Het weiland staat nu voorin bij de huizen redelijk blank. Dat is nu juist precies de plek waar mijn arabier gaat staan slapen. Heel vervelend want dat ziet er 'zielig' uit. Daarom heb ik nu dat stuk maar afgezet (meer voor de buren dan voor het paard die geen last lijkt te hebben van het water, geen mok etc), zodat hij gedwongen wordt om op een droger gedeelte te gaan staan slapen.....

Kennelijk geeft mijn paard er de voorkeur aan om vlak bij de huizen te gaan staan slapen, want daar zijn mensen die weleens langskomen om ze te verwennen met een worteltje oid en dan kan je maar beter zorgen dat je op de eerste rij zit hahaha. Voor de beschutting van de wind hoeft hij het niet te doen, want die komt altijd van de andere kant.

Paarden wennen vanzelf ook wel aan een stal met drie dichte zijwanden en tralies als uitzicht. Als ze dan gaan luchtzuigen doe je ze gewoon een band om. Alles is beter dan dat die arme schaapjes buiten moeten blijven met deze verschrikkelijke barre omstandigheden in ons extreme klimaat....

Saffier schreef op donderdag 1 maart 2007, 23:01:


Even het voordeel voor de paarden terzijde, daarvan zijn we hier allemaal overtuigd.
De gevolgen voor de ruiter
Langs de ene kan is het superhandig. Geen gesukkel met vuile/kapotte/scheefhangende/schurende dekens. Geen gedoe met scheren, tere wrijfplekjes, zwetende paardjes die niet in de tocht mogen staan, uren uitstappen... , zenuwachtige paarden omdat je een uur later bent met voeren als normaal, hete paarden die je niet de baas kunt. Om de 6 weken vloeken omdat de hoefsmid niet komt opdagen.

Het enige 'probleem' is dat je er in dit seizoen op den duur zelf zo natuurlijk gaat uit zien, al je kleren en spullen inclusief en dat word ik af en toe wel eens beu omdat er geen eind aan die modderzooi lijkt te komen.

Mijn wasmachien draait overuren, ik zet de paarden een uur van tevoren op stal om op te drogen en nog slaag ik er niet in om fatsoenlijk voor de dag te komen op een rijles.
Maar wat is 'fatsoenlijk' natuurlijk.
Alle andere paardjes lopen er geschoren te blinken met een instapdekentje en bijpassende bandages (in het achterlijke Limburg zijn gelukkig nog geen glittergetten en -frontriemen gesignaleerd) en daarna komen wij: met een rijbroek vol moddervegen op een wollige teddybeer met moddersokken ... tja, had ik maar geen Fries moeten nemen en in de LEEMstreek van VOCHTIG Haspengouw moeten gaan wonen.
Gelukkig zijn mijn twee viervoeters niet mokgevoelig, anders zou dat wel een heel zware keuze worden.

En inderdaad, je kunt niet meer terug. MIjn KWPN'er was een verschrikkelijke luchtzuiger. Hij staat nu 2 jaar op de wei bij mij en stond daarvoor 24/7 op stal. Ik heb het hem de eerste maanden nog zien doen maar daarna niet meer. Tot ik hem weer, wegens omstandigheden, in een box zet (cursus of zo), dan staat hij weer gegarandeerd binnen het half uur lucht te zuigen. Dat zegt voor mij genoeg.

Arabesk schreef op vrijdag 2 maart 2007, 12:10:


In mijn wei ligt voorin een grote plas water. Jovarna gaat daar speciaal naar toe om te staan dutten. Blijkbaar vindt ze dat aangenaam.
Bij hen komen geen mensen langs om ze te verwennen, dus ik zou haast denken dat ook Arabesk 'in het water staan slapen' gewoon prettig vindt (vraag me niet waarom ).
Ik vind het ook maf om te zien hoor. Een foto ervan (en de rest van de wei niet op de foto zetten) is al zeker een schandaal en telefoontje naar de DB waard, haha!

groetjes, Petra
www.jovarna.tk
www.paardmenscoaching.tk