Christel Provaas schreef op vrijdag 13 april 2007, 15:43:


Normaal moest mijn paard dit voorjaar opnieuw naar de kliniek voor controlefoto's. Kijken wat de evolutie is en of er actie moest ondernomen worden. Maar bovenstaande is de reden waarom ik ervan af zie.
Ik ben eigenlijk best nieuwsgierig hoe dat gewricht er nu vanbinnen uitziet en of mijn rijden al dan niet een negatieve invloed heeft op de artrose. (aangezien er niet meer mee gereden mocht worden) Want ergens heb ik nog altijd wel die twijfel.
Maar ik weet dat als ik naar daar ga, ze haar toch sowieso op de harde volte willen zien. En dan kan ik nog beweren dat ze niet mankt. Als ze op de volte niet regelmatig loopt, is het voor hun toch verkeerd. En ik heb geen zin in gepreek en erover liegen, wil ik ook niet doen.
Dus dan maar geen foto's.

Hallo Piet, neen, ik heb de fotos niet meer in mijn bezit. Voor mij is dit namelijk een afgesloten hoofdstuk.
Ik ben ook niet meer terug gegaan om de resultaten te laten zien. Zoals hier reeds vermeld kan men hier spreken van een insituut. Weet niet of het ook zin zou hebben en om eerlijk te zijn zou het alleen maar leiden tot onbegrip "wat weet die er nu van".
Neen voor mij moet dit niet. En ik ben er ook zeker van dat zij zeer veel dingen goed doen. Het jammere is dat jonge dierenartsen (laatste jaars studenten) niet de mogelijkheid krijgen om deze alternatieve manieren uit te proberen of zelf op te volgen. Heb 1 1/2 jaar geleden een vrij heftige discussie gehad met zo een student van de Gentse kliniek.. Ik had hem toen ook de vraag gesteld hoe het zat met de hoefwerking en de zo noodzakelijke doorbloeding voor een genezing en het bijna volledig vastzetten van de hoef, op stal stellen (bijna geen beweging = doorbloeding) en het geven van bloedverdunners. Volledig tegenstrijdige behandelingen die de doorbloeding bevorderen (vastzetten en stal) en daarna toch nog bloedverdunners geven om het bloed wat beter te laten stromen. Ik kon er in ieder geval geen logica in vinden, laat staan het te begrijpen. Maar dat lag dan wel aan mij gezien ik geen opleiding had gehad voor DA.
Alles moet snel gaan, snel resultaat hebben want ander ben je niet goed genoeg als DA. Vandaar de behandelingen van speciaal beslag (soms direct resultaat veelal voor korte termijn), zenuwen doorsnijden (paard voelt geen pijn meer) = zenuwen groeien na verloop van tijd terug, pijn komt terug (meestal veel erger) gezien er deftig doorgeren werd met een ziek paard dat geen pijn meer voelde. DA moet terug komen enz...... Paard moet worden afgemaakt omdat het te ver gekomen is en er niets meer aan te doen valt.
En ja, als verdediging kreeg ik ook nog te horen dat er veel meer genezen worden dan dat er moeten worden afgemaakt. Niet te controleren natuurlijk.
Indien paarden niet zoveel op stal zouden staan en geen beslag zouden hebben zou er gewoon geen behandeling nodig zijn om hen te genezen van hko.htm">hoefkatrol want het zou niet meer voorkomen (of toch bijna niet).

Het probleem zit hem niet enkel bij de DA's maar ook bij de paarden eigenaars.
Eigenlijk willen ze zo snel mogelijk weer gaan rijden. En een speciaal beslag zal tijdelijk zeker helpen om de druk weg te nemen en de pijn te verzachten.
Ik kan niet genoeg herhalen dat rust een zeer grote invloed zal gehad hebben bij dit genezigsprocess. Als het moest liet ik ze zelf 12 maand met rust.

In China gebruikt mijn een zeer mooi gezegde "ervaring is de som van alle tegenslagen" ..... dit zou wat meer moeten toegepast worden bij de DA opleidingen. Veel jonge DA's in spee zouden wel willen maar krijgen ze hiertoe ook de kans?

OREO schreef op vrijdag 13 april 2007, 20:32:


Mocht het een troost zijn: Tussen de mogelijke thesis-onderwerpen waaruit dit jaar door de studenten DGK gekozen mocht worden stond het volgende onderwerp: "hoefmechanisme en het effect van hoefijzers hierop". (Of iets van die strekking) En het was een onderwerp dat opgegeven was door een prof, niet aangedragen door één van de studenten.