Idunn schreef op dinsdag 27 maart 2007, 23:39:


Voor wie het wil, stuur me even een mailtje en dan stuur ik dat terug met
die verzameling emailbrieven van Russ Burns.
Ik heb zijn toestemming het door te geven.
Het is een samenvatting speciaal op het punt van going with,
en alles bij elkaar een heel boekwerk.
Zijn komen uit de emailgroepen van Billsbook en horsemaninside.
Russ schrijft al 2 jaar niet meer, en zo af en toe klinkt
zijn naam daar nog en missen mensen zijn inspirerende brieven.

Hij stelt dat er 4 manieren van rijden-trainigsvormen zijn met een paard:
Gewoonte training (patronen-circus training)
Gehoorzaamheid op que (al of niet met zachtheid)
Going with youre horse (geschikt voor buiten rijden)
en Spiritueel (rijden vanuit eenheid)
Hier gaat hij dieper op in en zo heeft hij vele interesssante ervaringen en inzichten verwoord in zijn brieven.

Groetjes, Michiel
michielslegten @ home.nl

Michiel schreef op woensdag 28 maart 2007, 12:23:


Mooi gebaar, Michiel!
Dank je wel.
dag, jet

Michiel schreef op woensdag 28 maart 2007, 12:23:


Michiel, wat is spiritueel trainen? Hoe ziet hij rijden vanuit eenheid?

Moniek

Moniek schreef op woensdag 28 maart 2007, 13:11:


Hij schrijft er heel weing over, hij is meer de man van going with your horse. Hij zegt:

"
I don't think I understand or could talk about the spiritual method, even
if I did get good enough to understand it.

L'Hotte (dead dressage dude) studied under three masters of each
Discipline. Baucher taught submission, Comte D' Aure allowed his horse
more freedom, and Rousselet worked his horse in a spiritual way.
L'Hotte concluded that Bauchers methods were more suited to riding indoors,
and D'Aure's methods were essential for riding out doors.
"Rousselet, concludes L'Hotte, belongs to an equitation of the past. The
equitation of the eighteenth century." Rousselet rode without hands or legs
as L'Hotte put it.
"

Toen ik Russ schreef dat spiritueel rijden er is, als je helder gewaar bent van dat wat is, zonder dat gedachteninhouden waarheid en leiddraad zijn. Schreef hij dat hij dacht dat dit de eerste stap is en nog niet het einddoel.

Voor mij is spiritueel leven ook spiritueel rijden. Het heeft niets te maken met hoe goed je paard gehoorzaamd of getraint is. Op zijn best kun je zeggen dat je eigen heldere kalme staat van zijn, gereflecteerd wordt in je paard, en de eenheid die er altijd al is, bewust beleeft wordt. En in die eenheid lijkt alles niet alleen zonniger het is het ook.

Mensen kijken naar de buitenkant, maar daar is het begin en einddoel van spiritueel rijden niet zichtbaar. Tenzij je die kalme helderheid zelf verwezelijkt hebt, kun je het nergens ontdekken. In werkelijkheid is het de realiteit van alles! Slechts de illusies van gedachtes - die voor waar aan gezien worden - crieëren illusionaire conflicten en illusionaire onvolmaaktheden. In werkelijkheid is de eenheid altijd al een gegeven. De kunst is hiervan bewust te worden en dan op je paard te gaan zitten

Mij heeft meditatie en Byron Katie me erg geholpen hier verder mee te komen, en ik probeer die helderheid te behouden als ik bij Jur ben. Dat lukt maar matig kan ik je zeggen. Trainings gedachtes die van alles willen verbeteren telkens, zijn te krachtig om helder en ontspannen te blijven. Jur zal dit zeker in de gaten hebben en zich net als een kind constant gecontroleerd en beoordeeld voelen. Zo heeft denk ik iedereen zijn eigen soort gedachtes die weg halen uit helderheid. En dat is niet de beste manier om bij je paard te zijn.

Groetjes, Michiel