Normaal staat tegen half zes een pruttelend paard onder ons slaapkamerraam. Vanmorgen hoorden we niks. Ik kijk uit het raam, ligt mevrouw nog helemaal plat, in diepe rust.
Om half zeven nog hetzelfde. Om zeven uur ben ik gaan kijken - helemaal niks. Normaal springt ze wel omhoog als je tot op 1 meter genaderd bent, maar nu bleef ze liggen. Ik vond het toch wel wat raar, ik er dus naast zitten, legt ze haar hoofd op mijn benen, haar ogen zakken dicht, gekreun en ze lag weer plat. Kort voordat we naar ons werk zouden gaan, om half acht, lag ze nog steeds. Rammelen met voer gaf geen reactie. Zelfs springen, brullen en bovenop haar zitten gaf slechts een boze blik, een diepe zucht en verder gesuf. Ik besloot dan maar nog een uurtje thuis te blijven en haar nog even in de gaten te houden. Mijn vriend is aan het werk gegaan, ik heb mijn moeder gebeld om een auto te regelen, om later naar mijn werk te gaan.
Gelukkig stond Indy na een kwartier plotseling op het weiland te knabbelen. Na die koliek van een tijdje geleden (toen was ze ook zo suffig) schrik je wel even.
Ik denk dat ze de hele nacht in touw geweest is en helemaal niet gelegen heeft. Ze had dus wel wat in te halen. Gisternacht was "Tanz in den Mai", dan gaan de mannen van het dorp proberen elkaars "Maibaum" te stelen. De hele nacht trekken groepen door de straten met een karretje drank. Tegen de ochtend is het karretje leeg en de mannen vol. Bij ons zijn ze vergeefs geweest - wij zijn Nederlanders en hebben geen Maibaum.
Warboel
