Frans Veldman schreef op donderdag 5 april 2007, 11:45:
> Waar ik zelf in geloof (en dat geef ik ook al aan in het
> berichtje aan Piet) is dat de communicatie niet zozeer met het
> dier plaatsvindt, maar met de eigenaar. Alles wat je hebt
> beschreven hoeft helemaal niet door Buck zelf te zijn
> doorgegeven, dat kan net zo goed onbewust door jou zijn gedaan.
> Het resultaat is hetzelfde, en de prestatie niet minder
> indrukwekkend.
>
> Ik ben vooral benieuwd HOE het werkt. En dan met name
> geinteresseerd in dingen zoals hierboven, die te specifiek zijn
> om altijd kloppend gemaakt te kunnen worden.
O ja, waarom? Omdat we dan wat beter weten wat we er mee kunnen.
Stel dat de communicatie eigenlijk plaatsvindt met de eigenaar, en niet zozeer met het dier. In het geval van Christel is het dan inderdaad indrukwekkend, en maakt het niet zo gek veel uit of de informatie nou door haarzelf of het dier wordt gegeven.
Maar in het geval dat een dier zoek is, is het ineens wel relevant of je met het dier of met de eigenaar spreekt. In het laatste geval geef je vooral de angst van de eigenaar weer (o jee, mijn kat is toch niet aangereden of zo?) en is er niets dat je kan helpen om de kat terug te vinden omdat er domweg geen communicatie met he betreffende dier is...
Groeten,
Frans
Warboel
