Caatje schreef op vrijdag 20 april 2007, 18:12:


Caatje, ik ben het hartgrondig met je eens. Ik zie teveel veulens geboren worden die na het spenen vertrekken naar Italië. Het is zo leuk zo'n veulentje, net als een kitten een puppie enz. Ik bemoei me ook een beetje met een stichting die als doel heeft zo weinig mogelijk kittens geboren te laten worden, want de wereld heeft al te veel katten. Het is zo moeilijk om mensen duidelijk te maken dat er geen behoefte is aan een nestje kittens, evenmin als er behoefte is aan weer een veulen erbij, er zijn al zoveel paarden.

Coby

Coby Klingens schreef op vrijdag 20 april 2007, 22:36:


Als je niet dolgraag voor jezelf nog een paard wilt, en dat paard graag wilt houden en zelf op wilt voeden en een goede basis wilt geven, maar het alleen maar voor even leuk vindt zo'n kleintje, dan vind ik het ook treurig dat mensen er een dier bij fokken. Vooral als het iedere keer wéér is.

Het "dubbele" waar ik het over had, geldt voor Pien haar geval, en beslist dus niet in het geval wat ik hierboven heb geschetst.

Caatje schreef op vrijdag 20 april 2007, 18:12:


Niet bergen , hengsten kunnen ook hengst zijn zonder een tiental veulens per jaar voort te brengen hoor ,libido is puur menselijk en artificiel .

Caatje schreef :


Ow mag je best wel zeggen hoor
Tuurlijk, aan een verhaal zijn altijd meerdere kanten.

Ik zal je mijn kant van het verhaal uitleggen:
Ik vind dat Jack en ik genoeg doen voor het paardenwelzijn in de wereld, alleen al afgelopen 2 jaar hebben we met ons kleine malle bedrijfje zelf 10 TweedeKans Paarden opgevangen waarvan we voor een aantal weer een nieuw tehuis gevonden hebben nadat wij ze belangeloos hebben opgevangen, ze verzorgd, medische zorg gegeven. Soms betaalden wij de slachtprijs, soms ook niks, dat was dan ons voordeeltje. De paarden die wij zelf gratis krijgen verkopen wij niet, da's een principekwestie, nee die lappen we op en daarvoor zoeken we net zolang totdat we een goed tehuis vinden. Gratis.
Soms heb je daarbij geluk en houd je er zelf een goed paard aan over, voor een paar andere paarden was het beter om een particuliere eigenaar te zoeken. Maakt me niet uit en doe ik graag.
Zelfs onze kat en de hond zijn TweedeKansjes....

Het was inderdaad ons plan om met 7 paarden de (afgelopen) winter in te gaan, we kwamen er echter met 13 paarden uit, maar we kregen gelukkig ook diezelfde winter nog 2 hectare extra land aangeboden, godzijdank.... (en van die 13 paarden zijn er 5 pensionpaarden).

Er zijn nu een aantal mensen in onze kennisen/klantenkring die maar wát graag een veulen van een paar van onze paarden willen hebben, waarom niet? Ik beschik over een uitgebreid netwerk en ik kan de processen goed bewaken, voed deze veulens zelf op waardoor ze een super basis hebben én we hebben het voordeel dat we de mensen waar de veulens naartoe zouden gaan al kennen, dus alle garantie op een goede toekomst.

Van BD en Eddy's Ilias zou ik heel graag zelf een veulen houden, van Spiritje ook. Als het toekomstig veulen van BD een merrie is blijft ze bij mij, als het een hengst is gaat-ie naar Eddy, dat is nu al de afspraak.
Waarom? Omdat ik graag een verbindtenis tussen deze twee prachtige paarden zie en omdat ik in staat ben deze paarden een goed leven te geven. Ik hóéf mijn paarden niet in een stal op te sluiten, te bezuiningen op het voer of dierenartskosten! Ik hoef ook niet te kijken op een paard meer of minder, ik heb de plek en de mogelijkheden ervoor. En ik doe ook nog iets goeds want ik vang aan de lopende band paarden op of ik bemiddel voor ze! Goed, ik verdien mijn geld met de paarden, maar elke cent wordt hier weer gestoken in diezelfde paarden. Waren wij er niet dan hadden veel paarden de kansen niet die ze nu wel hebben. De ene hand wast de andere. Soms wordt er dus een veulen verkocht, zie dat als mijn winterspaarpotje. In de winter staan al die paarden hier ook wanneerde de mensen liever bij de kachel zitten en er weinig geld binnenkomt. Hooi eten ze echter het hele jaar door en ze kunnen ook ziek worden.

