Peter Donck schreef op woensdag 21 februari 2007, 21:07:


Ik verplicht niemand mijn lange berichten te lezen hoor, dus indien ik wel schrijf kan je ze ook gewoon overslaan.
IK lees liever een uitgebreid en duidelijk verhaal..... dan een snelbericht die wazig of onvertaalbaar is

Nick (die nu speciaal om jou te pesten zijn laptop mee gaat nemen en eens gaat kijken hoe het met de internet-techniek in italie staat , om 5 uur schijnen de liften al te stoppen...dus tijd zat over daar... )

Met geweld kan je een hoop bereiken, met geduld, liefde en belonen
veel meer !

Nick Altena schreef op woensdag 21 februari 2007, 21:36:


ja leuk met je laptop op de skilift
kan je snachts na vijven lekker blijven chatteren hier

Nick Altena schreef op woensdag 21 februari 2007, 21:36:


Hé Nick, fijne vakantie!! Geniet ervan!
Ciao!

Piet schreef :


Gudrun (Boey) was vandaag hier om te rijden en zij heeft met Mazir kort geclickerd om eens te kijken hoe hij reageert (goed dus!).
Zij stopte al na een kwartier, op een goed moment toen het nog leuk was en Mazir het allemaal nog goed verwerken kon.
Gudrun zei tegen me dat je dit niet iedere dag moet doen, maar het paard de tijd en de ruimte dient te geven om hetgeen aangeleerd is te verwerken. Het paard leert ook door te verwerken, precies zoals het in overige training ook zou moeten zijn en ik het ook altijd geleerd heb.

Wat ze gedaan heeft :
Hem geleerd te handtargetten, stapje terugdoen, hoofd omlaag ('calm').
Meer niet. En dat was genoeg voor hem, hij had het er zo druk mee dat hij niet één keer geprobeerd heeft te bijten, precies waarop we hoopten.

Pien

Spirithorses schreef op woensdag 21 februari 2007, 23:23:


Dit is de mooiste post die ik lees op een bijzondere donderdagochtend.!
Het feit alleen al! Het grootste probleempaard van Pien kent in een kwartier de basics van clikkeren en "vergeet" te bijten.

Als je een paard het clikkeren aan wilt leren is het "gereedschap" het handtargetten, beleefd zijn door achteruit te stappen en hoofdlaag (free shaping) alles wat hij nodig heeft, om van daaruit verder te trainen, zonder in feite nog "nieuw gereedschap" te hoeven gebruiken.
Als dit gedaan wordt door iemand die zijn vak verstaat (en Gudrun kan het)
is het logisch dat hier niet meer dan een kwartier voor nodig is.

Je kunt van mij aannemen dat Gudrun nog veel verder had kunnen gaan dan waar ze nu stopte. Misschien dat ze het zelf nooit geprobeerd heeft, dat kan natuurlijk.

Wat je nu gezien hebt is de eerste les aan iemand die niet kan clikkeren.
En dan is het inderdaad tijd om te stoppen. (Niet voor het paard, je hebt geen moment gezien dat Mazir tekenen gaf dat hij het beu was, kunst!,die denkt dat de hemel is open gegaan )
Het is dan tijd om te stoppen voor de cursist!
Die heeft in een kwartier meer moeten leren dan het paard, (die hoeft alleen uit te vogelen, wat moet ik doen om de yes te horen) en moet daar bij het paard in gedachten en handelen een stap vooruit blijven en wordt gewoon moe na een kwartier.

Na deze tijd is het dus een mooi moment om te stoppen......Goeiendag......tot de volgende les.

