Lottek schreef op dinsdag 27 maart 2007, 9:25:


Natuurlijk!
En over het achterste van de tong gesproken, ik heb een 2de les besproken met Conrad en ben opnieuw het boekwerk (emailbrieven) van Russ Burns aan het lezen over going with youre horse. Daarin zie ik een fikse verbetering mogelijk van het subtiel trainen, zoals ik daar even aan mocht ruiken.

Dat is voor mij al het achterste van de tong, net 1 les gehad en nu al denken, dat kan nog beter. Waar zit hem dat in? Wellicht interessant toch?

Voorbeeldje, we hebben met hele zachte hulpen Ga, stop en terug geoefend. De plek waar we dat deden was op een pleintje tussen schuren, stallen en paddoc. Voor Jur is er geen logische reden aanwezig om daar stil te gaan staan of 10 maal heen en weer in het midden te blijven. Wat gebeurd er nu als je dit wel zo traint? Dan train je gehoorzaamheid op je aanwijzingen, punt. Going with youre horse, geeft veel lichtere en subtielere reactie bij dezelfde oefening. Je vraagd dezelde dingen, kort voor een hek vraag je Terug, je vraagt Ga en loopt ergens naar toe waar het paard ook graag heen wil. Je vraagt Stop kort voor je aankomt. En zo loop je ook heen en weer en krijgt reacties die beter passen in hoe het paard zijn wereld ziet.

Nu kun je zeggen , die onvoorwaardelijke gehoorzaamheid op que, wil ik er juist in hebben. Maar of dat wel zo verstandig is? Ik heb een paard juist liever nadenkend inplaats van blind gehoorzamend. Liever reagerend vanuit interesse voor alles, dan reagerend uit ongeinteresseerde gehoorzaamheid. De zachtheid en subtieliteit neemt toe als je de princiepes van going with toepast, daarover gaan mijn gedachtes en experimenten de laatste tijd.

Jur is al veel gehoorzamer weer geworden, maar ook met veel bewegingsdrang, waar hij met zijn nieuw verworven soepelheid nog te weinig aan toe gekomen is.

Groetjes, Michiel

Het gaat goed met Indy! Afgelopen zondag heb ik tijdens een buitenrit voor het eerst weer een heel eind aan een stuk met Indy gedraafd. Eerder waren het steeds kleinere stukjes, om haar langzamerhand weer te belasten. Haar achterhand kan het gelukkig weer aan. De eerste honderd meter was haast niet uit te zitten, ze had er zo'n zin in en ging stiekum af en toe in gallop of gaf een raar scheef bokje. Ook ging ze af en toe scheef lopen, met een oor vragend naar achteren, in de hoop dat ik haar met een been het sein geef recht te gaan lopen, tevens het sein om te gaan galopperen. Over slim gesproken.....

Toen ze haar ei kwijt was konden we in een rustig drafje verder - heel wat vriendelijker voor mijn achterwerk. Indy genoot duidelijk en had overal ogen en oren voor, ze draafde zelfs een tijd voorop en vond alles prachtig - en dat bij een harde wind! Eerder was draven bij harde wind bijna niet mogelijk, Indy vond het vreselijk eng al die bewegende bomen, struiken en over de weg waaiende blaadjes en sprong steeds opzij. Afstappen en er naast lopen was de enige oplossing. In draf op zware of erg ongelijke bodem heeft ze heel af en toe nog het rare huppeltje. Dat zal na verloop van tijd ook wel weg gaan, ik heb goede hoop. En anders maar niet, het gaat verder prima met haar, en op zware of erg ongelijke bodem hoef ik immers niet beslist te draven.

Onderweg bleef ze een keer stokstijf staan, hield haar hoofd scheef en keek naar beneden, naast haar linker voorbeen - we werden door een wit veertje gedreven door de wind ingehaald. Ze moest er snuivend achteraan lopen. Bij een verkeersbord bleef ze staan, hief haar hoofd omhoog en bekeek het aandachtig. Veel mensen vinden zoiets maar stom, maar ik kan van dat soort dingen echt genieten, hoe zij bepaalde dingen bekijkt en onderzoekt.