Het is overigens niet zo dat Spirit maar lukraak mag dekken, o nee, hij mag dit jaar maar twee merries dekken, die blijven dan ook in zijn groep, de andere merries niet. En BD gaat nu een tijdje naar Eddy. Volgend jaar zien we wel weer verder.

Zoals ik al schreef zijn er op het moment weer veel TweedeKans Paarden 'in de aanbieding'. Tja, het weer wordt mooi, mensen willen gaan rijden, paard kan niet meer mee en er moet nu toch écht een oplossing gezocht worden want een rijpaard erbij kost geld. Ze willen állemaal rijden en als dat niet kan wordt er een oplossing gezocht. Paard blijkt onverkoopbaar, maar er is een Pien en daar kunnen we het paard wel naartoe brengen. (No way dus!) . Ik neem geen paarden op met pijn en echt zware problemen.

Ik deel je mening dat voor elk ziek TweedeKans Paard een ander gezond paard naar de slacht gaat, dat maakt de discussie en de selectie dan ook zo moeilijk. Hetzelfde met gezonde veulens. Teveel onwetende lieden fokken lukraak, alleen voor het geld. Teveel mensen ook schaffen een paard aan, zetten het op stal totdat er problemen ontstaan en dan moet paardlief weg of ingeruild voor een ander.

Ik zal je ook eerlijk zeggen dat ik er steeds meer moeite mee krijg wanneer ik erachter kom dat eigenaar afstand doet van zijn paard, zich omdraait en doodleuk een nieuw paard koopt waarbij het paard gewoon weer de stal en de ijzers opgaat (he, Eddy....) jij weet wie ik bedoel....

Je ziet, zo'n beslissing heeft altijd twee kanten.

Groetjes, Pien

Myriam schreef op vrijdag 20 april 2007, 16:03:


Jazeker lijkt het me wat, maar ik heb er gewoonweg de tijd niet voor, jij mag hoor....

Spirithorses schreef op vrijdag 20 april 2007, 23:58:

Tsja wat is ethiek? Welk paard krijgt wel een kans en welk paard niet? En wie zijn wij om te beslissen wat goed of fout is? Hoe iemand met zijn dieren om gaat is de verantwoordelijkheid van de gene waar het dier van afhankelijk is. Het gaat ook om een economische sector, er wordt gefokt om geld te verdienen, er zijn bedrijven zat. Er wordt ook zat vlees gegeten, ik heb er geen problemen mee, voor mijn dieren neem ik de verantwoording, voor andermans dieren doe ik dat niet meer. Wat ik wel weer doe is als er ergens iets echt verkeerd dreigt te gaan ik er op af stap en probeer mee te denken om in die situatie een oplossing te bedenken.
Ook ik heb een hoop tweedehands dieren in huis, altijd de kneuzen. Ik zoek ze niet op, ze vallen op mijn bordje ( niet op de BBQ) Hypocriet eigenlijk wel, mijn kippen wilde ik wel opeten, beter scharrelvlees dat bio-vlees, ik had ze de namen er ook voor gegeven, ze heetten Kip Patat en Appelmoes en de Broeder. Uiteindelijk hadden we een grote frietkraam, ( ik geloof wel 20) maar er ging er geen een de pan in. Ik was best dankbaar voor de vossen en de ratten uiteindelijk. Ik heb geen moeite met paarden die ergens op een heel groot land staan en misschien wel in de worst belanden. ( Makkum) De verontwaardiging die er ontstond dat die paarden misschien wel de worst in zouden gaan, daar had ik wel moeite mee. Een koe of schaap gaat ook.
Ik heb wel moeite met paarden die in eenzame opsluiting staan.
Ik heb het ook gedaan hoor een paard opkalefateren, ik heb Ör gekocht omdat ik haar wilde redden, zij heeft het niet gered, zoals Ör zijn er duizenden. Iedereen moet doen wat ie goed dunkt, maar die verantwoording is dan ook bij diegene, dat mag je een ander niet opleggen.
Wel of niet fokken, wel of niet tweede kans, het is een kwestie van ethiek en daar zijn veel wegen in. Ik heb inmiddels een paar keer nee gezegd, ik doe het niet meer. ( kreeg ik potdikke een heel nest eenden van de week
Es

