Nils Vellinga schreef op zondag 18 februari 2007, 15:11:



Nils, ik ben het helamaal met je eens. Ik heb Rita Wildhorse gegoogled maar niks gevonden dat met hoeven te maken had. Kan aan mij liggen maar ik leer graag bij, dus mogen wij hier ook de link AUB?

Daarop is mijn antwoord gecompliceerd: op de wei loopt Lolita goed. MAAR niet voor lang want dan wordt ze nog gevoeliger door het gras vrees ik. Hoewel ze ook vorige zomer nooit moeilijk liep op het gras, dus misschien klopt dat niet. Ik hou ze voorlopig toch maar met Cesar in de paddock. Daarin loopt ze ook goed (hoewel, niet graag). MAAR (weeral, sorry), als ze haar eigen inloopstal in wil, om te drinken of om te kijken of ik er al aankom, dan loopt ze voetje voor voetje op het harde, zeker als het oneffen is. Dat vind ik toch wat zielig.

Daar heb je misschien wel gelijk in. Ik wil wel tijdelijk wachten op Lolita maar wil ooit weer dingen doen = rijden.

Dat is mooi!


Nathalie

Nathalie Lagasse schreef op zondag 18 februari 2007, 17:45:


Dit begrijp ik niet. Hoezo, niet voor lang? En waarom, NOG gevoeliger?
WAT doet het gras dan?


Waarom denk je dat ze daar niet graag loopt?
Je zegt dat ze daarin wel goed loopt, maar wat voor bodem heeft ze daar dan?


Is het "harde" voor de inloopstal dan eens wel en dan eens niet oneffen?


Dus moet je blijven zoeken naar de mogelijke oorzaak.


IK zou niet "tijdelijk" willen wachten maar, van alles willen uitpluizen en uitproberen, voor zó lang als dat nodig is.
ALS je een mogelijke oorzaak gevonden hebt moet dit op echt korte termijn verbetering brengen (ik denk dan meer in dagen als maanden)
En ja, soms kan dit jaren duren, maar opnieuw een hoefnagel door de wittelijn en de hoefwand jagen kan de hoef nooit genezen.

Nils en Olly

Piet schreef op vrijdag 16 februari 2007, 9:45:

Hi Piet,

Ik ga voor de peesproblemen door een jarenlange ongelijke belasting. Het is ook echt niet mijn bedoeling om mensen hier voor het hoofd te stoten. Ik denk dat jullie het wel begrijpen dat als je al zo'n tien jaar met een paard aan het puzzelen bent waarom hij niet wil lopen dat je op een gegeven moment ook geen zin meer hebt om weer het hele verhaal te vertellen. En zo langzamerhand heb ik het puzzeltje wel een beetje rond. Denk ik ook dat de kissing spine onstaan is door de ijzers. Paarden gaan door ijzers immers te hol in de rug lopen. Grootste probleem bij mijn paard zijn de bot woekeringen in zijn schoft. Jarenlang heb ik aan dierenartsen gevraagd komt het niet door de deken. In het najaar na drie weken deken wilde mijn paard niet meer lopen. Gewoon helemaal niet meer. Ook niet los, ook niet spelen met de hond. Dierenartsen hebben hier nog nooit van gehoord. Zelf heb ik bij Eric laarakker cursus gedaan en met doormeten kwam ik hier dus achter. In december 2005 heb ik in een kliniek een foto laten maken van de schoft en ben erg geschrokken. Er groeien allemaal bloemkolen uit de doornvormige uitsteeksels van zijn schoft. En als je dus bij een paard met een deken je hand onder de schoft stopt voel je een enorme druk. Ga zelf maar eens 23 uur per dag met een tas van tien kilo om je nek lopen. Sinds ik een deken met een teruggesneden schoft gebruik gaat het wel beter. Verder is uit dat onderzoek ook naar voren gekomen dat er twee rugwervels aan elkaar vast zitten (aangeboren?) waardoor hij beperkt is in de lengtebuiging naar rechts. Dit paard loopt dus altijd overal te compenseren. Gevolg...peesblesure rechts achter.....peesblesure linksvoor. Rechtrichten is altijd al mijn levensdoel geweest. Ben zeer klassiek geschoold met de Oothout methode. Ontspanning door aanspanning. In die zin vind ik dressuur, mits op de juiste wijze toegepast, fysiotherapie voor het paard. Maar nu gaat hij voorlopig voor zo'n anderhalf jaar op rust. Ik vind het wel leuk dat zo'n klein vraagje zo'n enorme discusie kan worden.

