Nathalie Lagasse schreef op zaterdag 3 maart 2007, 11:48:


Dús, zie, die ook


Heb ik bedenkingen bij... Voor begrepen lichaamstaal sequences zijn er vaak twee nodig, "actor" en "reactor". Lees Prof. Dr. N. Tinbergen hierover, naast ontelbare echt wetenschappelijke bijdragen is er ook het makkelijk leesbare boekje "Sociaal gedrag bij de dieren" (1968).

Het is goed mogelijk dat er autorespons volgt op verkeerd geïnterpreteerde stimuli, maar wanneer die op de beurt niet bekrachtigt wordt zal het uitdoven (hebben we "Skinner" weer).


Voor een merrie is de "drijvende hengst houding" niet logisch.
Merries drijven (=zenden druk uit) ook, maar niet met "drijvende hengst houding".
Ik zie ook niet wat een "mooi ingebogen nek" met drijvende hengst houding te maken heeft.


Initieel geen onzinnige gedachte. Bij een geirriteerd paard de oortjes manueel naar voren leggen werkt ook vaak.
Aan de andere kant, zoals boven al aangegeven, verzanden niet bekrachtigde stimuli. Het drijfzand zit 'em in zelfbekrachtiging.


Jaja.... maar hoofd laag is toch ook "drijvende hengst houding"?

Punt is natuurlijk dat "drijvende hengst houding" (als voorbeeld) niet alleen bestaat uit hoofd laag maar uit een conglomeraat dat deel is van een totaalsituatie.


Ja tuuuurlijk, daarom hebben ze ook zo'n happy ooguitstraling en de oortjes fijn in de nek.


De verbinding tussen lichaamstaal, autocues en geestesgesteldheid is bestaand. Zodra zaken sterk vereenvoudigt worden klopt er van de uitleg echter weinig meer. Lees o.a. Skinner (ja, die gratie online cursus ) en probeer dat te combineren met het uitstekende boek van Waring, Horse Behaviour, 2nd ed.

Blabla! , Egon
Reinforcement is a contingency - Bob Bailey

e m kraak schreef op zaterdag 3 maart 2007, 15:13:


Wat doe je zelf tijdens die oefening. Waarschijnlijk beloon je uit doormiddel van je stem je paard. Je paard leert hierop dat als jij je stem laat horen dat je blij bent wat hij doet. Paarden leren voor een groot deel door nadoen. Dus wat krijg je uiteindelijk dat het paard weet wanneer je je stem laat horen en gaat zelf een soort brom geluid maken. Al mijn paarden zowel hangst als merrie's doen dit.

Ik geloof zeker dat lichaam en geest een zijn. Trots komt vanuit binnen en uit zich in de houding van het paard. Zo ook onderdanige paarden lopen vaak met gespannen rug, hoofd de lucht in of juist met hun hoofd zo laag mogelijk. Een trots paard zet zijn kont er onder, bovenlijn word gebogen, de hals word opgericht en de kin zakt.

Het is enkel niet zo dat als je een paard dwingt in een trotse houding dat hij dan ook daadwerkelijk trots op zich zelf word. Zo betekenen oren naar voren ook niet altijd dat een paard happy is. Kijk maar is foto's op de brooke site.

Als je het lichaam dwingt in een bepaalde houding die niet in overeenstemming is van de geest, dan zijn lichaam en geest niet meer een en ontstaan er zowel gedrags als lichamelijke problemen.


Het klopt wel, maar als je het paard in een ontspannen lage hals houding vraagt, hoeft nog niet te zeggen dat de geest ontspant. Andersom is het wel het geval. Je kunt wel het paard doormiddel van het vragen van een lage hals houding helpen de laatste stapje tot ontspanning te komen. Dus niet door te dwingen, maar puur vanuit de vraag vanuit jouw.

e m kraak schreef op zaterdag 3 maart 2007, 15:13:

Bedoel je dat Lolita de link met verleiden pas zou leggen wanneer een mannelijk paard haar met de neus in de flank kust en niet wanneer een mens haar aanraakt? Ik denk eigenlijk niet dat ze bewust een link met verleiden legt,dat het puur een lichamelijk iets is.
Maar inderdaad, als ze wel hengstig is, dan kan een hengst haar door aanraking in de zij tot plassen brengen. Als ik haar aanraak tijdens de hengstigheid gebeurt er inderdaad niets... Maar er zijn merries (pismerries?) die wel tijdens de hengstigheid ook op stimuli reageren waar geen ander paard aan te pas komt.
Boekje gaat op de lijst, dank je.

