e m kraak schreef op vrijdag 30 maart 2007, 1:12:


Okee dan zeg ik het waarschijnlijk fout . Als je leiderschap /beslissingsrecht van jou of je paard berust op "een illusie" een ingenieus Braingametje dan hang je als er stront aan de knikker is . Paardlief zal er geen fluit van begrijpen waarom eens wel en nu ineens niet . Verwarring zal dan je deel zijn . Indien de positie van jou (als ruiter /begeleider) door dagelijkse omgang vastligt zal er ook in een krisissituatie geen verwarring ontstaan wie er nu het laatste woord heeft paard zal afwachten pas als jij NIET reageert zal er van hem een aktie komen ofdat dit de juiste aktie is hangt af van het karakter en mentale volwassenheid van je paard . Going with THE horse "If it fits ME " werkt dus volgens mij niet . Je hebt gelijk , ik ben geen theoreticus dus kan hierop geen formules plakken noch wetenschappelijk onderzoek is gewoon een overtuiging . De meest gewaardeerde leiderfiguren zijn diegene die gedrag , kennis en karakter uitdragen naar diegene waar ze hun leiding aangeven en zo een coherente , intelligentere groep creeeren , zo'n groep reageert in crisis beter, sneller en zelfstandiger EN ALS EEN TEAM en dat zit er bij een kudde paarden dieper in als bij de mensen. Mijn voorbeeld voorbeeld van de zebrahengsten komt uit een docu van National Geographic waar drie Hengsten de leiding hadden over een grote kudde , deze drie waarvan werd gedacht dat het dezelfde bloedlijn was . Hadden ongemeen veel dezelfde karaktereigenschappen en deelden zelfs de merries . Bij aanvallen door leeuwen smelten deze groepen samen en werd er door de drie een front gevormd tegen de aanval . Toen één van de drie toch werd gegrepen viel de drie éénheid uit elkaar en ging hengst 1 en 2 hun eigen weg . De coherentie van het geheel werd gevormd door de drie eenheden , nam je er een weg bleef er geen team van twee over dit is zo'n beetje het beste voorbeeld dat ik kan geven hierover . Ik hoop dat ik een beetje begrijpelijk overkom.