Sieta schreef op woensdag 4 april 2007, 8:03:
> eddy DRUPPEL schreef op woensdag 4 april 2007, 1:02:
> 
>> Wil schreef op woensdag 4 april 2007, 0:48: 

> maar wel een paar honderd meter.
 > Ik vroeg aan de dierenarts die haar verzorgde of ze altijd zo
 > stond te gillen, en zei zij 'nee, dat heb ik nog nooit gehoord,
 > alleen nu net ineens begon ze'.
Hoewel  het  weer geweldig op z'n  paardnatuurlijks  niks  meer  met  het  onderwerp Subtiel Trainen te  maken heeft, is het  wel  weer  een  leuke  wending.
Ik  moet  ff vertellen  dat ik  tot  voor  enkele jaren  bijna  hoofdman  was  in het  kamp  van  de  non-believers. Er was  niet  meer tussen (en in de )hemel  en  aarde dan  dat  wat  leeft  en  vliegt, of 't  moest  gemaakt zijn.
Sinds  we  bevriend  zijn geraakt  met  een  mens wat  me  keer  op  keer  het  tegendeel  bewijst, loop  ik  steeds  meer  over  naar  het  andere  kamp. Ik begrijp  er  helemaal  niks  van, maar  heb  toch  zo langzamerhand  zoveel  gezien, dat ik  nog  veel  eigenwijzer  zou  moeten  zijn om mijn  vroegere  manier  van denken gewoon stug  vol  te  houden. Het  is  zelfs  zo  dat  ik  6  mei  een  cursus "communiceren  met  dieren"  ga  volgen. Gewoon  omdat  ze  zegt  dat  het  te leren is en  iedereen het  kan. Weliswaar  heeft de  een  meer  talent  dan de  ander ( over  sommige  mensen is  ze  helemaal  enthousiast  na  afloop  van de  cursus) maar  ik wil  het  meemaken. Misschien  heb  ik  na afloop ook  wel wat meer oog  voor  dingen  die  niet  te  zien zijn 

Kan  alleen  maar  nuttig  zijn.
Piet