Het is ons gelukt een wei te pachten.

Die wei ligt prachtig, midden in de Brechtse Heide, een natuurgebied. Het is ook de enige paardenwei die in de winter niet onderloopt.

Die wei staat al een jaar leeg. Nu denken we dat we beter het oude gras eerst maaien.

Het is geen vette koeienwei, de grond is arm en er mag niet bemest worden. De wei is ook ongelijk van begroeiing, er zijn kalere stukken en stukken met dikke pollen gras.

Veel gras is platgevallen en verdroogd maar er staat nog heel veel eten op.

Wat denken jullie? Nu eerst maaien?
Of de natuur zijn gang laten gaan?

Groeten, Marianne

marianne laenen schreef op vrijdag 23 februari 2007, 16:20:


Moeilijk te zeggen, ongezien. Hangt erg af van wat er precies voor vegetatie is. Maar ik denk dat ik ongeveer de helft, een paar banen dus, zou (laten) klepelen; bedoel ik niet als systematisch zoals de linker helft wel en de rechter niet, maar eerder kriskras nagelang de werkelijke omstandigheden. Klepelen=haksel niet afvoeren (al arm zat).

Blabla! , Egon
Reinforcement is a contingency - Bob Bailey

OK, Egon, de foto staat hiernaast! Kan je er iets van maken?

Ik weet inmiddels iets meer over deze wei. Was vroeger een schapenweide.

Toen werden er paarden opgezet die de hele weide met veel onkruid erop hebben kaalgevreten. Elk paard had wel 20 teken op zijn hoofd zitten. Eigenaar paarden heeft toen de paarden eraf gehaald, de wei laten rooien, egaliseren, bemesten (in het donker) opnieuw inzaaien en er heeft daarna nooit nog een paard opgestaan.

Groeten, Marianne

marianne laenen schreef op vrijdag 23 februari 2007, 20:01:


Dan kijk maar uit als het teken'seizoen' weer begint ... jeetje zeg !!!!
Groetjes van M uguet en de paarden en de honden.

Naja we hebben er vorig jaar al eens een discussie over gehad... Teken zijn vervelend ja, je kunt ze beter niet hebben. Maar ik denk dat het bij onze paarden wel in de 100en loopt en geen een heeft er iets of wat aan over gehouden. Wij probeerder ze gewoon zoveel mogelijk iedere dag weg te halen... Dus naja, voor de teken zou ik het niet laten.

marianne laenen schreef op vrijdag 23 februari 2007, 16:20:


ik zou de natuur zn gang laten gaan, laat ze eerst het eetbare eten en maai het daarna af
groetjes anke

Ondertussen weten we nog altijd niet wat me moeten doen.

De boer zegt: "maaien in april nadat het twee weken droog weer is geweest. Al het gemaaide gras wegruimen anders verrot het op de wei."

Zal het ooit eens twee weken droogblijven en dan nog in April? Dan zitten we natuurlijk met een enorme fructaan piek in mei wanneer het terug in de groei schiet.

Is het nadelig voor de paarden als we alles gewoon laten zoals het is?

Er zijn nu eigenlijk twee vormen van gras: het onderste gedeelte: plat, geel, verdord of vettig - het bovenste gedeelte: gewone groene sprieten. Er staat nog heel veel eten op.

Groeten, Marianne

marianne laenen schreef op zaterdag 3 maart 2007, 22:45:


Hoeveel hectaren(??) groot is het?
En nee, het zal niet nadelig voor de paarden zijn, die eten toch eerst wat ze het lekkerst vinden.
Dus zal je het eerste seizoen stukken krijgen die helemaal tot de bodem zijn kaal gevreten en stukkun waar het gras weelderig groeit en plaatsen waar gemest wordt.
Plaatsen die tot de grond toe zijn afgegraasd zou IK afzetten met schrikdraad, zodat ze ook de minder "lekkere" stukken gaan begrazen.
Onderzoek de wei wel eerst heel goed op Jacobskruiskruid, het begind langzaam een plaag te worden, dat zeggen zelfs de boeren hier!!!

Nils en Olly

Nils Vellinga schreef op zaterdag 3 maart 2007, 23:02:


Ik zou eerst goed kijken of er bij het platte vettige gras geen schimmels zitten, als het rot en er zitten schimmels zou ik er wel eerst wat aan doen.
Wij hebben de paarden ook in een natuurgebied, de brandnetels en distels waren hoger dan dat wij waren, we hebben niet gemaaid. Ook hier is het een verschralend gebied en er mag dus ook niet bemest worden. Wat je kunt doen is wel maaien, het maaisel laten liggen, dan komt er weer voeding terug in de grond. Laat de wei niet tot de grond toe afgrazen, dan geef je ongewenste planten ruim baan. Zuring e.d kun je er het beste wel uithalen, onder die plekken komt geen gras en wordt de grond dus makkelijk zwart. Je zou af en toe kunnen bloten als er veel zuring staat om te voorkomen dat ze zaad zetten. Je kunt idd op letten of er kruiskruid staat, dat kun je nu al goed zien, de rozetten zijn nu al goed zichtbaar. Als er voldoende voeding is zullen paarden normaliter geen kruiskruid eten, ze grazen eromheen, en schakelen dus zelf de concurrerende planten uit. In het rozetstadium kun je kruiskruid makkelijker de baas dan als ze groot zijn, dan maken ze een behoorlijk wortelstelsel en uit restjes wortel maken ze nieuwe planten. Kun je geen foto s maken van de wei en plantjes die je vind? Bij twijfel van wat voor plantje het is kun je me de foto s sturen.

Es

Esther schreef op zondag 4 maart 2007, 8:53:


Ik denk dat mochten er schimels aanwezig zijn dat een volkomen natuurlijke zaak is. Alles wat afsterft zal rotten en schimmelen. Ook als je maait en het laat liggen krijg je hetzelfde effect volgens mij. Of bedoel je het anders?
Ik kan me niet voorstellen dat paarden daar problemen mee hebben.
En ja, eigenlijk is kruiskruid niet gevaarlijk zolang je niet hooit en er voldoende gras staat. Ze weten perfect dat kuiskruid niet te freten is.

Piet

Piet schreef op zondag 4 maart 2007, 10:40:


Ja ik bedoel iets anders, hier hebben we een bepaalde schimmel ( klaver)gehad waardoor de paarden bleven schuimen en kwijlen. Door verplaatsen naar een ander gedeelte was dat over. Maar als er voldoende voeding is zal het gras waarschijnlijk geen problemen geven, dat rot wel weg. Om het rotten te versnellen kun je het beste klepelen ( dat is maaien en de boel in stukkies hakken), dan composteert de boel sneller dan gras van een halve meter dat is omgevallen en dat plakken gaat vormen.
En inderdaad, kruiskruid in hooi dat is bloedlink, in het land zullen ze er bij voldoende voeding wel afblijven.

Es

Ik zie op die weide eigenlijk alleen maar gras staan. Hier en daar zijn er stukken met mos.
Ik vind helemaal geen rozetten of verdroogde stengels van onkruid. Ook geen kale stukken met zand.

Er zijn stukken waar het verdorde gras plat ligt maar gewoon droog is en er zijn stukken met slijmerig gras. Overal groeit er fris groen gras bovenuit.

De weide is een flinke hectare groot. De schuilstal en de pomp staan in het midden van een lange zijde. We wilden de wei eigenlijk in drie stukken verdelen zodat ze zich niet te pletter eten.

De paarden eten inderdaad alleen het goede gras maar wat gebeurt er als dat op geraakt?

Dilemma - dilemma....

Groetjes, Marianne