals mensen onderling zielsverwanten hebben, zo kan er ook een
>> zielsverwantschap zijn tussen mens en paard.
>> Maar ja, misschien gaat dit wel te diep voor een forum.
In bestemming geloof ik niet, ik kan me geen entiteit voorstellen die zulks bedacht heeft en waarom dan in hemelsnaam... "Toeval bestaat niet" is bv een gedachte waar ik niets mee kan.
Ik geloof wel in het levensbelang van het leerproces, het ontwikkelen van de eigen geest/ziel door een periode (een minuut tot een leven lang) parallel te lopen met een andere ziel, of dat nu die van een mens of een dier is. Leren, dwz ontwikkelen lijkt me een van de belangrijkste dingen in dit leven, en dan met name van elkaar. Of de ander nu een mens, een paard, een hond of een vis is. Afhankelijk van hoe open, dus hoe leergierig je je opstelt, steek je iets op van dit tijdelijk samenzijn en groei je. Zielsverwantschap valt daar m.i. ook onder: bij zielsverwantschap is het parallel lopen haast naadloos.
Goed, nu weer aan het werk...!