groetjes,

Alice

Alice Geuzberoek schreef op maandag 19 februari 2007, 16:45:


Hoi Alice.... heb je deken-verhaal gelezen... Ben het er ook helemaal mee eens. Zo'n deken kan behoordelijk zwaar zijn en rust soms met de rand precies op de verkeerde plek. Dat je zo'n blessure ervan kunt krijgen als jij beschrijft was mij trouwens niet bekend.

Nu, reden temeer om helemaal geen dekens te gebruiken. Wel goed dat dit ook eens gemeld wordt!

Wil.

Alice Geuzberoek schreef op maandag 19 februari 2007, 16:45:

Hiervan heb ik nog nooit gehoord. Waarom zou een paaard op ijzers hol gaan lopen in de rug? Zijn rug wegdrukken bedoel je?

Christel Provaas schreef op maandag 19 februari 2007, 17:02:


Hoi Christel,

Dat is mijn ervaring. Toen Kapriool nog op ijzers stond was zijn houding altijd met zijn achterbenen wat naar achteren. Nu hij niet meer op ijzers staat, staat hij met zijn achterbenen meer onder zijn lichaam en is zijn kruis ook minder plat. Zijn rug is nu ook minder hol. Bij een lesklant van mij zie ik precies het omgekeerde nu zij dit paard ook achter op de ijzers heeft gezet. (omdat hij op zijn straal ging lopen) En als een paard maar hol genoeg wordt in zijn rug dan komen vanzelf de wervels tegen elkaar aan. Zo'n paard wil dan ook niet meer.

Alice Geuzberoek schreef op maandag 19 februari 2007, 17:23:


Dit vind ik echt een raar verhaal, er lopen heel wat paarden super op ijzers, en ook paarden die tot hun pensioen in de sport lopen, ook op ijzers. Dit zou dan toch echt wel aan het licht moeten komen lijkt me?

ingrid van der post schreef op maandag 19 februari 2007, 17:51:


Ach er zijn weinig mensen die naar hun paard luisteren. Als paarden niet willen of iets aangeven dan wordt dat meteen als verzet gezien. Zo'n paard wordt toch al snel met zweep en sporen door de baan geschopt. En laten we wel wezen als ze dan al met zo'n paard bij een dierenarts komen wordt er meestal niet naar een rug gekeken. Tegenwoordig wel wat meer maar dan moet je dan wel zelf ook achteraan. Maar bij mijn paard zitten de wervels echt dicht op elkaar en dan heb je daar natuurlijk ook sneller last van.

Alice Geuzberoek schreef op maandag 19 februari 2007, 21:06:





Was toch niet zo'n gekke gedachte van mij om te vragen of je paard wel recht was, vanwege de voetproblemen die je beschreef.
Ieder ander zou ik adviseren ga naar Antoine de Bodt. Maar ja, als je zelf prima weet hoe dat werkt......
Toch vind ik het dan nog eigenaardig dat je paard zonder ijzers beter ondertreedt dan met.
Bij Antoine heb ik gezien dat hij elk paard met of zonder ijzers beter laat lopen. Misschien eens een keer bij een training van hem te gaan kijken? Je moet zelf uitstekend kunnen zien of hij iets misschien net even anders doet. Wie weet?

