Huertecilla schreef op dinsdag 20 maart 2007, 16:33:


Je moest eens weten hoe een lolbroek ik ben!

Weet je HC, tegen elkaar schrijven, op elkaar reageren is per definitie persoonlijk.

Snap je dan niet wat mijn punt is?
Dat ik het gewoon niet leuk vind dat jij de wereld van iemand anders, iemand anders' beleving als niet echt betiteld, dat alleen jou insteek en jou manier het summum van echtheid en genieten s, dat dat alleen maar het eggie is...

Ieders beleving en aanpak, ieders manier en ieders plezier heeft waarde, het een is niet minder dan het andere.

jose schreef op dinsdag 20 maart 2007, 18:55:


Wel grappig dat JOU dat wel is toegestaan maar als de bal terugkomt oow houw je vast aan je jasje dan .........en het is nu eenmaal zo dat de grote meerderheid van de dresuurruiters en hun paarden buiten zelfs geen boomstammetje of grachtje kunnen nemen zonder de brandweer te moeten waarschuwen of rampenplan fase vier te starten. HC heeft een punt als hij zegt dat die paarden zelden of nooit de buitenkant van hun box of weide zien .

Christel Provaas schreef op dinsdag 20 maart 2007, 15:10:


Je moest je Bioritme er eens naast leggen en dat van jou paard:)
IK gebruik voor mijn paard het zelfde als voor de mens wat minder nauwkeurig is, maar toch aardig klopt.


Nils en Olly

Nils Vellinga schreef op dinsdag 20 maart 2007, 22:35:


Wat is bioritme, Nils en Olly?

jose schreef op dinsdag 20 maart 2007, 18:55:


Nee José, persoonlijk worden is iemand 'arrogant' noemen. Jij kent mij helemaal niet dus het is nog een vooroordeel op basis van wat electronische letters ook.

Ik snap jouw punt best. Jij voelt je persoonlijk aangevallen door een spiegelbeeld. Beiden, dat gevoel en het spiegelbeeld, zijn joúw problemen.

Een dressuurproef is een verwording van de test tussen dresseren en rijden.
Jij verwoordt prachtig waarom het lezen van 'Het Dressuurpaard' zo informatief is.
Dat voor velen dat dresseren in een rijbak doel op zích is geworden en dat die ruiters geen breder perspectief hebben verandert NIETS aan het feit dat dit perspectief er wel IS.
Er is echter meer José. VEEL meer.Het spijt me voor jou en eventueel anderen, maar het eggie ís buiten de ring en erbinnen is kunstmatig geformaliseerd.
Ik hang daar helemaal geen wáárdeoordeel aan op en constateer het simpel.
Daar verandert jouw gevoel niets aan. Dat jij dat niet leuk vindt is joúw probleem. Schieten op de boodschapper lost niets op.

HC

Huertecilla schreef op woensdag 21 maart 2007, 9:36:


Nee, want het is niet mijn spiegelbeeld namelijk, ik heb niets maar dan ook niets met wedstrijdrijden en ook niets met dressuurpaarden die alleen in een bak gereden worden.
Trouwens: over persoonlijk worden gesproken.... Hoe zat dat ook al weer met de pot en de ketel?


Voor mijn gevoel sprak je heel duidelijk een waardeoordeel uit:
dat jou wereld top is en hoe anderen het doen maar armoedig, dat was het punt.


Het is mijn probleem dat ik er niet goed tegen kan wanneer anderen, zoals jij deed: waardeoordelen vellen over anderen. Hun eigen wereld de norm vinden, dat vind ik arrogant ja.
En dan ook nog soms conclusies trekken die niet kloppen.

Huertecilla schreef :


Hier ook een constatering (en een waarde-oordeel):
Alle, zonder uitzondering echt álle mensen die hier les nemen komen hier omdat ze nu eens geen eindeloze rondjes in een bak hoeven te rijden, maar al lerende lekker met een paard op buitenrit mogen gaan.

Dát is het ultieme doel van de meeste rijders van onze leeftijd; gewoon lekker relaxt met je paard van de natuur genieten.
En in die natuur, tijdens die buitenritten kun je ook oefeningen doen.
Telkens weer gaat er een wereld open voor al die ex-manegemensen.

We hebben hier ook regelmatig mensen met eigen paard en als ik zie hoe de meesten met hun eigen paard buiten rijden, nou, nou, nou, niet een galopje kunnen ('kan paard niet houden') , niet door het water ('durft ie niet'), krampachtig aan de teugels hangen. De meeste mensen kunnen te paard nog niet eens een heuvel afdalen zonder zich aan de teugels vast te klemmen, gewoon; omdat niemand het ze geleerd heeft, maar ze rijden wel al 10 jaar dressuur! Nou, wat is dan het 'echie'?

De reden dat 80 % van de mensen met eigen paard (binnenbak)rijder is, is volgens mij omdat ze niet naar buiten dúrven met hun stalknollen, omdat ze geen vertrouwen in hun paard en eigen kunnen hebben, dus 'troosten' ze zichzelf er maar mee dat dressuren véél leuker is.
Je moet die gezichten hier eens zien wanneer er een cursist is meegeweest met eigen paard op buitenrit.
"Dat dat zomaar kán zeg....., ik wist niet dat mijn paard dat ook kan."

Ik ben er vanaf gestapt de mensen in de bak te leren draven.
Sinds een tijdje al neem ik ze te paard mee op buitenrit, als handpaard aan een touwtje naast mij en BD en zó leren we op lange rechte stukken hoe je je paard onder je voelt bewegen en hoe je in die beweging kunt meegaan. Dat leert stukken sneller dan het eeuwige rondjesrijden in de bak, en het is ook veel leuker, zowel voor het paard als voor de rijder.
En ze zeggen allemaal dat dát voor hun het Echte Werk is!
(We hebben het ook een naam gegeven: On The Road Training)

Pien

'Het Dressuurpaard' geeft in de titel al een belangrijke indicaties van de inhoud.

Het boek gaat over een specifiek type paard voor de geformaliseerde toetsing van één specifieke vorm van dresseren.

Het gaat uit van ringdressuur als dé dressuur en volledig voorbij aan de wereld van ándere dressuurvormen.

Fundamenteel is echter dresseren, het aanleren van specifiek gedrag op een specifike signaal, basis voor alle paarden en alle rijden.
Ringdressuur is een geformaliseerde vorm van een test van de mate van gedresseerdheid in één specifieke manier van rijden. Van oorsprong was dit een test om te toesten of ruiter en paard geschikt waren voor inzet in het veld.

Het Dressuurpaard verwoordt een kunstmatige wereld die een hoge blinde muur om de geformaliseerde toéts zelf en het paard daarvoor heen heeft staan.
Het verheerlijkt één minuscuul en verworden historisch aspect van het paardrijden tot Het Hele Paardrijden.

Het is eigenlijk een enorm 'gevaarlijk' boek dat correcte feiten met drogredeneringen, fabels, aannames en verkoopleugens verpakt tot een 'goed verhaal' over een schijnwerkelijkheid met omzetvergroting van de KWPN als doel.

José verwoordt met haar perceptie van 'hoog opgeleid' waarom het voor de 'PN-hoek' zo nuttig is dit boek te lezen. Het maakt de belevingswereld van de ringdressuur volledig transparant en daardoor helder waarom begripsverwarring bij communicatie met ruiters met dit als referentiekader onvermijdelijk is.

HC

Spirithorses schreef op woensdag 21 maart 2007, 10:33:


wel, zo beleer ik ook mijn paarden on the road
niet in de bak