Christel Provaas schreef op dinsdag 20 maart 2007, 15:10:
> jose schreef op dinsdag 20 maart 2007, 10:17:
>>
>> Dat is knap van jou dat je dat zou weten, maar ik denk dat je
> wederzijdse pret in het voor de hulp uitgaan, het anticiperen,
> het extra aan krachtsinspanning geven, het spel van vraag en
> antwoord en dan komt dat stukje passage vanzelf, geen dwang
> maar enthousiasme.
Je moest je Bioritme er eens naast leggen en dat van jou paard:)
IK gebruik voor mijn paard het zelfde als voor de mens wat minder nauwkeurig is, maar toch aardig klopt.
> Soms merk je met samen spelen in de bak dat de taalbarrière
> verdwenen is en je kunt schateren om elkaar.
>
> Soms voel je tijdens een simpele wandeling aan de hand een
> diepe verbondenheid in de wijze van volgen, de neus tegen je
> jas, het naar je toe gedraaide oor, de energie in de
> voetstappen, dat is óók lol met je knol.
Nils en Olly
Warboel