Als je de verrichtingen van Eva met Una gevolgd hebt, zie je dat wanneer het clikkeren eenmaal in je bloed zit, je heel anders en veel meer kunt werken met een paard. Je kunt werken in de breedte, heel snel de basis van meerdere oefeningen praktisch tegelijkertijd aanleren en trainen op verfijning. Of in de diepte, zoals Nick schrijft: een oefening tegelijk en die eerst perfect proberen te laten doen.
Voor elke manier is wat tezeggen.
Zelf ben ik ook altijd met meerdere oefeningen bezig omdat ik denk dat het wat meer leven in de brouwerij houdt. Dit kan echter zeer goed een "menselijke" gedachte zijn en maakt het een paard helemaal niks uit.

Je ziet dus dat een paard zich zelf zo focust op de marker Yes of ex, (moooii wil ik daar toch ook bij schrijven ) dat hij ander gedrag vergeet en dat andewre gedrag dooft (meestal) uit, omdat het hem simpelweg niks oplevert.

Ik hoop, verwacht eigenlijk, dat het bij Mazir ook zo werkt.
Veel succesPien!

Piet

Spirithorses schreef op woensdag 21 februari 2007, 23:23:

Goed zoooo !

Piet schreef op donderdag 22 februari 2007, 9:35:

Dit is de mooiste post die ik lees op een bijzondere

En de vorderingen en enthousiasme van Nele, is die post de mooiste op woensdag geweest ?
Is opmerkelijk hoe snel je ander gedrag kan aanleren en je paard op en ander spoor kan zetten he, zie Pien en haar bijtgrage paardje
Ik heb de indruk dat meer en meer mensen CT ontdekken; ook met konijnen, papegaaien en vliegen?


super!!!

en een feestje met Leffe Blond te b(r)ouwen!

(leffe blond? ) .
(leffe blond?).

Piet schreef : (over Mazir)

Je weet uit onze gesprekken dat ook ik een beetje op een dood spoor zat met Mazir.
Ik heb wel wat geclickerd met een paar van mijn paarden, maar dat was altijd alleen maar voor de fun. Nu met Mazir is het een absolute must omdat ikzelf het gevoel heb dat het één van zijn laatste kansen is.
Omdat ik het me met hem niet kan veroorloven om fouten te maken wilde ik hem laten starten door een profi clickeraar. Blijkt nu dat dat in niks verschilt van hoe ik het zelf voor de fun deed, dus ik heb nu mijn handvat om zelf verder te kunnen (had toch effe bevestiging nodig bij dit paard, dat snap je wel)

Ja, het kost moeite om het 'klaar' teken te geven aan Mazir en dan van hem weg te lopen terwijl hij een show staat op te voeren, maar het 'moest'. Wat mijn tactiek zal worden is dat ik hem hongerig wil maken naar méér, dat ik hem wil gaan laten vrágen aan mij, ipv zich op te dringen kunnen we nu op een heel tactvolle manier de rollen omdraaien. En ja, dan kunnen dingen wel eens heel snel gaan.
Mazir is een paard dat heel veel prikkels nodig heeft en die kunnen we hem nu op een positieve manier geven.
Gudrun zei: "Gezien zijn uitdrukking, zijn zorgrimpeltjes aan de ogen, de moeite die hij doet om na te denken en zich te beheersen ben ik toch vrij hoopvol dat het goedkomt".

Ons plan is dat we tot mei zo met hem werken en dan op zoek gaan naar iemand die het van ons wil overnemen en Mazir een nieuw tehuis wil geven, want wij hebben besloten dat we hem niet zullen houden.
Daar zijn een paar redenen voor; een ervan is dat we hem een eigen baasje gunnen die hem heel veel tijd en aandacht kan en wil geven en zal verdergaan op dat wat wij gestart zijn. Mazir is een heel eenkennig en trouw paard en niet echt een allemansvriend, wat je voor een lespaard wel nodig hebt. Hij is overigens een goed rijpaard!

Ik hoop stiekem dat we een ervaren persoon zullen vinden, iemand die nuchter, humorvol is en sterk in zijn/haar schoenen staat, want dan denk ik dat ik Mazir wel kan loslaten (hint hint)....

Pien