Ik wil zelf ooit nog eens een keer een veulen hebben van mijn paard. Waarom? Omdat ik het karakter en de eigenschappen van mijn paard zeer waardeer.
Ik wil ook even reageren op deze topic.
Als de kleine kudde, waarin mijn paard nu staat ,(ze is nu nog een veulen) straks een keer wegvalt, om wat voor reden dan ook, dan laat ik haar niet alleen staan. Een reden om een tweede paard aan te schaffen.........of zelf een veulen te fokken....

Het veulen dat ik nu heb is geschikt voor mijn hele gezin; dat is genetisch bepaald in dat ras. Een Tweede Kans paard vergt ook veel ervaring en tijd.
Een veulen dat in zijn eerste maanden niet goed werd opgevoed of "iets" heeft gemist kan een behoorlijk moeilijk paard zijn. Vergis je daar niet in.
Ik heb het liefst een zeer jong paard dat ik zelf kan africhten.
Het is gemakkelijker een paard iets aan te leren dan iets af te leren. Daar moet veel tijd in gestoken worden. Als je als hobby een Tweede kans paard aanschaft moet je je wel bedenken of je met je tijd ook krijgt wat je van zo'n paard uiteindelijk verlangt.
Met mijn vrije tijd, nu, heb ik ruim voldoende tijd om ons veulen af te richten.
En als ze straks groot is kan mijn dochter er op rijden en dan denk ik dat ik mij persoonlijk meer op mijn gemak voel. Ik vertrouw dan ook mijn paard.
Als wij ooit nog een paard zouden willen dan blijft toch mijn eerste keuze, zelf een veulen te fokken.

Het is een zeer persoonlijke keuze om een veulen te fokken of een Tweede Kans paard aan te schaffen. Je tijd, ervaring, geld en ruimte spelen daarbij een grote rol.

Zo denk ik erover.....Corinne

Ons huis is ook vol met tweedehandsjes. Slechts 2 van de 6 dieren zijn min of meer bewust voor gekozen, de rest is opvang. En voor deze dieren had ik ook altijd diertjes uit het asiel of de opvang.
Ik wil heel graag een hond. Mag nu niet meer omdat we laatst opeens een papegaai erbij kregen, maar de wens blijft bestaan. Een hond is iets waar ik heel veel plannen mee heb. Ik wil graag bepaalde dingen met het dier kunnen, zoals veel fietsen, wandelen, behendigheid. En als ik heel eerlijk ben, wil ik dat "gemakkelijk" kunnen, zonder andermans rommel op te ruimen.
Juist omdat wij hier altijd alles maar in huis nemen als het een plekje nodig heeft vinden mensen het van mij heel slecht dat ik een pup bij een fokker wil gaan kopen ipv naar het asiel ga. Waarom is dat van mij slecht en van een ander mens niet? Ik neem toch ook verantwoording als ik een dier een goede start en een goed leven geef. Al is het zuur dat hij een plekje inneemt van een dier wat een tweede kans nodig heeft.

Het is moeilijk en ja ik heb ook wel eens bij Pien haar fok-plannen gedacht van huh, maar haar uitleg is zeer terecht. Waarom zou zij geen veulens mogen fokken die bij haar of iemand anders alle kans hebben op een lang, gelukkig en paardgericht leven. Zeker niet aangezien er daarnaast zoveel goeds voor paarden in het algemeen en een aantal tweedekanspaarden in het bijzonder word gedaan.

Een mens kan de wereld niet veranderen. We kunnen alleen allemaal ons best doen ons steentje bij te dragen.

Groetjes Karin