Bij de dijk van de Ems aangekomen heb ik haar aangemoedigd de dijk op te klauteren, wat ze met veel enthousiasme en gespitste oortjes deed. Vorig jaar had ze daar nog moeite mee en moest ik afstijgen, nu loopt ze zo met me naar boven.

Over twee weken komt de Shiatsu therapeute nog een keer ter controle langs. Ik ben erg benieuwd wat ze ervan zal zeggen.

Monique

Tinker schreef op dinsdag 27 maart 2007, 10:19:


Ik vind de vraag niet zo vreemd.
Het antwoord wel onprofessioneel moet ik zeggen.
Ten eerste sticht het woord "veulens" inderdaad veel verwarring, er staan spelfouten in het antwoord en het laatste stukje van het antwoord is ronduit beledigend.

als je als professioneel trainer je brood moet verdienen met dit werk zou het niet verkeerd zijn wat moeite in je pr te steken.

Als ik als toekomstige klant op zoek was naar een trainer zou ik afhaken bij dit antwoord.

4bozzza schreef op zaterdag 24 maart 2007, 18:54:


Wel 4bozzza, ik heb in het geheel geen behoefte aan meer persoonlijke reacties van dit 'niveau'. Laat die lieden een stresspop of iets dergelijks kopen!

Een andere vraag, die bij MIJ opkomt, is hoe mensen die blijkbaar niet integer noch fatsoenlijk zíjn, wel integer en fatsoenlijk met hun paarden om kunnen gaan...

Wellicht is dat voor 'schrijvers' een zinvol bespiegelende vraag vóór ze hun hart over een ánder menen te moeten luchten hier.

Tot slot is er altijd meer. Altijd en wellícht heeft 'die ander' nog gelijk ook...

HC

Omdat topics zich in dit forum steeds opsplitsen, mis je soms een deel. Ik had de link dus nog niet gelegd van Eddy hier en Eddy daar. Wel heel erg flauw, want het stond niet bepaald omschreven als een grapje. Misschien ben ik dan de enige die iemand rechtstreeks mailt, voor er allemaal nare verhalen op internet staan. Er zijn nl. altijd mensen zoals ik, die wel iemand zoeken om zijn/haar paard te beleren en dan gaan googlen. Als je dan een min of meer een negatief bericht tegenkomt, en de helft maar leest (dat is vaak zo als je gaat googlen), kan het zijn dat diegene negatief beoordeeld wordt daardoor. Daarom mail ik en trek ik mijn eigen conclusies.
Op zo'n manier is het natuurlijk niet (voor iemand die niet vaak mee discuseert en niet alles volgt) leuk om mee te discuseren met een "hecht" groepje. Het valt mij ook op dat er laatste tijd aardig wat afgezeikt wordt en je niet altijd normale antwoorden kunt verwachten op je vragen. Misschien moet ik dan toch eens op zoek naar een ander forum ...... ben wel beetje pissig natuurlijk, vond het in ieder geval NIET een leuk grapje.

Spirithorses schreef op dinsdag 27 maart 2007, 10:03:

Haha, nee, absoluut dus geen kantoornagels, ik ben een buitenmens! Van mij was dus ook een grapje maar kan die smilies niet tevoorschijn toveren! En ja, met stenige grond bedoel ik arme grond ja, die stenen op zich zijn geen noodzaak. Ik weet inderdaad dat er met een "kaal" stuk grond, ook risico's zijn maar ik heb niet alles in de hand. Ze schijnt het er goed mee te doen, op deze manier onder controle gehouden heeft ze al 3 jaar geen aanval van hoefbevangenheid gehad (ff afkloppen!)
Caatje
en nu eropuit, mooi weer!!!