Esther schreef op dinsdag 13 februari 2007, 22:04:


hoi Es, al m'n paarden zijn eigenlijk te leuk om er iets mee te doen.
maar zij vinden van niet , soms staan ze te kijken , zovan "wanneer ben ik aan de beurt?" en soms zijn ze zo leuk aan 't spelen , dat je zoiets hebt van laat maar staan.... of zij hebben zo iets van wa kom de doen?? ik heb het nu ff te druk met dollen!!
hoe het ook zei, ik denk dat jij het perfect, aanvoelt wat je wel , en niet kan en moet doen, dat is ook ons geluk , als NHers, we voelen meer met en namens onze dieren, inplaats voor,en namens onszelf.
wat een heerlijkheid, samen kunnen leven met , de mooiste edelste, meest vergevensgezinde dieren op aarde, en voelen wat kan en niet.
speel jij maar lekker met je dier , zo lang als jullie willen, dat schept een band, en als jullie er allebij aan toe zijn , komt dat rijden wel .
veel makkelijker dan , als je nog niet zeker bent van de juiste tijd!
ik vind dat je een fantastische NHer bent als je dit voelt. gr.Rx

eddy DRUPPEL schreef op donderdag 15 februari 2007, 23:03:


Eddy, ik wist van bepaalde praktijken.... Dat van die dolfijnen dus niet. Ik wordt echt misselijk als ik daarnaar kijk, ik kijk dus wél het hele filmpje uit... en dan zit ik te janken. Net zoals toen bij dat paarden slachten in Texas... Soms denk ik weleens dat ik beter niet kan kijken. Echt hoor... maar dat vind ik struisvogelpolitiek van mezelf.
Volgens mij is de dolfijn toch het intelligenste zoogdier, na de mens, wat er is?
En, als ik het goed begrepen heb, verlaten ze NOOIT een gewonde soortgenoot?

En natuurlijk kan alleen een mens bedenken hoe ie zo'n dier op de meest gruwelijke manier kan afslachten....

Wil.