Is het feit dat Mazir grootgebracht is met de fles mede oorzaak aan zijn gedrag denken jullie?
Ik ken een fokker die hier een duidelijk mening over heeft.

Anita schreef op donderdag 29 maart 2007, 17:11:


Ja, het feit dat Mazirr is grootgebracht met de fles is één reden.
De andere reden is dat hij verstoken is gebleven van sociaal contact met andere paarden, dat komt ook doordat hij zonder zijn moeder overal werd weggejaagd door de andere paarden. Hij is toen door mensen opgevoed en heeft veel gemogen, téveel, en werd daarin niet voldoende gecorrigeerd.
Als een veulen tegen je opspringt kun je daarom lachen, maar als datzelfde veulen 500 kilo weegt en een heel stuk groter is dan is het niet meer zo leuk.

Mazir snapt werkelijk niet dat je hem van je wegduwt/jaagt als hij tegen je op wil springen, voor hem is dat een heel gewoon gedrag en hij wordt boos wanneer wij aangeven dat wij daar niet van gediend zijn.

En vervolgens bleek ook nog eens dat hij erfelijk belast is met een toch wel behoorlijk agressief en self-destructive gedrag.

Pien

Spirithorses schreef op donderdag 29 maart 2007, 21:03:


He Pien wat vreemd dat de andere paarden Mazir als veulentje wegjoegen, meestal vormt het geen enkele bedreiging zo'n uk.
We hebben het hier zelfs een zo gehad dat er twee veulens kwamen logeren van een half jaartje, eentje was volgens mij nog jonger en heel klein. Brella dronk ook nog, die kleinste mocht gewoon meedrinken van Falka. Björk had de taak het grotere brutale veulen dan even op afstand te houden zodat het kleintje samen met Brella kon drinken. Zeg maar dat Björk de 'portier' was. Het was heel bijzonder te zien hoe die kleine als pleegkind werd opgenomen en ook veel meer mocht als het iets oudere veulen.

Es

Esther schreef :

Ik weet ook niet wat daar precies gebeurd is en ik moet afgaan op verhalen die ik weer hoorde van de mensen die Mazir toen kenden en meemaakten.
Wat ik weet is dat hij als veulen van twee weken oud overal verjaagd werd door de andere paarden, zijn moeder was toen al dood. Misschien dat paarden in de natuur ook zo'n veulen verstoten omdat het geen overlevingskans heeft en roofdieren aantrekt, ik weet het niet. Ik weet niet of je dit kunt vergelijken met de natuur.

Ik weet dat C, die hem dus zijn eerste half jaar heeft opgevoed, met hem aan een lijntje de wei inging en uren met hem doorbracht daar. Toen al was hij bang van andere paarden en durfde hij zonder mensen geen stap te verzetten, op zijn minst ook al opmerkelijk te noemen.

Er is ook verschil tussen hoe merries onderling met veulens omgaan. Fanny die zelf al 5 veulens had konden wij niet samenzetten met veulens, wat raar was, terwijl BD een veulenpikker is, die schuift ze het liefst onder d'r eigen uier in....

Spirithorses schreef op donderdag 29 maart 2007, 21:44:


Misschien is het ook wel zo dat de andere paarden ook iets 'vreemds' aan Mazir merkten? Ik vind het echt zo apart dat er geen een paard was die aardig voor hem was. Wat deed Fanny eigenlijk naar veulens, echt gemeen of meer zo iets van laat me met rust?

Es

Esther schreef :


Waarschijnlijk....Nee, geen enkel paard was aardig tegen hem.
Zoiets vormt natuurlijk ook he. Mazir zelf reageert ook altijd gelijk hartstikke panisch als er andere paarden bij hem in de buurt komen, terwijl hij als je op hem zit eigenlijk prima is met andere paarden, hij durft ze zelfs in de kont te bijten. Sinds vandaag is hier een nieuw paard en die was nogal wat druk vanmiddag, het hele spul in beroering en aan de stuiter. Mazir is dan weer zo vreselijk in paniek dat het zielig is om te zien.
Ehh.... de andere paarden stonden in de paddock naast hem.

Wat Fanny betreft : Bij haar denk ik dat het eerder een frustratie was. Toen wij haar kochten van de paardenmelkerij was nét haar veulen afgespeend en je kon zien dat ze er verdriet om had. Ze reageerde dat af op Spiritje die toen nog heel klein was, ze vloog vaak uit naar hem en zat hem dan achterna in de paddock.

Fanny woont nu bij Chantal (Sky) en ik denk wel dat dat nu een stuk beter gaat. Waar ze nu is zijn veel minishetten en in het begin vond ze daar ook niks aan, nu gaat dat een stuk beter, heb ik begrepen.

Groet, Pien

Spirithorses schreef op donderdag 29 maart 2007, 21:44:

Fanny kan nu wel weer zonder problemen met veulens omgaan. Zit er zelfs mee te kroelen. Ik weet wel, en dat is ook goed te zien, dat ze nogal onzeker is en ook een verdriet in zich heeft omtrent veulens. Misschien is het beter als we haar weer laten dekken en dat ze dat veulen dus wél mag houden. Want het zit er toch érg goed in, maarja stel je voor dat je je eigen kinderen worden afgepakt. Wat een vreselijk gevoel moet dat niet zijn...

Spirithorses schreef op donderdag 29 maart 2007, 21:44:


Adoptie komt bij Paarden niet vaak voor, een aantal merrie's MET hun veulens bij elkaar is geen probleem, maar een merrie zal niet toe staan dat een vreemd veulen in de buurd van haar uier komt.
Is bij runderen niet anders.
Ik heb eens een vreemd kalf (was ook net geboren) bij Augusta en haar pas geboren kalf gezet, omdat ze zó veel melk gaf, dat haar eigen kalf het niet bij kon drinken en Augusta anders weer uier ontsteking zou kunnen krijgen. (Was bij het vorige kalf dus gebeurd). Het vreemde kalf werd meteen weg geschopt als het alleen probeerde te drinken. Het had slechts zoveel tijd, als het eigen kalf aan de anderekant stond te drinken.
Augusta heeft het kalf nooit geaccepteerd, maar stond alleen stil als haar eigen kalf dronk. Van zodra haar kalf stopte met drinken, joeg ze het vreemde kalf weg. Die twee kalveren hebben wel veel pret gehad samen :)

Nils en Olly

Sky schreef op donderdag 29 maart 2007, 22:52:


Dat is het ook!
Holly's laatste veulen is Spirit, er komen er bij haar geen meer.
Spiritje en zij hebben een heel jaar samen gelopen, ook omdat wij het verlies (door spenen) van Holly's vorige veulens zo wilden compenseren.
Ik denk wel dat dat gelukt is. Holly is zo'n zorgzame moeder, en nog steeds lopen zij en Spirit regelmatig samen en zoeken wij mekaar altijd even op waarbij zij weer in die liefdevolle moederrol gaat (en hij weer heel even veulentje wordt).