Piet schreef op zondag 18 februari 2007, 21:18:


Hoi Piet,

Mijn twee paarden bijten niet echt. Beten niet moet ik zeggen want sinds ik Cesar heb leren apporteren heeft hij bij het clickeren neiging om vanalles met zijn tanden te gaan demonstreren... Mijn timing en vooral clickersavvy zijn nog net niet goed genoeg om dit op te lossen. Tis gelukkig geen probleem omdat hij niet in mij wil bijten, als hij per ongeluk eens mijn vinger mee heeft laat hij meteen los. Tis een liefie. Achteruitzetten helpt wel gedeeltelijk om zijn hapneigingen te onderdrukken. Als het een probleem blijft kom ik bij jou!
Lolita beet vroeger wel met het aansingelen herinner ik mij nu... Dat is vanzelf weggebleven, ook met een Parelli advies - nog eentje die ik nog niet vermeld had: als ze haar hoofd naar mij toe draaide bijtklaar en met een vies gezicht: haar heel lief aaien en knuffelen, zodat haar stemming helemaal omsloeg. De eerste keren als ze echt heel snel was dan heb ik een paar keer geblokt met mijn elleboog wel. Uiteraard waren er redenen waarom ze aansingelen niet leuk vond, voor hierover berichten komen. We werken er aan.
Een Parellivriendin heeft te truuk met het touw éénmaal toegepast en zegt dat haar paardje sindsdien nooit meer gebeten heeft.
Andere praktijkvoorbeelden heb ik niet.

Groetjes,
Nathalie

clarissa ruijgrok schreef op maandag 19 februari 2007, 21:24:


Oh, niet erg hoor. Ik hoor het hopelijk nog eens van de vriendin van de eigenaresse...
Ja, misschien heb je gelijk.... Dat zodra er baarmoeder activiteit gemeten wordt de hechtingen doorgesneden worden..
Maar..... een geboorte kan vreselijk snel gaan, met donder en geweld.
Tussen de 2 min. (!!!) en 1/2 uur...
Dus... als de DA lekker licht te slapen.... issie dan snel genoeg?
Haha.. nog meer vraagtekens!

Groetjes,

Wil.

Alice Geuzberoek schreef op maandag 19 februari 2007, 21:06:





Was toch niet zo'n gekke gedachte van mij om te vragen of je paard wel recht was, vanwege de voetproblemen die je beschreef.
Ieder ander zou ik adviseren ga naar Antoine de Bodt. Maar ja, als je zelf prima weet hoe dat werkt......
Toch vind ik het dan nog eigenaardig dat je paard zonder ijzers beter ondertreedt dan met.
Bij Antoine heb ik gezien dat hij elk paard met of zonder ijzers beter laat lopen. Misschien eens een keer bij een training van hem te gaan kijken? Je moet zelf uitstekend kunnen zien of hij iets misschien net even anders doet. Wie weet?

Piet

ingrid van der post schreef op maandag 19 februari 2007, 17:51:


Er lopen heel wat paarden super op ijzers, totdat ze iets gaan mankeren.
Een enkeling kan er zelfs oud mee worden Helaas ligt mijn vriezer vol met hoeven van paarden die dat niet konden. Vandaar de onvoorstelbaar lage gemiddelde eindleeftijd van paarden.

Piet

Hallo,

Het is al weer een tijd geleden dat ik op dit forum ben geweest, maar ik wou toch vragen of meer mensen met de problemen zitten die ik ook heb.

Het is nu ruim 3 jaar geleden dat ik begonnen ben mijn paard (kwpn) en haflinger zelf te bekappen en het is me steeds duidelijker geworden hoe belangrijk de gehele verzorging is. (wat ook steeds wordt herhaald: met alleen een goede bekapping krijg je nog geen goede hoeven)

Mijn paarden staan altijd buiten (zand en klinkers) en krijgen in de winter hooi, met soms een handje haver en aan het eind van de winter ook af en toe voederbieten. In de zomer staan ze veelal op de wei, met wat hooi bijgevoerd.

Nu heb ik gemerkt dat iedere zomer de hoeven van de haflinger weer slechter worden, de hoefwand bij de kroonrand word telkens weer iets stijler dan de rest. En in de winter groeit het weer langzaam uit. (momenteel zit de knik ergens op de helft) Ze loopt ook nooit geheel ongevoelig, het is goed te doen, maar op steentje of grind moet ze niet lopen.

Ik heb sterk het vermoeden dat het dus aan het gras ligt, of de hoeveelheid ervan. Maar hoe zou ik de voeding in de zomer dan zo natuurlijk mogelijk kunnen krijgen? Alleen op hooi en het gras telkens maaien?

Ik heb vorig jaar geprobeerd om haar maar een paar uur per dag op het gras te laten, maar dan propt ze zichzelf zo vol mogelijk in die tijd, en haar hoeven zijn weer net zo slecht geworden.

Hebben jullie nou ook dit soort problemen? En wat doen jullie eraan?

groetjes Lilian

Even een up-date.
't Gaat al een beetje beter. Ik heb in ieder geval toch geen nieuwe blauwe plekken. (Van Puzzle dan, want ik ben wel net in m'n rug gebeten door Tempête haar buurvrouw terwijl ik nietsvermoedend mijn paard aan het afzadelen was. Het bloedde zelfs, Grr wat is dat toch met die bijtende beesten??)

Met Puzzle ben ik toch maar een stuk consequenter geworden, ondanks mijn eigen gevoel. Nee is nee, en als ie braaf is krijgt hij een mooi. (alhoewel hij dat nog niet echt helemaal snapt) De 'nee' begrijpt hij goed genoeg. Soms probeert hij nog wel, maar het wordt minder.
We zijn ook begonnen om wat grondwerk met hem te doen, wijken voor druk aan een touwtje lopen, toertje op het asfalt rond het pleintje voor de wei,... zulke dingen. (De eerste weken, haden we nog niet veel met hem gedaan omdat hij nog niet echt op zijn gemak was bij ons) En dat heeft ook een positief effect. Hij vindt blijkbaar toch nog veel dingen spannend en moet soms diep nadenken. Als zulke 'uitdagingen' zijn aandacht vragen, denkt hij er zelfs nog niet over om ergens in te happen.
Hij doet het vooral nog, wanneer we zelf nogal "fysiek" met hem worden. Als we hem borstelen bijvoorbeeld, dat associeert hij nog steeds met spelen.

Het is me trouwens opgevallen dat hij het met Charly ook doet. Ipv haar te besnuffen of te kroelen, hapt hij in haar. Charly reageert er eigenlijk niet op. Soms krijgt hij een boze blik voor de rest laat ze hem zijn gang gaan.
Toch wel een beetje vreemd, of niet? Dat een volwassen merrie zich laat bijten door zo'n opdondertje?

Ans