Piet schreef op donderdag 8 maart 2007, 13:51:
> Eva Saegerman schreef op donderdag 8 maart 2007, 12:55:
>
>> Gisteren…
>> het touw contact houden met bv hals.
>> Vanzodra Una stilstaat: touw weg en bridgen (gelijkertijd)
>
> Dit is een andere methode, een methode die dwang gebruikt.
Ja moet je gelijk geven... gaat uit van combinatie negatief en positief belonen, maar dan eerst iets akeligs toevoegen om het te kunnen belonen
Beetje
desensibiliseren.....
Maar het werkte wel deze keer; goed om te onthouden
> Let wel, ik zeg niet dat het niet kan werken, maar
> probeer het eens zo:
> Eigenlijk exact hetzelfde zoals ze zelf haar neus in
> haar hoofdstel duwt.
> Laat haar bv met de hals naar het hoofdstel toekomen.
Touw bedoel je? we waren touw op hals leggen aan het trainen, niets met hoofstel aan het doen. het stukje "ze vertrouwde het niet, dus we bleven
het touw contact houden met bv hals. Vanzodra Una stilstaat: touw weg en
bridgen (gelijkertijd)" gaat hier dus over.
Time
> met je bridge elk stukje dat ze meer haar hoofdstel
> aanraakt.
Hebben we gedaan, iets later, in de stal.
Lees: "Dus stapje terug: hoofd in hoofdstel laten zakken. Una gaat nu heel diep al zelf met haar neus in het hoofdstel. Hierbij maken haar oren automatisch contact met het hoofdstel maar dat lijkt haar nu minder te stressen."
> Als jij blijft doorgaan moet je door verzet heen en je
> wilt geen verzet toch?
We zijn door geen verzet gegaan. Una werd op een bepaald moment onrustig, vertrouwde het niet goed. Op dat moment wou ik het touw niet van haar hals halen omdat ik dan haar beloon voor het gedrag. Dus hield ik het touw met contact op de hals, tot ze stilstond en ik kon brigden én het touw ook wegnemen natuurlijk.
> Je wil dat ze het zelf doet. Laat het haar dan ook doen!
Dan doen we. Eén seconde, toen het touw op haar hals lag, heeft ze even gestresst, en heb ik gewacht tot ze stilstond, en dàn stapje terug.
ik laat haar alles zelf doen; dat schreef ik toch, aan de hand van het verhaaltje?
> Eerst op steeds dichterbij haar oren trainen en daarna op
> duur,
Gaan we inderdaad volgende keer doen: op oren trainen hebben we al gedaan, Una aanvaardt het hoofdstel aan haar oren, maar nog niet het er over halen. Dus dan daar verder trainen en dan op duur.
> Tenslotte leer je haar een cue bv. "hoofdstel" en ze moet
> hem bij wijze van spreken zelf aantrekken.
Is de bedoeling ja
> Maar leuk dat er vorderingen zijn.
Ja
Ik heb het stukje heel snel geschreven, msischien is het voor de lezer niet zo duidelijk (meer) wat Una ondertussen al verdraagt (lees: zelf doet)
> Ik zou voor mezelf opschrijven in hoeveel stappen ik haar
> het hoofdstel wil aantrekken.
In duust stappen
Dat is je trainingsplan
Ik kijk toch op het moment zelf naar hoe Una de dingen aanpakt, vertrouwt en reageert op vanalles. Als ik merk dat de stap te groot was keer ik terug en die ik enkele tussenstappen.
Natuurlijk heb ik zoals jij het noemt een soort trainingsplan in mijn hoofd, maar zoeen met tussen elke regel een paar blanco lijntjes die ik nog kan invullen tijdens de training zelf
Mooi gezegd he
> Probeer het in zoveel mogelijk stukjes te breken.
duust he
> Echt met zo klein mogelijke stapjes opschrijven
kleine duust he
en dan elk
> stapje aanleren en een paar keer... 3 keer..... foutloos
> oefenen en na die 3 keer even een paar minuten rust om
> het even te laten bezinken,
ja die rust... gisteren rust gegeven, om zelf effe na te denken
Ging goed zo, daarna weer opnieuw begonnen met frisse actie
daarna weer 3 keer zelfde
> stapje en een nieuw stapje erbij.
Jij geeft ons ook rust, eeuuhh, frisse actie
Warboel