Zou het niet kunnen dat de informatie over 'drijvend hengstgedrag' in een merrie ook ergens latent aanwezig is?

Ik leg niet goed uit welke houding ik bedoel, het was iets dat we van Honza geleerd hebben: schouder voor met laterale en verticale hoofd-hals-buiging moest het officieel zijn, maar wat Lolita en ik er van maakten lijkt precies op foto's die ik zag van hengsten. Het gaat niet om de hoofdhouding alleen, maar vooral ook dat het in beweging (draf) gebeurt, anders was het gewoon hoofd laag wat heel anders associeert (grazen, kalm, ...)

Ik kan uiteraard fout zijn, ik ga er nu voor de zekerheid maar van uit dat ze het geen leuke oefening vindt en vraag die hele schoudervoor niet meer.

Dat wist ik niet!

)
Dat zou je denken, maar ik had dus de indruk dat een deeltje (enkel de houding) voldoende was om andere deeltjes (de drijvende gedachte) op te roepen. Zoals gezegd: kan fout zijn.

Inderdaad... Zou een paard dat leuk kunnen vinden, artificieel kalm en blind (want in de krul zien ze enkel de grond goed!) gehouden worden? Niks meer om van te schrikken, joepie?

Ik ben met Skinner begonnen toen je (twee jaar geleden?) de link gaf... Moet nu nog steeds de laatste delen over angst en zo afwerken.
Waring gaat ook op de lijst, zal niet voor meteen zijn.


Nathalie

josien schreef op zaterdag 3 maart 2007, 19:24:

Aha! Kan goed zijn. Ik vind het trouwens op zich al leuk dat ze tegen mij babbelen, ik ben een mens (en een vrouw!), logisch dus.
Maar tot nu toe hoor ik Lolita dus enkel heel specifiek bij wijken voor druk van de achterhand of zijwaarts, vandaar mijn idee.

Dat is wat ik dus wel begon te denken, in lichte mate dan toch. En Chris Irwin lijkt er nogal zeker van.

OK, das belangrijk om weten.

Hiermee ben ik het helemaal eens. Geen rolkur toestanden hier dus.

Bedankt,
Nathalie

Nathalie Lagasse schreef op zondag 4 maart 2007, 11:21:

Hier heb ik geen verklaring voor en daar wij maar mensen zijn moeten we ook niet alles proberen te doorgronden. We denken te moeilijk of geheel anders dan ons paard waardoor we enkel verder van de waarheid af gaan.

Het hinniken kom ik bij meerdere paarden tegen op het moment dat ze weten dat ze het goed doen. Het kan dus heel goed zijn dat je je paarden specifiek bij het wijken voor druk uitgebreid beloont.
Je moet het gehele lichaam van het paard lezen en daarbij kunnen paarden vanwege hun overlevings instinkt een andere lichaamshouding aannemen als dat hun geest ze zegt.
Een ziek paard in het wild is zeer kwetsbaar en zou daarbij zijn houding veranderen zodat het niet zo meer opvalt dat hij ziek is.
Zeker te weten niet.

josien schreef op woensdag 7 maart 2007, 13:04:


Een ziek paard in het wild is zeer kwetsbaar en zou daarbij

Komaan. Get real

josien schreef op woensdag 7 maart 2007, 13:04:


Bedankt Josien! Voor mij is dit nieuw, dus heel leuk om te horen dat jij beter kan plaatsen wat het betekent. Ik ben blij met alle indicaties die er op zouden wijzen dat Lolita het leuk vindt dingen met mij te doen (zo voelde het ook wel met dat over en weer babbelen).

Nathalie