Ilona Kooistra schreef op donderdag 12 april 2007, 21:52:
> Nathalie Lagasse schreef op donderdag 12 april 2007, 20:19:
>> En ik ga buiten met hoefschoenen (ik haat hoefschoenen
>> intussen!) en leg uit aan meewarig kijkende paardenvrienden dat
>> dat altijd beter is dan ijzers eronder.
>
> Hoezo kijken ze meewarig? En als dat zo is, zou het niet
> veranderen als jij er juist heel positief over doet? Waarom
> haat je ze? Ik bedoel, is het omdat ze de schoenen nog nodig
> hebben? Dan snap ik het, maar verder is het toch fijn dat ze er
> zijn? Als je paarden er goed op lopen?
Ik probeer de vriendinnen wel te doen inzien dat als een hoef bescherming nodig heeft dat een rubberen afneembaar iets beter is dan een ondergenageld ijzeren ding, komt wel in orde.
Ja, 'ik haat hoefschoenen', ik heb al vaak een topic met die titel willen starten maar wou het je forum niet aandoen. Hoefschoenen zijn nog niet goed genoeg, ik hoop dat het nog verbetert.
Lolita struikelt in stap soms om de drie passen, meer met de Smitjes dan met de Marquis (die hebben meer opzet). Ik vrees daar dan ook bij dat ze niet op de hielen landt en al dat buitenrijden dus niet eens zo goed is als ik hoop.
Zitten de schoenen niet vast genoeg dan gaan ze draaien, dat geeft wondjes, bij de Marquis zelfs gemene snijwonden (ja, ik heb de zijrand van de luchtkamers al zo ver mogelijk weggesneden). Tijdens het rijden zit ik om de honderd meter te kijken hoe de schoenen zitten, ik moet al eens afstappen om midden op straat een schoen opnieuw goed aan te doen. Deze winter een galopje in het maisveld en na tien galopsprongen waren we al drie schoenen kwijt. Allemaal geen ramp, maar niet echt een onbezorgde buitenrit.
Zitten de schoenen te vast krijg je gemene drukplekken (een soort doorligwonden).
Zitten de schoenen net goed dan nog zijn er na afdoen indeukingen de voelen in de kroonrand bij de hoefballen die ik er probeer uit te masseren maar me toch zorgen over maak. En wondjes zijn nog steeds mogelijk. Sokken of vetwrap of talk of vaseline helpen iets maar vergroten ook weer de hoeveelheid gedoe om Lolita wandelklaar te maken.
En, zoals HC ook al eens aanhaalde, het kost al wat tijd en moeite om ze aan te trekken. Niet onoverkomelijk, maar er kruipt al tijd in borstelen en zadelen, nog eens tien minuutjes er bij is soms net het verschil tussen nog snel gaan rijden na het werk of toch maar niet.
De Smits hebben aanzienlijk minder grip op natte klei of gras dan een blote (of beslagen) hoef.
De teller staat nu al op twaalf Smitschoenen en vier Marquis. Ik heb het er wel voor over, maar het is ook telkens een gedoe met nieuwe bestellen.
Ik probeer te regelen dat de wondjes van de ene schoen genezen terwijl ik de andere soort gebruik en omgekeerd maar heb toch al vaak een tijd niet kunnen buitenrijden. Ik overweeg nu dus de aanschaf van een derde type, tips zijn welkom! Ik dacht aan Easyboot Bare of Epic of Boa (deze laten de hoefballen vrij?)
Om al deze op zich kleine redenen dus denk ik soms 'ik haat hoefschoenen', maar uiteraard ben ik eigenlijk heel blij dat dit alternatief er is. Ik hoop op verdere technologische vooruitgang, maar ben al blij met deze grote stap vooruit ivm. een ijzer.
Groetjes,
Nathalie
Warboel
