trea hoex schreef op zaterdag 24 maart 2007, 12:50:

Zie de 'omheining' liever als een 'tai-chi'muur. Al trek je een lijn van witte kalk op de grond Trea.

Denk je dat mijn hengst zich door wat voor hek met of zonder stroom laat tegenhuden als hij niet wíl?!

Je kan heel correct de koppeling naar 'aanleuning' maken. Het betreft grenzen aangeven en hoe minder werkelijk en hoe meer virtueel hoe meer begrip en hoe lichter het paard.

Tinkers zijn niet minder slim dan andere paarden en evenmin minder gevoelig. Anders gemotiveerd hooguit.
Die van mij hebben geleerd dat 'werken' leuk is.

Terug naar de hoeven was het een érg leerzame 'week' met de italianen over de vloer hier.
Het 'NietBekappen'-model hoef van ónze paarden híer hebben we tot in detail bekeken en besproken. Dat álle paarden dit model hebben en vooral dat zelfs een van ijzers afgekomen paard met chronische afwijkingen het ontwikkelt was érg 'overtuigend'.
Op een gegeven moment 'ja maar, deze andalusische paarden zijn ook de voorouders van de mustangs dus....????!!!!???'

Leuk en leerzaam voor allemaal.

HC

eddy DRUPPEL schreef op dinsdag 27 maart 2007, 9:58:


Hmmm.... als mensen dat maar niet van mijn lesgeven gaan zeggen
Aan de andere kant duren de lessen dan wel lekker lang voor hen....
Greetz, Pien

Honza Blaha komt half april naar Nederland, naar Stal Mansour in Arnhem om precies te zijn, voor het geven van 2 cursussen: za/zo 14 en 15 april - cursus Gymnastik; ma/di 16 en 17 april - cursus Relaxation. Voor meer informatie, zie www.honzablaha.cz . Je kunt je op die site ook aanmelden voor deelname bij Anja Wustrau. Er is op dit moment nog ruimte voor beide cursussen. (max 10 deelnemers per cursus) (zie onder de cursuskalender op de site)

e m kraak schreef op dinsdag 27 maart 2007, 3:34:


Egon, ik heb jouw stokpaardjes vaak genoeg gelezen, om niet heel haarscherp te snappen wat je typt.

Nathalie vroeg mij echter, wat ik van het idee vond om met Lolita te fokken.

Waar ik geen eenduidig antwoord op heb, net zomin als jij dat hebt, we komen niet verder dan het voorspellen van een verhoogde kans bij een bepaald ras, maar voor het individuele geval kunnen we geen uitspraak doen.

Kortom, je hebt alleen maar herhaald wat ik meteen al aangaf.

Isabel

Michiel schreef op dinsdag 27 maart 2007, 10:26:


Ik begrijp je verhaal volkomen!
Er spreekt oa uit , dat jij vertrouwen hebt in jou paard en vooral in jezelf.
En vooral dat laatste is wat ik mis. Bij mij is het een beetje een omgekeerde wereld , eerst de beider grenzen afbakenen , en dan hopen dat het paard niet zo murw gemaakt is dat hij tzt nog eigen inititatiefen kan en wil ontplooien.
Ik moet eerst duidelijk voor ogen krijgen wat ik nou precies wil , en nu wil ik in eerste instantie iets hebben waar ik op kan bouwen , en uiteindelijk op verder kan gaan borduren.
Voor mij persoonlijk is de basis van het subtiel trainen dus ook echt de basis , snap je?!
Jij bent al zoveel verder!

Gr Esther

Een bosal is een bitloos hoofdstel dat inwerkt op het neusbeen van het paard.

Het neusbeen van een paard bevat meer zenuwen dan in de mond. En dus heeft een bosal een scherpere inwerking dan een standaard bit.

zie: http://nl.wikipedia.org/wiki/Bosal

@Trea

De palen van de ingang liggen los of er zelfs helemaal niet ín en de paardjes zijn niet opgetoomd

De crux is dat de 'omheinig' van de picadero een virtuele afbakening is, geen beperkend hek.

De relatief luxe ondergrond is een hulp om de paarden te laten kíezen daar te blijven.

Een als luxe ervaren ondergrond, een niet als beperking ervaren hek, zijn factoren voor het elimineren van stress wat bijdraagt aan een optimale leersituatie.
Ook voor de ruíter http://www.mijnalbum.nl/Foto=8VA3URS3

HC

van lennep schreef op dinsdag 27 maart 2007, 11:17:


He Esther, ik denk dat jij de belangrijkste stap al hebt genomen. Nadenken en duidelijk voor ogen krijgen wat je wilt dat is de allerbelangrijkste stap. Per paard kan dat ook verschillen. Maar de allerbelangrijjkste stap is dus het helder maken voor jezelf, dat straal je straks ook uit naar je paard.
Je bent goed bezig!

