josien schreef op zaterdag 3 maart 2007, 19:24:
> e m kraak schreef op zaterdag 3 maart 2007, 15:13:
>
>> Nathalie Lagasse schreef op zaterdag 3 maart 2007, 11:48:
> Paarden leren voor een groot deel door nadoen. Dus wat krijg je
> uiteindelijk dat het paard weet wanneer je je stem laat horen
> en gaat zelf een soort brom geluid maken. Al mijn paarden zowel
> hangst als merrie's doen dit.
Aha! Kan goed zijn. Ik vind het trouwens op zich al leuk dat ze tegen mij babbelen, ik ben een mens (en een vrouw!), logisch dus.
Maar tot nu toe hoor ik Lolita dus enkel heel specifiek bij
wijken voor druk van de achterhand of zijwaarts, vandaar mijn idee.
> Het is enkel niet zo dat als je een paard dwingt in een trotse
> houding dat hij dan ook daadwerkelijk trots op zich zelf word.
> Zo betekenen oren naar voren ook niet altijd dat een paard
> happy is. Kijk maar is foto's op de brooke site.
Dat is wat ik dus wel begon te denken, in lichte mate dan toch. En Chris Irwin lijkt er nogal zeker van.
> Als je het lichaam dwingt in een bepaalde houding die niet in
> overeenstemming is van de geest, dan zijn lichaam en geest niet
> meer een en ontstaan er zowel gedrags als lichamelijke
> problemen.
OK, das belangrijk om weten.
>>> Hebben jullie nog voorbeelden? En wat kunnen we hier verder nog
>>> mee? Of klopt het niet?
>
> Het klopt wel, maar als je het paard in een ontspannen lage
> hals houding vraagt, hoeft nog niet te zeggen dat de geest
> ontspant. Andersom is het wel het geval. Je kunt wel het paard
> doormiddel van het vragen van een lage hals houding helpen de
> laatste stapje tot ontspanning te komen. Dus niet door te
> dwingen, maar puur vanuit de vraag vanuit jouw.
Hiermee ben ik het helemaal eens. Geen rolkur toestanden hier dus.
Bedankt,
Nathalie
Warboel