Piet

ingrid van der post schreef op maandag 19 februari 2007, 17:51:


Er lopen heel wat paarden super op ijzers, totdat ze iets gaan mankeren.
Een enkeling kan er zelfs oud mee worden Helaas ligt mijn vriezer vol met hoeven van paarden die dat niet konden. Vandaar de onvoorstelbaar lage gemiddelde eindleeftijd van paarden.

Piet

Hans Arendse schreef op zondag 18 februari 2007, 11:47:


Yes!

Nick
Met geweld kan je een hoop bereiken, met geduld, liefde en belonen
veel meer !

Huertecilla schreef op zaterdag 17 februari 2007, 11:41:



Zou deze gegevens graag ontvangen.... ze is geheel onbekend op google nml.


Mwah... dit vind ik een tegenvaller en een behoorlijke.
NIEMAND maar dan ook echt niemand kan vanachter een PC schermpje bekijken of iemand al dan niet profesioneel is maar vooral niet of ze zeer kundig zijn lijkt me.
Als we op deze basis hier onze discussies gaan voeren is onderbouwing niet meer nodig en voldoet dus ieders praktijk-ervaring.


Zo...daar zeg je nog al wat.... heb je hier gegevens over , want dit wil IK nou wel eens onderbouwd zien.


Mwah...als die "lange" weg van lijden korter is dan de toekomstige tijdsduur verwachting van het probleem.... wouw.... das een doordenkertje....
Ja idd... door het ijzer er onder te laten kunnen er zeker ook pijnlijke problemen komen (te zien op de slachthuizen) die lange tijd KUNNEN duren... maar meestal neemt men niet zoveel tijd als het eenmaal zover is en is het al vlot richting slachtbank.
Dan duurt het lijden idd. minder lang...

Tis maar waar je voor kiest natuurlijk...

HC... ik vond dat je weer een geweldig en vooral niet "opbeurende" bijdrage hebt geleverd waar vooral de vraagstelster weinig aan zal hebben gehad... Yes!

Nick
Met geweld kan je een hoop bereiken, met geduld, liefde en belonen
veel meer !

Nils Vellinga schreef op zondag 18 februari 2007, 20:15:


Goeie vraag. Vorig jaar maart leek ze na een dik jaar zonder ijzers eindelijk minder gevoelig te worden. Ik dacht dat ik de hoeven hol zag trekken, en we wandelden op straat zonder schoenen. Op een maand tijd werden eerst de voorvoeten en dan ook de achtervoeten weer gevoelig. Oorzaak? Het enige wat duidelijk veranderd was op die tijd was start weidegang met veel vers gras. Ze beantwoordde aan alle criteria voor lichte laminitis (platte gevoelige zolen, pulsaties, moeilijker draaien op beton, veel last op steentjes). Maar uiteraard, op de zachte wei zelf liep ze goed.
Probleem is wel dat aanpassen van de voeding naar een fructaan arm dieet (tot weken van hooi toe) niet zo een duidelijke verbetering bracht, ook Magnesium niet.


Niet graag loopt omdat ik mijn twee paarden nooit meer zie doen spontaan dan stappen of stilstaan. Kan aan hun rustig karakter liggen ook natuurlijk. Verder vind Lolita er niets aan om voor mij te lopen (cirkels, of over balkjes, voor voerbeloning) of bereden te worden of te 'werken' in het algemeen. Dit hoeft allemaal niets met de voeten te maken te hebben natuurlijk maar ik kan het ook niet uitsluiten. De paddock heeft een houtsnipperbodem, lekker verend. Als ze loopt ziet het er mooi uit.


Als ze steentjes mee naar binnen lopen over het beton.


Je hebt natuurlijk gelijk Nils. Ik doe niet anders dan uitpluizen en proberen, misschien juist teveel zelfs. Met tijdelijk wachten bedoel ik wachten met belasting te vragen, niet wachten met iets te doen aan haar voeten. Bedankt voor het meedenken. En ijzers daar ben ik nog niet aan toe.

Nathalie