Es

Eva Saegerman schreef op dinsdag 27 maart 2007, 11:21:


De meeste mensen rijden met bit en aanleuning.
Met een bosal rijd je altijd met een lange teugel, zonder aanleuning.
Dat is een heel belangrijk verschil.
Greetz, Pien

Huertecilla schreef op dinsdag 27 maart 2007, 11:22:


Oeps.. zie ik nou goed dat het kind werkelijk een pijl afschiet??? Stond daar geen paard?
Ze zijn wel koelbloedig hoor

Ik snap um nu.
Nu mijn tinkers ook nog even leren dat werken leuk is. Zover zijn we nog niet geloof ik.

Eva Saegerman schreef op dinsdag 27 maart 2007, 11:21:


Wel Eva, op zich ís een bosal een behoorlijk 'helder' hulpmiddel. Nog 'duidelijker' dan een touwhalster en het kán erg pijnlijk toegepast worden. In feite niets anders dan het spoor(of zweep-)-verhaal.

Het is alleen ongenuanceerd om dat zó te stellen.

Verder is het verhelderend dat de schrijver het over een 'standaard bit' heeft, want je zal niemand vinden die dit kan invullen omdat het niet bestaat en de uitspraak alleen het beperkte kader van de schrijver aangeeft.

Nu is de wikipedia een werk-in-uitvoering dus niets belet jou om er aan bij te dragen. Maak dan niet dezelfde fout als deze schijver met slechts een ándere doch net zo gekleurde bril op.

Wat een 'beetje' lastig is, is dat je een half boek aan basisinfo moet verstrekken voor je iets zinvols kan vermelden en dan nóg....

Succes.

HC

Spirithorses schreef op dinsdag 27 maart 2007, 11:23:


Sorry Pien, maar op een spaanse stang hóór je ook met losse teugel te rijden en ik zie bár weinig mensen in de barokke mode het correct gebruiken. Zelfs Branderup maakt er een potje van.

Verder definieer jij 'aanleuning' op joúw manier en daaraan ligt een associatie ten grondslag.
Het begrip is op zich een germanisme en niet meer of minder dan 'grenzen aan'.
Ook met losse teugels hoor je 'aanleuning' te hebben. Ik heb zónder teugels 'anlehnung' en met een half dozijn 'cue-gevers'.
Er is zelfs 'anlehnung' met de los op de manen liggende halsring. Het simpel oppakken daarvan is al een halve ophouding.

Je kan 'aanleuning' het beste voorstellen als een virtuele natte handdoek die van het paard afhangt tegen de flank gekleefd. Die is er eigenlijk alleen in het bewustzijn van het paard. Dát is de crux van 'anlehnung', het contact met de virtuele 'begrenzingen'.
Dat kan een witte kalklijn op de grond zijn en ook een bit, bosal een been of een leidstok ergens in of buiten het blikveld maar binnen het bewustzijn.

Zoals ik net schrijf, vervang het huidige stukje beter niet als je er alleen maar net zulke 'verkeerde' informatie aan gaat toevoegen.

HC

trea hoex schreef op dinsdag 27 maart 2007, 11:30:

Ja en wel met een 'echte' boog waarmee je op 50 meter afstand een konijn mee zou kunnen doden.

HC

Huertecilla schreef :


Nee hoor, ik definieer aanleuning in deze context op dat wat ik om me heen zie en waarmee ik het, net als jij, maar dan op een andere manier, niet eens ben. Ik wéét dat je op een Spaanse stang ook zo hoort te rijden, met een Western shankbit óók.

De eerste vraag die ik altijd gesteld krijg wanneer ik zeg dat rijden zonder bit ook mogelijk is, is of ze dan wel nog 'in aanleuning kunnen rijden en verzamelen'. Vanuit die teugel dus. Snap je waar ik heen wil?
Niet vanuit de hand/teugel/bit/neus, maar vanuit de zit/rug/achterhand!

Esther schreef op dinsdag 27 maart 2007, 11:23:


Dank je wel!
Ik hoop dat ik tzt weer het clickeren kan oppakken , maar er moest eerst van beide kanten duidelijkheid gecreeerd worden. En weet je , das heel moeilijk...Maar ik heb echt het gevoel dat het de goede kant aan het opgaan is.
In het begin deed ik alles precies zoals Conrad het zei , maar heel voorzichtig begin ik hier en daar al zelf wat te proberen , en vervolgens sta ik helemaal paf als het dan ook nog lukt!!!

Maar ik begrijp Michiel wel erg goed , maar zover als hij kan denken , daar ben ik nog helemaal niet aan toe.
Laat ik het eerst maar eens houden bij de dingen die mij nu aangeleerd worden , en misschien dat er dan ooit een verhouding ontstaat waarin ik wat losser kan worden [ lees minder consequent] zodat Namkje zelf meer dingen kan ontplooien , en misschien komt het dan zover dat ik daar wat mee kan...
Als nu een oefening nog niet loopt zoals hij moet lopen , sta ik soms met mijn mond vol tanden , en moet ik nog helemaal bedenken waar het aan lag , en bij mezelf nagaan wat ik fout deed. Het is nog lang geen automatisme .Savvy heb ik niet , maar op deze manier moet er ook wat te bereiken zijn .

Gr Esther