Spirithorses schreef op woensdag 21 maart 2007, 10:33:
> en het is ook veel
> leuker, zowel voor het paard als voor de rijder.
Dat 'leuker' is uiteraard subjectief Pien en zelfs een paard zal het leuke ervan moeten leren want is in de aard der zaak een dier dat een veilig gevoel haalt uit routine en buiten verandert veel meer dan binnen.
Ikzelf zet mijn paarden om verschillende redenen slechts bij hoge uitzondering in als lesmateriaal en combineer dit dan met een les voor ook de páárden.
Opdat ik deze tijd aandacht bij paard en ruiter kan houden lóóp ik zelf. Zie
http://www.bokt.nl/forums/viewtopic.php?f=10&t=705032&start=0&st=0&sk=t&sd=aConditioneel train ik de paarden volgens Kikkuli en dat is een intensief programma van 7 maanden vooral veel 'rechte' meters maken onder de specifieke omstandigheden.
Voor de paarden, mezelf en Richelle echter is het (be)léren van vaardigheden (en dat is bepaald niet hetzelfde!) hier voornamelijk óffroad.
Beiden zijn niet mogelijk binnen een rijbak.
Op zich echter is er niets mis met áánleren onder de gecontroleerde omstandigheden van een rijbak. Door nieuwe dingen geïsoleerd van stressfactoren aan te kunnen bieden is het een zéér efectief hulpmiddel.
Wij maken er dus wel degelijk gebruik van.
De valkuil echter is het in die gecontroleerde omstandigheden blíjven en dat tot de wereld verheffen.
Dát is waar 'Het Dressuurpaard' de cruciale kern mist. Ik zeg nogmaals, léés het eens. Het is helemaal voor paardenverhuurder-lesgeefmensen zoals jij Pien heel nuttig omdat het jouw aangeeft wát de ruiters uit de wereld van de ringdressuur als verhaal meekrijgen.
HC